Władysław Romiszewski

Władysław Romiszewski
	generał piechoty
Data i miejsce urodzenia	6 lipca 1819 ; gubernia podolska
Data i miejsce śmierci	20 października 1907 ; Warszawa
	Przebieg służby
Lata służby	1836–1905
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
	Odznaczenia

Władysław Romiszewski (ur. 24 czerwca^?/6 lipca 1819 w guberni podolskiej, zm. 20 października 1907 w Warszawie) – generał armii carskiej pochodzenia polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z polskiej rodziny ziemiańskiej z Podola. Syn Feliksa, radcy stanu, i Honoraty z Kożuchowskich. Miał dwóch braci: Aleksandra (pułkownika armii rosyjskiej) i Lucjana (ziemianina), ożenionego z Adelą – córką marszałka szlachty kamienieckiej Wincentego Leśniewicza^[1].

Służył w Pułku Szlachty (1836). Absolwent Imperatorskiej Akademii Wojennej (1842). Szef sztabu 6 Dywizji Piechoty (1858–1863), zastępca dowódcy 6 Dywizji Piechoty (1863), dowódca 2 Brygady Strzelców (1870), członek Sztabu Głównego (1872), dowódca 4 Dywizji Piechoty (1872–1883). W latach 1883–1905 członek Aleksandryjskiego Komitetu ds. Rannych.

Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 6-2-8)^[2].

Awanse[edytuj | edytuj kod]

Kapitan – 1850
Podpułkownik – 1854
Pułkownik – 1858
Generał major – 1863
Generał lejtnant – 1871
Generał piechoty – 1886

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Władysław Romiszewski był żonaty z Gruzinką Anną z książęcego rodu Dżakeli (1837-1917), z którą miał siedmioro dzieci: Eugeniusza i Modesta (oficerów armii rosyjskiej, a następnie generałów Wojska Polskiego) oraz Wilhelma (nauczyciela), Włodzimierza (pułkownika armii rosyjskiej), Feliksa, Helenę (za Sławińskim) i Marię (za księgarzem i wydawcą Gustawem Wolffem).

Gen. Władysław Romiszewski był stryjem płk. Czesława Romiszewskiego i wujem legendarnego kresowego kawalerzysty mjra Feliksa Jaworskiego^[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Ромишевский Владислав Феликсович, Военно-статистическое обозрение Российской Империи, Т. 5, ч. 1: Казанская губерния, Санкт-Петербург: в типографии Департамента Генерального Штаба, 1850

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie)
Order Świętej Anny (Imperium Rosyjskie)
Order Świętego Jerzego (Imperium Rosyjskie)
Order Świętego Włodzimierza (Imperium Rosyjskie)
Order Świętego Stanisława (Imperium Rosyjskie)
Order Orła Czerwonego (Królestwo Prus)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b J. Romiszewski, Rodzinne powiązania, Ułan Wołyński nr 31, Rok 2007, s. 19-23
↑ Cmentarz Stare Powązki: MODEST ROMISZEWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2018-12-13] .

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mieczysław Wrzosek, Modest Romiszewski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXI, 1989 (informacje przy życiorysie syna)
Ромишевский Владислав Феликсович, Русская Императорская Армия. regiment.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-18)]. (ros.)

[J._Romiszewski,_2007-1] J. Romiszewski, Rodzinne powiązania, Ułan Wołyński nr 31, Rok 2007, s. 19-23

[UMW-2] Cmentarz Stare Powązki: MODEST ROMISZEWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2018-12-13] .

[1]

[2]