Zadnia Żółta Kopka
 Zadnia Żółta Kopka wśród podpisanych obiektów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2080 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′04,0″N 20°12′43,8″E/49,217778 20,212167
| |
Zadnia Żółta Kopka (słow. Zadná žltá kôpka[1]) – drobna turnia w słowackiej części Tatr Wysokich, położona na wysokości 2080 m[2] w górnym fragmencie Koziej Grani – południowo-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu. Od Skrajnej Jagnięcej Kopki na północnym zachodzie oddziela ją Zadnia Żółta Szczerbina, natomiast od Skrajnej Żółtej Kopki na południowym wschodzie jest oddzielona Skrajną Żółtą Szczerbiną[3].
Stoki północno-wschodnie opadają z turni do Doliny Białych Stawów, południowe – do Doliny Jagnięcej[3].
Na Zadnią Żółtą Kopkę, podobnie jak na inne obiekty w Koziej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie na szczyt mniej więcej granią od południowego wschodu z Zadniej Koziej Szczerbiny[3].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Imre Barcza i Tihamér Szaffka, 10 lipca 1910 r.,
- zimowe – László Jurán, V. Jurán i Ernő Piovarcsy, 24 marca 1929 r.[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2014-01-25].
- ↑ Tatry Wysokie i Bielskie polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:30 000. Warszawa: ExpressMap, 2012. ISBN 978-83-88112-92-8.
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 146–147, 188. ISBN 83-217-2472-8.