Zbór kalwiński w Łapczynej Woli

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbór kalwiński w Łapczynej Woli
643914 236 z 2.10.1956; 236/426 z 21.06.1967[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łapczyna Wola

Wyznanie

kalwinizm

Kościół

kalwiński

Położenie na mapie gminy Kluczewsko
Mapa konturowa gminy Kluczewsko, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Zbór kalwiński w Łapczynej Woli”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zbór kalwiński w Łapczynej Woli”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zbór kalwiński w Łapczynej Woli”
Położenie na mapie powiatu włoszczowskiego
Mapa konturowa powiatu włoszczowskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zbór kalwiński w Łapczynej Woli”
Ziemia50°59′06,230″N 19°54′00,601″E/50,985064 19,900167
Multimedia w Wikimedia Commons

Zbór kalwiński w Łapczynej Woli – zbór kalwiński, który znajdujdował się w Łapczynej Woli, w gminie Kluczewsko, w powiecie włoszczowskim. Zrujnowany obiekt został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa świętokrzyskiego[a].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zbór ufundowany prawdopodobnie na początku XVII wieku, a na pewno przed 1629, przez rodzinę Bobrownickich herbu Doliwa. Na początku XVIII wieku pełnił przy nim obowiązki duchowne Jan Petroselin. Jeszcze w 1730 odprawiano w zborze nabożeństwa; ministrem przy nim był wówczas, Samuel Aram. W 1754 zbór w Łapczynej Woli nie miał już pastora. Nieużytkowany, powoli popadał w ruinę, choć był wymieniany jako osobna parafia jeszcze w 1822 roku, a kalwińskie rodziny Konarskich, Bobrowinickich i Kosseckich mieszkały w okolicy do 1945 roku.

W podziemiach świątyni pochowano fundatorów i dobrodziejów zboru; w XX wieku ich trumny zostały ograbione a ciała sprofanowane.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Była to budowla prostokątna, z wieżą od frontu i szczupłym prezbiterium. Wieża miała sześć małych okienek, nawa cztery podłużne okna, a prezbiterium trzy. Prawie metrowej grubości mury wzniesiono z kamienia wapiennego; wnętrze posiadało sklepienie.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Obiekt błędnie wpisany do rejestru zabytków jako „zbór ariański (ruina)”.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Józef Łukaszewicz, Dzieje kościołów wyznania helweckiego w dawnej Małej Polsce, Poznań 1853.
  • Robert P. Płaski, Zabytki reformacji w województwie świętokrzyskim, [w:] Na włoszczowskich drogach historii. Materiały z sesji naukowych odbytych w Gruszczynie, Ludyni, Olesznie, Włoszczowie poświęconych dziejom powiatu włoszczowskiego, pod red. D. Kaliny, G. Dąbrowskiego, Włoszczowa - Krasocin 2012.
  • Michał Rawita - Witanowski, Dawny powiat chęciński, oprac. D. Kalina, Kielce 2001.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zbór_kalwiński_w_Łapczynej_Woli&oldid=68769522”