Zbigniew Okoń (pisarz)
| Data i miejsce urodzenia |
22 października 1926 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 kwietnia 2016 |
| Narodowość |
polska |
| Język |
polski |
| Dziedzina sztuki |
literatura |
| Epoka |
XX, XXI w. |
Zbigniew Okoń (ur. 22 października 1926 w Dubnie - zm. 16 kwietnia 2016 w Rzeszowie[1]) - polski pisarz, poeta, dokumentalista, autor publikacji o ludobójstwie Polaków na Wołyniu.
Syn oficera Wojska Polskiego, legionisty, komendanta fortu Tarakanów w Dubnie. Ze względu na pracę ojca, który po przejściu do cywila został kierownikiem hurtowni, często zmieniał miejsce zamieszkania. Uczęszczał do szkół w Międzyrzeczu, Równem i Hoszczy. W czasie II wojny światowej był naocznym świadkiem Holokaustu Żydów dokonanego przez Niemców i policję ukraińską oraz ludobójstwa Polaków przez nacjonalistów ukraińskich z OUN-UPA. Został osadzony w niemieckim więzieniu w Równem i "Ostlagrze" w Brześciu nad Bugiem. Po wojnie zamieszkał w Rzeszowie. Tematyce ludobójstw dokonanych na Kresach Wschodnich poświęcił większość swoich opowiadań, tomików wierszy i artykułów. Upominał się także o prawdę o Zbrodni Katyńskiej oraz polemizował z książką Jana Tomasza Grossa "Sąsiedzie"[2][3][4].
Po 1989 r. nawiązał współpracę ze Stowarzyszeniem Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, którego został członkiem. Pisał też artykuły publicystyczno-historyczne w Na Rubieży oraz sztuki teatralne[5].
Pochowany na cmentarzu komunalnym Wilkowyja w Rzeszowie[6].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Pamiętniki i opowiadania
- Muzułmanin wraca do domu (1985)[7]
- Moje wojenne dzieciństwo, tom 4 (współautor, 2001)[8]
- Kresowi sąsiedzi. W szponach trzech ludobójczych hord (2005)[9]
- Ocalić zabite marzenia dziewcząt (2010)[10]
- Na przełomie tysiącleci Czas ludobójstw i gwiezdnych nadziei (2014)[11]
- Tomiki wierszy
- Na olimpijskim szlaku: Od Olimpii do Idealii (2002)[12]
- Jeśli mi Boże dałeś mózg (2008)[13]
- Kobiety i kwiaty (2010)[14]
- Pomnik Wołyńskich dzieci (2013)[15]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarze komunalne w Rzeszowie [online], www.grobonet.erzeszow.pl [dostęp 2023-09-14].
- ↑ Jeśli dałeś mi Boże mózg [online], TaniaKsiazka.pl [dostęp 2023-09-14] (pol.).
- ↑ Zbigniew Okoń, Łuny nad Wołyniem [online], Fundacja Moje Wojenne Dzieciństwo, 2001, s. 6-8.
- ↑ Moje Kresy. Wołyń Zbigniewa Okonia [online], plus.nto.pl, 1 kwietnia 2017 [dostęp 2023-09-14] (pol.).
- ↑ Szczepan Siekierka, Michał Siekierka, Przywracanie pamięci. Stowarzyszenie Upamiętniania Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów w latach 1990–2018, 2019, s. 111, ISBN 978-83-85865-21-6.
- ↑ GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarze komunalne w Rzeszowie [online], www.grobonet.erzeszow.pl [dostęp 2023-09-14].
- ↑ Okoń Zbigniew [online], BiblioNETka.pl [dostęp 2023-09-14].
- ↑ Moje wojenne dzieciństwo, tom 4 | Stanisław Kuszewski, Andrzej Maliszewski, Zbigniew Okoń, Kazimierz Panów, Władysław Sołtysiak, Jan Świca, Stanisław Waligóra, Krystyn Włodek, Witomiła Wołk-Jezierska [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2023-09-14] (pol.).
- ↑ Miejska Biblioteka Publiczna w Hrubieszowie - Katlog [online], mbphrubieszow.pl [dostęp 2023-09-14].
- ↑ Ocalić zabite marzenia dziewcząt | Zbigniew Okoń [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2023-09-14] (pol.).
- ↑ Na przełomie tysiącleci Czas ludobójstw i gwiezdnych nadziei [online] [dostęp 2023-09-14] (pol.).
- ↑ Okoń Zbigniew Waldemar Na olimpijskim szlaku: Od Olimpii do Idealii [online], www.biblionetka.pl [dostęp 2023-09-14].
- ↑ Jeśli dałeś mi Boże mózg... [online], www.empik.com [dostęp 2023-09-14] (pol.).
- ↑ Okoń Zbigniew Kobiety i kwiaty [online], www.biblionetka.pl [dostęp 2023-09-14].
- ↑ Pomnik [online] [dostęp 2023-09-14] (pol.).