Wolontariat pracowniczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wolontariat pracowniczy (ang. corporate volunteering) – działanie polegające na podejmowaniu i wspieraniu przez przedsiębiorcę działalności charytatywnej na rzecz wybranych podmiotów, w szczególności organizacji pozarządowych i określonych przepisami prawa instytucji, przy dobrowolnej współpracy zatrudnionych przez przedsiębiorcę osób. Jest to działanie polegające na podejmowaniu i wspieraniu przez firmę działalności pracowników na rzecz organizacji pozarządowych i określonych przepisami prawa instytucji. Pracownicy organizacji wykorzystując swoje umiejętności świadczą usługi na rzecz instytucji społecznych. Aktywność dobroczynna organizacji jest wdrażana w ramach strategii „społecznej odpowiedzialności biznesu” (z ang. Corporate Social ResponsibilityCSR) i „społecznego zaangażowania biznesu” (z ang. Corporate Community Involvment – CCI). Myślą przewodnią obu strategii jest to, że sektor prywatny, przy okazji prowadzonej działalności gospodarczej, podejmuje działanie na rzecz potrzebujących oraz otaczającego go społeczeństwa.

Cele wolontariatu pracowniczego[edytuj | edytuj kod]

Wolontariat pracowniczy posiada trzy podstawowe cele:

  • Społeczny: opiera się na budowaniu lokalnego partnerstwa między środowiskiem przedsiębiorców a podmiotami trzecimi (instytucje społeczne oraz publiczne, organizacje pozarządowe);
  • Kształtowanie dobrych relacji wśród pracowników: pracownik realizuje swoje ambicje i zainteresowania przy pomocy współpracowników oraz pracodawcy;
  • Budowanie pozytywnego wizerunku firmy: kreowanie pozytywnego wizerunku spółki sprzyja wzrostowi sprzedaży produkowanych dóbr lub usług, podnosi się jakość marki.

Formy wolontariatu pracowniczego[edytuj | edytuj kod]

Wyróżniamy dwa rodzaje wolontariatu pracowniczego: krótkoterminowy oraz długoterminowy. W skład wolontariatu krótkoterminowego wchodzi wolontariat pracowniczy okresowy oraz jednorazowy. Z kolei wolontariat pracowniczy jednorazowy możemy podzielić na jednorazowe akcje wolontariackie i wyjazdy integracyjne z wolontariatem.

Do głównych form wolontariatu pracowniczego zaliczamy:

  • Udział w ogólnokrajowych akcjach społeczno-charytatywnych: przedsiębiorstwo bierze udział w ogólnokrajowe akcji dobroczynnej organizowanej przez podmioty trzecie (fundacje, stowarzyszenia, instytucje charytatywne). Wolontariuszami są osoby pracujące w przedsiębiorstwie, które przy pomocy pracodawcy pomagają w przygotowaniu i przeprowadzeniu ogólnokrajowej akcji charytatywnej.
  • Autorskie programy społeczne przedsiębiorców: przedsiębiorca sam inicjuje i tworzy program pomocy charytatywnej który chce realizować w swojej organizacji przy pomocy pracowników – wolontariuszy. W ramach tej formy wolontariatu popularne stały się wyjazdy integracyjne, których założeniem jest integracja zespołu pracowniczego poprzez wspólną pracę na rzecz podmiotów potrzebujących.
  • Autorskie lokalne projekty pracownicze: wolontariusze-pracownicy przygotowują od podstaw własny program niesienia pomocy osobom potrzebującym.
  • Zbiórka pracownicza: gromadzenie środków finansowych, jak również przedmiotów potrzebnych do egzystencji człowieka takich jak: ubrania, żywność, pomoce naukowe, zabawki czy środki higieny. Zebrane przedmioty i środki są przekazywane przez przedsiębiorstwo w formie darowizny na rzecz wybranych organizacji społecznych, instytucji publicznych czy fundacji.
  • Składka potrącona z wynagrodzenia (ang. pay-roll): rodzaj wsparcia finansowego, które polega na dobrowolnej deklaracji pracowników firmy do regularnego przekazywania określonej przez siebie, niewielkiej sumy z pensji na cele charytatywne. Często bywa również tak, że suma zostaje podwojona przez przedsiębiorcę z własnych środków i przekazana w formie darowizny na ustalone konto organizacji pozarządowej lub instytucji społecznej.
  • Akcja krwiodawstwa: jest to szczególna forma wolontariatu pracowniczego. Przedsiębiorstwo przy pomocy wyspecjalizowanych ośrodków medycznych organizuje w swojej siedzibie akcję honorowego dawcy krwi w ramach której chętni pracownicy oddają krew potrzebującym[1].

