Kryty Most

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Zakryty Most)
Kryty Most
{{{alt zdjęcia}}}
Państwo

 Bułgaria

Miejscowość

Łowecz

Podstawowe dane
Przeszkoda

rzeka Osym

Data zburzenia

1872

Data remontu

1931 (przebudowa)
1981–1982 (przebudowa)

Projektant

Nikoła Ficzew (drugi most)

Położenie na mapie Bułgarii
Mapa konturowa Bułgarii, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kryty Most”
Ziemia43°07′56,510″N 24°42′59,440″E/43,132364 24,716511

Kryty Most[1] (bułg. Покрит мост, Pokrit most) – most w mieście Łowecz w północnej Bułgarii, nad rzeką Osym (dopływ Dunaju), na przedgórzu Bałkanów.

Pierwsza wzmianka o moście z zadaszeniem w Łoweczu pochodzi od austriackiego geologa Ami Bouè, który odwiedził miasto w I. poł. XIX w. i opisał go swojej książce. Oryginalne zadaszenie mostu tworzyło konstrukcję tunelową. Ten kamienny most stanowił połączenie dwóch części miasta, był swego rodzaju „bazarem”, zaopatrującym mieszkańców miasta w przedmioty użytku codziennego, ubrania i żywność. Był też miejscem spotkań, tajnych zebrań przedstawicieli ówczesnej bułgarskiej opozycji z Wasylem Lewskim na czele.

Wewnątrz mostu

Początkowo konstrukcja tunelowa mostu wykonana była z drewna. Przez lata jednak częste uszkodzenia powodowane przez wzbierającą rzekę wymagały napraw. W 1872 r. powódź całkowicie zniszczyła most. Bułgarski budowniczy z czasów zaboru osmańskiego, Nikoła Ficzew zaprojektował i nadzorował budowę nowego mostu krytego, zabudowanego 64 sklepikami, rozmieszczonymi po obu bokach mostu, i zbudowanego z drewna bukowego. Budowa trwała trzy lata. Konstrukcja mostu mierzyła 84 m długości, 10 m szerokości, filary miały zaś po 5 m wysokości. Od połowy wysokości filary miały przeloty, które umożliwiały swobodny przepływ wezbranej wody. Na filarach oparte były dębowe belki i deski. Dźwigary połączone były drewnianymi czopami i wrębami zamiast żelaznych mocowań. Droga na moście wykonana była z bruku i posypana żwirem. Po bokach mostu, w ścianach, znajdowały się małe okienka, przepuszczające do środka światło słoneczne. Wieczorem most oświetlany był latarniami gazowymi. Po powtarzających się pożarach mostu, spowodowanych przez Turków (m.in. w nocy z 2 na 3 sierpnia 1925 r.), obiekt w roku 1931 przebudowano na most stalowo-betonowy, zachowując przy tym jego charakterystyczny kształt. Dach mostu zrobiono ze szkła, a część środkowa nie miała ścian bocznych. W latach 1981–1982 most ponownie przebudowano i dziś stanowi jedną z ważniejszych atrakcji miasta Łowecz. Oprócz Krytego Mostu, oba brzegi miasta, tzw. nową oraz starą „Waroszę”, łączą dwa dodatkowe mosty: jeden o konstrukcji linowej, „Wyżenija most”, i jeden o konstrukcji stalowej, „Żeleznija most”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Polski egzonim przyjęty na 122. posiedzeniu KSNG.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]