Zasilanie broni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zasilanie broni – proces transportu naboi z zasobnika (magazynka, taśmy nabojowej) do komory nabojowej. Składa się z trzech etapów:

  • donoszenia czyli transportu naboju z zasobnika do donośnika czyli przestrzeni wewnątrz komory zamkowej w której nabój znajduje się przed podawaniem. Przy zasilaniu magazynkowym donoszenie odbywa się dzięki wykorzystaniu energii sprężyny magazynka, przy zasilaniu taśmowym dzięki energii automatyki broni.
  • podawania czyli transportu naboju przez podajnik z donośnika na drogę dosyłacza.
  • dosyłania czyli transportu naboju przez dosyłacz do komory nabojowej (rolę dosyłacza spełnia najczęściej zamek).

W wielu typach broni podawanie i dosyłanie stanowią jedną operację.

W zależności od rodzaju zasobnika nabojów rozróżniamy zasilanie:

  • magazynkowe (z magazynków)
  • taśmowe (z taśmy amunicyjnej)

Magazynkowe jest prostsze konstrukcyjnie, a taśmowe umożliwia uzyskanie większej szybkostrzelności praktycznej.

W zależności od konstrukcji nabojów wyróżnia się:

W przypadku zasilania rozdzielnego, które jest stosowane w broni artyleryjskiej większych kalibrów operacja polega na donoszeniu, podawaniu i dosyłaniu jako pierwszego pocisku, a w drugiej kolejności łuski z materiałem miotającym.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]