Przejdź do zawartości

Xiang Xiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Xiang Xiu (chiń. upr. 向秀; chiń. trad. 向秀; pinyin Xiàng Xiù; Wade-Giles Hsiang Hsiu, ur. ok. 223, zm. ok. 300) – chiński filozof konfucjański. Zaliczany do Siedmiu Mędrców z Bambusowego Gaju.

Był zwolennikiem reinterpretacji niektórych elementów konfucjanizmu poprzez wykorzystanie myśli taoistycznej[1]. Próbował połączyć moralność z naturalnością, twierdził przy tym, że konfucjanizm i taoizm są jednością[2]. Podkreślał znaczenie prawości i humanitarności[3].

Był autorem komentarza do Zhuangzi, prawdopodobnie stanowiącego kanwę dla podobnego dzieła autorstwa Guo Xianga (którego oskarżano wręcz o plagiat z Xiang Xiu). Jego myśl wywarła znaczny wpływ na ukształtowanie się neotaoizmu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Yao 2009 ↓, s. 93.
  2. Yao 2009 ↓, s. 98.
  3. Yao 2009 ↓, s. 99.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Xinzhong Yao: Konfucjanizm. Wprowadzenie. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2009. ISBN 978-83-233-2602-1.
  • Feng Youlan: Krótka historia filozofii chińskiej. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13421-6.