Korzyści wdrażania programu wolontariatu pracowniczego[edytuj | edytuj kod]

Korzyści dla pracodawcy

  • Budowanie współpracy z lokalnymi przedsiębiorcami
  • Pozytywny wizerunek firmy wśród partnerów i klientów
  • Umacnianie reputacji i zaufania wśród kontrahentów, pracowników i partnerów interesu
  • Budowanie lojalność wobec pracodawcy
  • Budowanie pozytywnych skojarzeń z marką przedsiębiorstwa
  • Budowanie motywacji i zaangażowania pracowników
  • Budowanie kapitału społecznego w firmie
  • Zaufane społeczności lokalnej, bezkonfliktowe funkcjonowanie firmy w otoczeniu
  • Zatrzymanie i łatwiejsze pozyskanie wartościowych pracowników, odkrywanie w nich liderów, sprawnych organizatorów

Korzyści dla pracowników

  • Budowanie zespołu pracowniczego
  • Zdobywanie nowych umiejętności podnoszących tym samym kwalifikacje zawodowe
  • Budowanie poczucia więzi z firmą
  • Sposób na relaks i odreagowanie stresu, odskocznia od codzienności
  • Wyrwanie z rutyny firmowej
  • Samorealizacja pracowników
  • Satysfakcja płynąca z robienia rzeczy pożytecznych i ważnych
  • Poczucie przynależności i akceptacji grupy
  • Realizacja własnych zainteresowań i pasji[2].

Bariery wdrażania programu wolontariatu pracowniczego[edytuj | edytuj kod]

  • Brak odpowiedniego przeszkolenia załogi firmy oraz ogólny brak wiedzy na temat wolontariatu
  • Brak doświadczenia związanego z wolontariatem
  • Obawa przed kontaktem z problemami społecznymi, nieszczęściem ludzkim
  • Brak przepisów prawnych dotyczących wolontariatu pracowniczego (Przedsiębiorstwa wprowadzające program wolontariatu pracowniczego powinny działać na podstawie standardów obowiązujących w Kodeksie pracy oraz na podstawie Ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie)
  • Negatywny stereotyp wolontariusza (wolontariusz postrzegany jako osoba bez życia prywatnego oraz człowiek z problemami osobistymi)
  • Brak realnej akceptacji dla wolontariatu pracowniczego ze strony bezpośredniego przełożonego (centrali)
  • Brak odpowiedniej komunikacji pomiędzy koordynatorem a wolontariuszami-pracownikami (problemy z przepływem informacji)
  • Brak pomysłów, jak i komu można pomóc
  • Brak kontaktów z organizacjami pozarządowymi i innymi beneficjentami
  • Niski poziom zaangażowania pracowników, zwłaszcza na początku wdrażania programu wolontariatu pracowniczego[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Pierwsze Ogólnopolskie Badania Wolontariatu Pracowniczego – Raport przygotowany przez Kinoulty Research dla Centrum Wolontariatu, Warszawa 2008
  • Panek-Owsiańska M., Firma=zaangażowanie, pracownicy, wolontariusze, beneficjenci, Wyd. Forum Odpowiedzialnego Biznesu, Warszawa 2009
  • Odpowiedzialny biznes w Polsce 2003 roku.100 dobrych przykładów, Forum Odpowiedzialnego Biznesu, Warszawa 2004
  • Łazarowicz M., Frączek P., Schimanek T., Wolontariat w biznsie, Akademia Rozwoju Filantropi w Polsce, Warszawa 2001

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]