Przejdź do zawartości

Zaborce (rejon miorski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zaborce
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

miorski

Sielsowiet

Turkowo

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zaborce”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Zaborce”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Zaborce”
Ziemia55°42′04″N 27°56′25″E/55,701111 27,940278

Zaborce – dawna kolonia. Tereny, na których leżała, znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Turkowo.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. Pod koniec XIX wieku należała do dóbr Dryhucze, własność Korzeniowskich[1].

W latach 1921–1945 Zaborce I, Zaborce II i Zaborce III a następnie kolonia Zaborce leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Mikołajów.

Powszechny Spis Ludności z 1921 roku podał dane dotyczące trzech wsi Zaborce I, II i III.

  • Zaborce I – zamieszkiwało 10 osób, wszystkie były wyznania prawosławnego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Były tu 3 budynki mieszkalne[2].
  • Zaborce II – zamieszkiwało 19 osób, wszystkie były wyznania prawosławnego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Były tu 3 budynki mieszkalne[2].
  • Zaborce III – zamieszkiwało 61 osób, wszystkie były wyznania prawosławnego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Było tu 11 budynków mieszkalnych[2].

W 1931 kolonię Zaborce w 25 domach zamieszkiwało 148 osób[3].

Wierni należeli do parafii prawosławnej w Uźmionach i rzymskokatolickiej w Leonpolu. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Dziśnie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Mikołajowie[4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zaborce, wieś, powiat dzisieński, gmina Mikołajewo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 196.
  2. a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 60.
  3. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 21.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1937.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]