Zabójstwo inżyniera Czarta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zabójstwo inżyniera Czarta
Vražda ing. Čerta
Gatunek

komedia, fantasy

Rok produkcji

1970

Data premiery

26 lipca 1970
czerwiec 1971[1] (Polska)

Kraj produkcji

Czechosłowacja

Język

czeski

Czas trwania

72 min

Reżyseria

Ester Krumbachová[1]

Scenariusz

Ester Krumbachová[1]

Główne role

Jiřina Bohdalová
Vladimír Menšík

Muzyka

Angelo Michajlov[1]

Zdjęcia

Jiří Macák[1]

Scenografia

Boris Moravec

Kostiumy

Ester Krumbachová[1]

Montaż

Miroslav Hájek

Wytwórnia

Studio Filmowe Barrandov[1]

Dystrybucja

Ústřední půjčovna filmů

Zabójstwo inżyniera Czarta (cz. Vražda ing. Čerta) – czechosłowacki film komediowy z 1970 roku w reżyserii Ester Krumbachové.

Polska premiera odbyła się wraz z reportażem Abakany produkcji WFO z 1970 roku[1].

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Ona, powabna choć już niezbyt młoda, wspomina jak zadzwonił do niej pewnego dnia jej znajomy, inż. Czart, i przyjął zaproszenie na kolację. Podczas kolacji zachowuje się bardzo dziwnie – zjada wszystko co było przygotowane, łącznie z zapasami z lodówki, i odchodzi, zostawiając po sobie lekki zapach siarki. Czart staje się u niej stałym gościem i Ona marzy, że zostaną małżeństwem. Od zamiarów małżeńskich nie mogły jej odstraszyć nawet pewne ekstrawaganckie obyczaje Czarta: obgryzanie nóżek u mebli, zjadanie skorup naczyń czy kwiatków pokojowych. Wróżka, do której udała się z przyjaciółką Miriam, ostrzega ją przed inżynierem przepowiadając, że w tej miłosnej aferze decydującą rolę odegrają rodzynki. Pewnego dnia bohaterka dochodzi do wniosku, że jej ukochanego interesuje tylko jedzenie. Gdy chce go wypędzić, Czart wyznaje jej miłość

Gościem na ich ślubnej uczcie miał być przyjaciel pana młodego, inżynier Lubos. Ten jednak nie przychodzi. W kłótni, jaka się wywiązuje, inżynier przyznaje się, że jest prawdziwym czartem. To nie zraża Onej. Jednak podczas koncertu, na który poszła z Miriam, Czart pojawia się niespodziewanie na galerii i flirtuje z Miriam. Ona nie może tego ścierpieć i zamierza się zemścić. Przypomina sobie kłótnię przy znalezieniu przez Czarta rodzynków w lodówce, więc kupuje ich wielki wór. Ponieważ w domu nie było nic do jedzenia, Czart zamyka się w kuchni z rodzynkami, a z olbrzymiego worka wystawały tylko jego nogi. Wróżba się sprawdza[2].

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Wersja polska[edytuj | edytuj kod]

Reżyseria: Izabela Falewiczowa[1]
Udział wzięli:

Źródło: [2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Idziemy do kina. „Film”. 25, s. 5, 1971-06-20. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. 
  2. a b Zbigniew Dolny: Rok 1971. Polski-dubbing.pl, 2008-06-21. [dostęp 2021-09-11]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]