Wojna indyjsko-pakistańska (1971)

Trzecia wojna indyjsko-pakistańska
	spór o Kaszmir, konflikt indyjsko-pakistański
	; Mapa pokazująca jednostki wojskowe oraz ruchy żołnierzy obu stron podczas operacji we wschodnim sektorze trzeciej wojny indyjsko-pakistańskiej
Czas	3–16 grudnia 1971
Miejsce	granica indyjsko-pakistańska i Bangladesz
Przyczyna	otwarta pomoc udzielana przez Indie Bengalczykom podczas bengalskiej wojny o niepodległość
Wynik	zwycięstwo Indii, uznanie niepodległości Bangladeszu (wcześniej Pakistan Wschodni)
Strony konfliktu
Indie	Pakistan
Dowódcy
Sam Manekshaw; J.S. Aurora; G.G. Bewoor; K.P. Candeth	Gul Hassan Khan; Abdul Hamid Khan; Tikka Khan; A.A.K. Niazi; Mohammad Shariff
Siły
500 000 żołnierzy	365 000 żołnierzy
Straty
3843 zabitych,; 9851 rannych,; 1 fregata,; 1 samolot	9000 zabitych,; 4350 rannych,; 97 368 pojmanych,; 2 niszczyciele,; 1 trałowiec,; 1 okręt podwodny,; 3 patrolowce,; 7 kanonierek
brak współrzędnych

Trzecia wojna indyjsko-pakistańska – wojna pomiędzy Indiami a Pakistanem, trwająca od 3 do 16 grudnia 1971 roku.

Wojna wybuchła 3 grudnia 1971 roku po ataku Pakistańskich Sił Powietrznych na lotniska wojskowe znajdujące się na terenie północno-zachodnich Indii. Atak był spowodowany serią incydentów związanych z jawnym udzielaniem pomocy przez Indie bengalskiej organizacji wyzwoleńczej podczas wojny o niepodległość Bangladeszu. Konflikt zakończył się zdecydowanym zwycięstwem armii indyjskiej, która w ciągu kilkunastu dni rozbiła wojska pakistańskie w Pakistanie Wschodnim. Po przekształceniu Pakistanu Wschodniego w Bangladesz prezydent Pakistanu Zulfikar Ali Bhutto i premier Indii Indira Gandhi podpisali w Shimli umowę, zgodnie z którą ustalono w Kaszmirze prowizoryczną granicę pokoju, tzw. linię kontroli.