Eugeniusz Romiszewski

Eugeniusz Romiszewski
	tytularny Generał brygady
Data i miejsce urodzenia	24 grudnia 1869 ; Płock
Data i miejsce śmierci	7 lipca 1931 ; Zakopane
	Przebieg służby
Lata służby	1890–1926
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Stanowiska	lekarz
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa

Eugeniusz Romiszewski (ur. 24 grudnia^[1] 1869 w Płocku, zm. 7 lipca 1931 w Zakopanem) – polski lekarz, tytularny generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

Eugeniusz Romiszewski urodził się 24 grudnia 1869 w Płocku, w rodzinie Władysława, generała armii rosyjskiej, i Anny z Dżakelich. Był młodszym bratem Modesta, generała dywizji WP.

Uczęszczał do gimnazjum w Łomży. Studiował i zakończył w 1893 medycynę w Wojskowej Akademii Medycznej w Petersburgu. Od 1890 służył jako oficer zawodowy - lekarz w Marynarce Wojennej Imperium Rosyjskiego. W latach 1913–1917 był naczelnym lekarzem Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Petersburgu.

25 sierpnia 1922 został przyjęty do rezerwy w stopniu podpułkownika lekarza w korpusie oficerów sanitarnym i przydzielony do Kompanii Zapasowej Sanitarnej Nr I^[2]. W latach 1922–1926 pozostawał w służbie czynnej, najpierw w I, następnie w II batalionie sanitarnym, następnie szef Wydziału Sperrewizyjno-Inwalidzkiego Dowództwa Okręgu Korpusu Nr III w Grodnie. Pełniąc służbę na tym stanowisku pozostawał na etacie przejściowym 3 Batalionu Sanitarnego.

Z dniem 1 lipca 1924 został przemianowany na oficera zawodowego w stopniu pułkownika ze starszeństwem z 1 lipca 1919 i 2. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy^[3]. 11 lutego 1926 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski mianował go generałem brygady wyłącznie z prawem do tytułu z dniem 30 kwietnia 1926 - przeniesienia w stan spoczynku^[4]. Ostatnie lata życia spędził w Zakopanem. Tam zmarł 7 lipca 1931^[5].

Żonaty z Heleną z domu Wagas. Miał dwoje dzieci: Helenę (ur. 1910) i Eugeniusza (ur. 1910).

Przypisy

↑ Piotr Stawecki jako datę urodzenia podaje 7 stycznia 1869 r. Taką samą datę podano w Rocznikach Oficerskich z 1924 i 1928 r.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 30 z 02.09.1922 r. s. 649. Tu również jako datę urodzenia podano 7 stycznia 1869.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 85 z 27 sierpnia 1924 r. s. 487.
↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. nr 13 z 11.03.1926 r.
↑ Zmarli. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, s. 171, Nr 4 z 22 lutego 1932. Ministerstwo Spraw Wojskowych.

Bibliografia

Mieczysław Wrzosek, Modest Romiszewski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXI, 1989 (informacje przy życiorysie brata)
Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski niepodległej, Warszawa 1991 (tam m.in. fotografia)
H. P Kosk Generalicja polska t. 2 wyd.: Oficyna Wydawnicza Pruszków 2001.
PiotrP. Stawecki PiotrP., Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa: „Bellona”, 1994, s. 280-281, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159 .
Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1033, 1078.
Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 881.

[1] Piotr Stawecki jako datę urodzenia podaje 7 stycznia 1869 r. Taką samą datę podano w Rocznikach Oficerskich z 1924 i 1928 r.

[2] Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 30 z 02.09.1922 r. s. 649. Tu również jako datę urodzenia podano 7 stycznia 1869.

[3] Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 85 z 27 sierpnia 1924 r. s. 487.

[4] Dziennik Personalny M.S.Wojsk. nr 13 z 11.03.1926 r.

[5] Zmarli. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”, s. 171, Nr 4 z 22 lutego 1932. Ministerstwo Spraw Wojskowych.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]