Mieczysław Czechowicz

Mieczysław Czechowicz
Data i miejsce urodzenia	28 września 1930 Lublin
Data i miejsce śmierci	14 września 1991 Warszawa
Zawód	aktor
Lata aktywności	1949–1991
Odznaczenia

Grób Mieczysława Czechowicza na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie,
14 maja 2008

Mieczysław Czechowicz (ur. 28 września 1930 w Lublinie, zm. 14 września 1991 w Warszawie) – polski aktor teatralny, kabaretowy, filmowy i telewizyjny, trzykrotny laureat Srebrnej Maski w plebiscycie „Expressu Wieczornego” na najpopularniejszych aktorów telewizyjnych w latach 1962–1964.

Życiorys

Urodził się w Lublinie, rodzinnym mieście jego matki. Jego ojciec był oficerem Wojska Polskiego i stacjonował w Równem, do którego wkrótce powróciła matka wraz z dzieckiem. W Równem rodzina Czechowicza mieszkała do 1940. W czasie II wojny światowej ojciec Czechowicza trafił do niewoli, przebywał w oflagu, a wypuszczony na wolność najpierw osiadł z rodziną w Lublinie, a następnie przeprowadził się do wsi Kusze koło Biłgoraja, w której prowadził młyn. Po śmierci ojca (1943) matka wraz z synem powrócili do Lublina (1944).

26 kwietnia 1945 został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa z powodu pełnienia w harcerstwie służby łączniczej w Armii Krajowej. Więziony był w siedzibie Urzędu, a następnie na lubelskim zamku, gdzie bito go i szykanowano. Sąd Wojskowy Okręgu Lubelskiego oskarżył go o działalność antypaństwową i 16 czerwca tamtego roku skazał na 3 lata więzienia w zawieszeniu na 5. W sierpniu 1945 został uwolniony na mocy rządowej amnestii. Po wyjściu z więzienia podjął naukę w lubelskim Studium Dramatycznym oraz pracował w Teatrze Muzycznym (1949–1950), a w latach 1950–1951 był związany z Teatrem Dramatycznym w Szczecinie.

W 1954 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie i związał się z teatrami warszawskimi: Narodowym (1954–1957), Współczesnym (1957–1986) oraz Kwadrat (1986–1991).

Na dużym ekranie zadebiutował w 1953 w filmie Piątka z ulicy Barskiej w reż. Aleksandra Forda. W 1958 był współzałożycielem Kabaretu Koń, w którym ujawnił się jego talent komediowy. Potem występował w kabaretach: Szpak, Wagabunda, Dudek i U Lopka.

Występował na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze.

Rozgłos przyniosły mu kreacje i piosenki w telewizyjnym Kabarecie Starszych Panów, a także liczne role drugoplanowe i epizodyczne w filmach m.in. Stanisława Barei. Zdobył serca najmłodszej widowni, użyczając swojego głosu Misiowi Uszatkowi. Brał udział także w nagraniach klasycznych bajek, m.in. Jaś i Małgosia.

W 1962, 1963 i 1964 roku zdobył nagrodę Srebrną Maskę w plebiscycie „Expressu Wieczornego” na najpopularniejszego aktora telewizyjnego.

Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 170-1-28).

Filmografia

Filmy kinowe

• 1985: Podróże pana Kleksa jako Apolinary Baj, król Bajdocji (podkład głosu)
• 1979: Blaszany bębenek (Die Blechtrommel) jako Kobiela
• 1977: Królowa pszczół jako pan Wacio, szef stacji benzynowej
• 1974: Nie ma róży bez ognia jako ojciec Lusi
• 1974: Janosik jako hrabia Horvath
• 1972: Poszukiwany, poszukiwana jako pan „profesor” (w istocie bimbrownik),
• 1972: Wesele jako Ksiądz
• 1971: Kłopotliwy gość jako tajniak „poważny”
• 1971: Nie lubię poniedziałku jako złodziej
• 1969: W każdą pogodę jako Kucharz Paparagazzi „Papa”
• 1968: Hasło Korn jako kapitan Zawadzki
• 1965: Święta wojna jako Antoni Kotyrba, kibic „Naprzodu”
• 1965: Ping pong jako Władek, mąż Teresy
• 1965: Lekarstwo na miłość jako „Chudy”, członek szajki
• 1964: Barwy walki jako Waluś partyzant Armii Ludowej
• 1963: Żona dla Australijczyka jako kapitan Klement, kuzyn Roberta
• 1963: Zacne grzechy jako sługa Wojtek
• 1963: Smarkula jako taksówkarz Wacek
• 1960: Ostrożnie Yeti jako milicjant
• 1960: Szatan z siódmej klasy jako bandyta Werycho
• 1960: Mąż swojej żony jako Mamczyk
• 1958: Ósmy dzień tygodnia
• 1953: Piątka z ulicy Barskiej jako murarz

Źródło.

Filmy TV

• 1989: Rififi po sześćdziesiątce jako Adam Dyląg

Seriale TV

• 1986: Zmiennicy jako Mastalerz, stróż pałacu Radziwiłów w Zatorach
• 1980: Kariera Nikodema Dyzmy jako Olszewski, dyrektor białostockiej Dyrekcji Lasów Państwowych
• 1977: Lalka jako radca Węgrowicz
• 1973: Janosik jako hrabia Horvath
• 1972: Chłopi jako Szymek, brat Jagny
• 1970: Czterej pancerni i pies jako Konstanty Szawełło, stryj Józka
• 1969: Czterej pancerni i pies jako Konstanty Szawełło, stryj Józka
• 1966: Wojna domowa jako sąsiad
• 1966: Niewiarygodne przygody Marka Piegusa jako Teofil Bosmann, członek bandy Flasza
• 1965: Wojna domowa jako sąsiad Kamińskich, ojciec Maniusia

Źródło.

Polski dubbing

słuchowiska (bajki muzyczne)

• 1978: Lato Muminków jako Muminek
• 1977: Alicja w Krainie Czarów jako Zwariowany Kapelusznik
• 1973: O krasnoludkach i sierotce Marysi jako Podziomek
• Śpiąca królewna jako kucharz
• Jaś i Małgosia jako wilk
• Gucio i Cezar jako Hipopotam Gucio

programy telewizyjne

• 1975–1987: Miś Uszatek jako narrator
• 1960: Polityczna szopka noworoczna

Odznaczenia

• 1987: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1977: Złoty Krzyż Zasługi
• 1967: Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Linki zewnętrzne

• Mieczysław Czechowicz w bazie filmpolski.pl
• Mieczysław Czechowicz w bazie e-teatr.pl
• Mieczysław Czechowicz w bazie Filmweb
• Mieczysław Czechowicz w bazie IMDb (ang.)
• Mieczysław Czechowicz w Internetowej Bazie Filmowej (fdb.pl)
• Mieczysław Czechowicz na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”