Przejdź do zawartości

Zbigniew Rusek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Rusek
Data i miejsce urodzenia

2 października 1938
Mysłowice

Data śmierci

7 sierpnia 2018

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst.
1954–1958 Stal Mielec
1958–1969 AZS-AWF Warszawa
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
1959–1967  Polska 129
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Uniwersjada
brąz Turyn 1959 siatkówka drużynowo
Grób Zbigniewa Ruska na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie

Zbigniew Rusek (ur. 2 października 1938 w Mysłowicach, zm. 7 sierpnia 2018[1]) – polski siatkarz, ośmiokrotny mistrz Polski, reprezentant Polski. Brązowy medalista Letniej Uniwersjady (1959), trener i działacz siatkarski, m.in. trener reprezentacji Francji seniorek (1977–1979).

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1954–1958 był zawodnikiem Stali Mielec. W 1958 rozpoczął studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, w trakcie których został zawodnikiem AZS-AWF Warszawa. Ze swoją drużyną sięgnął po mistrzostwo Polski w 1958, 1959, 1960, 1961 i 1963 oraz wicemistrzostwo Polski w 1962. Od 1963 występował w barwach Legii Warszawa, z którą zdobył mistrzostwo Polski w 1964 i 1967 oraz wicemistrzostwo w 1965 i 1966. W sezonie 1967/1968 występował we francuskiej drużynie CSM Clamart. Karierę zawodniczą zakończył w sezonie 1968/1969, zdobywając z Legią kolejne mistrzostwo Polski.

W reprezentacji Polski debiutował 26 września 1959 w towarzyskim spotkaniu z ZSRR. Na turnieju tym wywalczył z drużyną srebrny medal. Wystąpił m.in. na Letniej Uniwersjadzie w 1959 (3. miejsce), mistrzostwach świata w 1960 (4. miejsce) i 1966 (6. miejsce), mistrzostwach Europy w 1963 (6. miejsce) oraz Pucharze Świata w 1965 (2. miejsce). Ostatni raz w biało-czerwonych barwach wystąpił 1 marca 1967 w towarzyskim spotkaniu z Izraelem. Łącznie w reprezentacji wystąpił w 129 spotkaniach, w tym 107 oficjalnych.

Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener. W latach 1970–1972 był asystentem Tadeusza Szlagora w reprezentacji Polski seniorów. W 1973 poprowadził reprezentację Polski juniorów do brązowego medalu mistrzostw Europy w tej kategorii wiekowej. W latach 1973–1975 prowadził żeńską drużynę Spójnia Warszawa. Od 1975 pracował we Francji, w latach 1975–1977 prowadził reprezentację juniorek, a od 1977 do 1979 trenował reprezentację seniorek tego kraju. W latach 1980/1981 był kierownikiem szkolenia Polskiego Związku Piłki Siatkowej, w latach 1992–2000 był wiceprezesem PZPS ds. szkoleniowych, był także członkiem komisji trenerskiej Międzynarodowej Federacji Piłki Siatkowej. Pochowany na Cmentarzu Północnym[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zmarł Zbigniew Rusek
  2. Janusz Uznański, Ostatnia droga Zbigniewa Ruska [online], Polska Siatkówka. Oficjalny serwis PZPS, 14 sierpnia 2018 [dostęp 2020-12-29].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Krzysztof Mecner 80 lat polskiej siatkówki, b.d. i m. w.
  • Polska siatkówka w liczbach, opracowanie statystyczne Władysław Zieleśkiewicz, wyd. Warszawa 2009
  • Krzysztof Mecner Mistrzostwa Polski w siatkówce 1929–2010 wyd. PLPS, Warszawa 2011
  • Józef Witek, Wiesław Madej 70 lat klubu sportowego Stal Mielec, wyd. Mielec 2009
  • 50 lat piłki siatkowej 1924–1974 AZS Warszawa, wyd. Warszawa 1989