Wyżni Rakitowy Stawek
49°07′35″N 20°01′28″E/49,126389 20,024444 Wyżni Rakitowy Stawek, nad nim z lewej Krywań, a pośrodku Siodełkowa Kopa | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Region | |
| Wysokość lustra |
1311 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
0,132 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • maksymalna |
|
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°07′35″N 20°01′28″E/49,126389 20,024444
| |
Wyżni Rakitowy Stawek (słow. Vyšné Rakytovské pliesko) – stawek położony na wysokości 1311 m n.p.m. wchodzący w skład grupy Rakitowych Stawków w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się ok. 2 km na zachód od Szczyrbskiego Jeziora, w południowo-zachodniej części tarasu zwanego Smrekowicą. Pomiary pracowników TANAP-u z lat 1961–1967 wykazują, że ma powierzchnię 0,132 ha, wymiary 55 × 33 m i głębokość ok. 2,3 m.
Zdarza się, że częściowo wysycha i dzieli się na dwa mniejsze stawki. Nieco na południowy wschód od niego znajduje się drugi, większy Rakitowy Stawek – Niżni Rakitowy Stawek. Leży nad lewym brzegiem Furkotnego Potoku, który przepływa nieco na północny zachód od niego. Po huraganie, który miał miejsce w 2004 r., jest dobrze widoczny np. ze Skrajnego Soliska.
Niekiedy błędnie nazywany jest Smrekowickim Stawkiem II, nazwa ta odnosi się do Smrekowickich Stawków znajdujących się w pobliżu. Na wielu mapach zaznaczany jest jako Niżni Rakitowy Stawek (Nižné Rakytovské pliesko), a ten ostatni – jako Wyżni[1][2][3].
Nazwa Rakitowych Stawków pochodzi od Rakitowego Wierchu, który znajduje się nieco na południe od Wyżniego Rakitowego Stawku.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
– ścieżka edukacyjna Rakytovské plieska z rozdroża Jambrichowo nad Wyżni Rakitowy Stawek i przez Furkotny Potok z powrotem do rozdroża. Czas przejścia: do stawku 45 min, cała pętla 2 h[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa–Zielona Góra–Zakopane: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2011/12. ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ Vysoké Tatry 1:25 000, podrobná turistická mapa. Harmanec: VKÚ, 2004. ISBN 80-8042-392-X.
- ↑ Vysoké Tatry šesť rokov po kalamite: Ako sa hojí les. [dostęp 2012-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-18)]. (słow.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956.