Zderzenie proste centralne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kołyska Newtona. W zderzeniu prostym centralnym dwóch ciał o takich samych masach, z których jedno spoczywa, następuje całkowity przekaz pędu. W kołysce Newtona pęd ten jest kolejno przekazywany do ostatniej kulki

Zderzenie proste centralne (zderzenie proste środkowe) – zderzenie dwóch ciał, w którym oba ciała poruszają się po tej samej prostej, zarówno przed zderzeniem, jak i po zderzeniu, a punkt przecięcia przedłużenia trajektorii (torów), po których poruszały się ciała przed zderzeniem, należy do odcinka łączącego środki masy obu ciał. W wyniku zderzenia prostego centralnego następuje największa możliwa zmiana pędu.

Zderzenie proste centralne jest szczególnym przypadkiem zderzenia, w którym parametr zderzenia równy jest zero.

Prędkości po zderzeniu[edytuj | edytuj kod]

gdzie: k – współczynnik restytucji (współczynnik uderzenia)

[1]

Szczególne przypadki[edytuj | edytuj kod]

a) Zderzenie doskonale sprężyste (k=1)

b) Zderzenie doskonale niesprężyste (k=0)

c) Zderzenie ze "ścianą"

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bogusław Kozak: Mechanika techniczna. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2008, s. 283. ISBN 978-83-02-09171-1.