Przejdź do zawartości

Wolf Wiener

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wolf Wiener
Data i miejsce urodzenia

13 maja 1893
Łódź

Data i miejsce śmierci

1942
Chełmno nad Nerem

Przyczyna śmierci

zamordowany w hitlerowskim obozie koncentracyjnym

Zawód, zajęcie

dziennikarz żydowski w Łodzi

Wolf Wiener (Zeew) (ur. 13 maja 1893 w Łodzi, zm. w 1942 w obozie zagłady Chełmno nad Nerem) – dziennikarz i pisarz, łódzki działacz oświatowy pochodzenia żydowskiego, działacz syjonistyczny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z pobożnej rodziny żydowskiej. Uczył się w chederze, później w gimnazjum.

Był współzałożycielem żydowskiego „Domu Ludowego” („Bejt Haam”), który prowadził do września 1939 r. Kierował siecią szkół syjonistycznych „Tarbut” z językiem wykładowym hebrajskim. Działał w łódzkim związku oświatowym „Szul Kult” i „Hechaluc” (pionier, osadnik), organizacji syjonistycznej dla młodzieży żydowskiej powyżej 18 lat. Wraz z dyrektorem szkoły „Jabne”[1] Jehudą Chuwenem prowadził w języku hebrajskim kursy nauczania historii Żydów.

Pisał utwory poetyckie w języku hebrajskim i jidysz, i publikował je w warszawskim czasopiśmie syjonistycznym „Wajs Bloj”. Do łódzkich dzienników „Lodzer Tageblat” i „Fołksblat” pisał eseje i artykuły na tematy aktualne. W latach 1918–1922 był korespondentem warszawskiego czasopisma „Befrajung” oraz łódzkiego „Fołk un Łand”. Wydał trzy książki na temat historii Żydów.

Już we wczesnej młodości czynnie uczestniczył w ruchu syjonistycznym w łódzkiej filii „Cejirej Syjon”. Był sekretarzem, a potem wiceprzewodniczącym łódzkiego oddziału syjonistycznej partii pracy „Hitachdut”[2].

W 1937 r. mieszkał przy ul. R. Traugutta 14[3].

Jako wiceprzewodniczący zarządu „Hitachdut”, został 25 września 1939 r. aresztowany przez gestapo, 27 października 1939 r. przetransportowany do obozu przejściowego w więzieniu w Rawiczu, skąd wrócił do Łodzi. Osadzony został w getcie[4].

Zginął w 1942 r. w obozie zagłady w Chełmnie nad Nerem (Kulmhof).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od nazwy miasteczka, w którym po zburzeniu Jerozolimy powstała z inicjatywy Jochanana Ben Zakaja słynna uczelnia i synagoga. W Łodzi szkoła mieściła się przy ul. Cegielnianej (obecnie ul. Stefana Jaracza) 75.
  2. Założonej w 1929 r. w Palestynie przez pisarza i robotnika Aharona Dawida Gordona. Hitachdut i Gordonia miały swych zwolenników wśród inteligencji żydowskiej (Gordonia).
  3. Księga adresowa miasta Łodzi i Województwa Łódzkiego (…). Rocznik 1937-1939, Zarząd Miejski w Łodzi, Łódź 1937 (?), strona 458 Dział II Wykaz mieszkańców m. Łodzi.
  4. Po napaści Niemiec hitlerowskich na Polskę, zaczynającej II wojnę światową i zajęciu Łodzi 8 września 1939 r., hitlerowcy w najbiedniejszej dzielnicy Łodzi – Bałuty dla ponad 200 tys. Żydów z Łodzi i wielu innych miast Polski i Europy zorganizowali 8 lutego 1940 r. i szczelnie odizolowali od miasta 30 kwietnia 1940 getto, które było ogromnym obozem przymusowej pracy, ale i eksterminacji. Julian Baranowski Łódzkie getto 1940–1944 Vademecum, Archiwum Państwowe w Łodzi, Studio Bilbo Łódź 1999, ISBN 83-904646-8-3.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Marek Szukalak, Słownik biograficzny Żydów łódzkich oraz z Łodzią związanych seria II tom 3 od A do Z, Łódź: Oficyna Bibliofilów Łódź, 2012, s. 120, ISBN 978-83-61743-56-9, OCLC 823617032..
  • Eksterminacja inteligencji Łodzi i okręgu łódzkiego 1939–1940, pod redakcją Antoniego Galińskiego OKBZPNP-IPN, Łódź 1992, s. 120.
  • Ośrodek zagłady Żydów w Chełmnie nad Nerem w świetle najnowszych badań. Materiały z sesji naukowej 6–7 września 2004, Muzeum Okręgowe w Koninie, 2004.