Wojna acehijska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wojna acehijska – walki jakie w latach 1873-1903 toczyły się między Holandią a Acehijczykami.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Aceh (Atjeh) to terytorium leżące w północnej części Sumatry[1]. Holendrzy już w 1871 próbowali zbrojnie zająć ten teren. Przyczyną wybuchu wojny był konflikt o wpływy handlowe oraz dążenie sułtana Acehu do wyeliminowania wpływów holenderskich w północnej Sumatrze. Głównymi filarami oporu byli ulemowie. Gwarancje dla swobód religijnych oraz pacyfikacje (zwłaszcza między 1898 a 1903) doprowadziły do końca wojny[2].

Nastroje antyholenderskie były żywe i ujawniły się w 1942, kiedy Japonia dokonała najazdu na Indonezję[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A. Chwalba, Historia powszechna. Wiek XIX, Warszawa 2012, s. 558.
  2. a b Oxford. Ilustrowana encyklopedia uniwersalna. Historia świata od 1800 roku do współczesności, red. H. Judge, Warszawa 1998, s. 2.