Wyżnia Skoruszowa Przełęcz
Widok z Doliny Białej Wody | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość |
1780 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°12′05″N 20°05′59″E/49,201389 20,099722 |
Wyżnia Skoruszowa Przełęcz (niem. Obere Ebereschenscharte, słow. Vyšné skorušie šedlo, węg. Felső-Berkenyés-csorba[1]) – położona na wysokości 1780 m n.p.m. przełęcz w głównej grani Młynarza w słowackich Tatrach Wysokich. Grań ta oddziela Dolinę Żabich Stawów Białczańskich od Doliny Białej Wody. Przełęcz znajduje się pomiędzy Małym Młynarzem (Malý Mlynár, 1973 m) a Skoruśniakiem (Skorušniak). Najdalej na północ wysuniętym obiektem Skoruśniaka jest Skoruszowa Turnia (Skorušiniakova veža), ale w grani pomiędzy Wyżnią Skoruszową Przełęczą a Skoruszową Turnią znajdują się jeszcze płytkie Skoruszowe Wrótka (Sedlo pod Skorušiniakom) i niska Skoruszowa Turniczka (Skorušiniakova vežička)[2].
Rejon przełęczy jest trawiasty z kępami kosodrzewiny. Spod przełęczy do Doliny Białej Wody opada Mały Skoruszowy Żleb. Na zachód, do Doliny Żabich Stawów Białczańskich z przełęczy opada trawiasty stok. Około 100 m poniżej grani wcina się w niego kruchy i wąski żlebek[2].
Pierwsze znane wejście turystyczne: Józef Lesiecki i Józef Oppenheim, 4 lutego 1914 r.[3]. Przełęcz jest łatwo dostępna z obydwu dolin, rzadko jednak była wykorzystywana jako przejście między nimi. Najczęściej bywali na niej taternicy podchodzący pod wspinaczkowe ściany Małego Młynarza. Rejon przełęczy jest niedostępny dla turystów[2].
Drogi wspinaczkowe
[edytuj | edytuj kod]- Od zachodu wprost na przełęcz (znad Niżniego Żabiego Stawu na przełęcz); 0- w skali tatrzańskiej, czas przejścia 30 min[2]
- Od wschodu przez prawą grzędę Skoruszowego Żlebu i Mały Skoruszowy Żleb; 0, kilka miejsc I, 1,5 godz.[2]
- Przez Skoruszowy Żleb i Mały Skoruszowy Żleb; 0, 1 godz. 30 min[2]
- Ze Skoruszowego Kotła przez skoruszową Ławkę, I, 30 min[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24] .
- ↑ a b c d e f g Władysław Cywiński, Młynarz. Przewodnik szczegółowy, tom 6, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1998, ISBN 83-7104-011-3
- ↑ Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VII. Żabia Przełęcz Wyżnia – Żabia Czuba, Warszawa: Sport i Turystyka,1954