Włodzimierz Kwaskowski

Włodzimierz Kwaskowski (ur. 31 lipca 1914 w Warszawie, zm. 22 kwietnia 1990 w Łodzi) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser teatralny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Instytutu Reduty w Warszawie. Wieloletni aktor Teatru im. S. Jaracza w Łodzi. W filmie fabularnym debiutował w 1946 roku, miał w swoim dorobku około siedemdziesięciu ról filmowych. Był współwykonawcą popularnej piosenki pt. Roztańczone nogi z fimu Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy.

Teatr Wojska Polskiego w Łodzi (1945–1946)
Teatr Wybrzeże (1946–1947)
Teatry Dramatyczne w Szczecinie (1949–1950)^[1]
Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi (1950–1962 i 1969–1990)
Teatr Klasyczny w Warszawie (1962–1969)

Leśmian (1990), reż. L. Baron – lekarz
Kramarz (1990), reż. A. Barański – mecenas Chruścika
Tulipan (1986), reż. J. Dymek – szewc
Pan na Żuławach (1984), reż. S. Szyszko – Królak
Cień już niedaleko (1984), reż. K. Karabasz – Leon, przyjaciel Józefa
Dom Świętego Kazimierza (1983), reż. I. Gogolewski – kapelan Spoczyński
Jan Serce (1981), reż. R. Piwowarski – jubiler, znajomy Jana
Jeśli masz serce bijące (1980), reż. W. Fiwek – Antoni Pszczółka, właściciel zajazdu „Złoty Ul”
Placówka (1979), reż. Z. Skonieczny – Hamer
„Ty pójdziesz górą...” (Eliza Orzeszkowa) (1978), reż. Z. Skonieczny – Petersburski
Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy (1978), reż. J. Rzeszewski – krawiec Salomonowicz
Milioner, reż. S. Szyszko – dyrektor oddziału PKO
Lalka (1977), reż. R. Ber – Szlangbaum, ojciec Henryka
Agnieszka (1972), reż. A. Olsen – zegarmistrz
Podziemny front (1965) – Schultz, strażnik w fabryce (odc. 4)
Wojna domowa (1965) – rodzic na zebraniu, pan Bakolak (odc. 3)

Źródło: FilmPolski.pl^[2]