Zbigniew Musiał (filozof)

Zbigniew Musiał
Data urodzenia	3 marca 1936
	doktor habilitowany nauk humanistycznych
	Specjalność: epistemologia, aksjologia
Doktorat	1974
Habilitacja	1984
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Łódzki; Uniwersytet Warszawski
Okres zatrudn.	1962-2005

Zbigniew Musiał (ur. 3 marca 1936) – polski filozof, doktor habilitowany, profesor Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego.

W latach 1962 – 1965 odbył staż asystencki na Uniwersytecie Łódzkim. Rozprawę doktorską obronił w 1974, kolokwium habilitacyjne odbył w 1984^[1].

Najważniejsze prace

The Crisis of Value (1987);
Kontrowersje wokół Plechanowa. Podłoże i następstwa (1990);
Scjentyzm i okultyzm (wspólnie z Bogusławem Wolniewiczem), w: Filozofia i wartości (1993);
Życie jako wartość, w: Edukacja Filozoficzna 1998, nr 2;
Neokultyzm w dwadzieścia lat później, w: Skłonność metafizyczna (1997);
Problematyczność gandyzmu (wspólnie z Bogusławem Wolniewiczem), w: Edukacja Filozoficzna 2000, nr 29;
Ksenofobia i wspólnota (wspólnie z Bogusławem Wolniewiczem; 2002);
Zmierzch racjonalizmu, w: Edukacja Filozoficzna 2003, nr 36;
Trzy nurty: racjonalizm, antyracjonalizm, scjentyzm (wspólnie z Bogusławem Wolniewiczem i Januszem Skarbkiem; 2006).