Zegar słoneczny w Prachaticach
Widok ogólny | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Miejsce |
Malé náměstí |
Typ obiektu |
zegar słoneczny |
Styl architektoniczny |
modernizm |
Projektant | |
Materiał |
marmur zbuzański |
Całkowita wysokość |
3,6 m |
Data odsłonięcia |
1970 |
Ważniejsze przebudowy |
2024 |
Położenie na mapie Czech | |
49°00′49,1519″N 14°00′01,0350″E/49,013653 14,000288 |
Zegar słoneczny w Prachaticach (czes. Sluneční hodiny Prachatice) – największy zegar słoneczny w Czechach (dawniej także w Czechosłowacji)[1] i jeden z największych zegarów tego typu w Europie Środkowej[2], zlokalizowany w północno-wschodniej części starego miasta w Prachaticach (kraj południowoczeski), na narożniku ulic Zvolenskiej i Zahradní (Malé náměstí), w pobliżu Bramy Dolnej (Píseckiej)[2].
Zegar zajmuje powierzchnię około 5,1 x 3,1 metra, a jego wskazówka ma długość około 3,6 metra. Godziny wyryte są na ośmiu blokach różnej wielkości[2].
Obiekt z marmuru zbuzańskiego (Praga) powstał podczas realizacji nowej zabudowy tego rejonu miasta z lat 60. i 70. XX wieku. Autorem projektu był zainteresowany tematyką astronomiczną rzeźbiarz Zdeněk Šimek (1927-1970), członek grupy artystycznej „Trasa” powstałej w 1954. Stworzył on czternaście różnych propozycji rzeźb dla Prachatic. Zegar konsultowany był z astronomem oraz matematykiem, gdyż konieczne było prawidłowe określenie położenia i wymiarów wszystkich jego części składowych. Wstępne założenia zostały stworzone w 1969. Rzeźbę ukończono już po śmierci autora. Miasto przejęło zegar na własność 6 grudnia 1971. We wrześniu 2023 na skutek zmęczenia materiału ułamała się część wskazówki. Naprawę ukończono w kwietniu 2024 – użyto marmuru włoskiego, bowiem praski kamieniołom zakończył wydobycie w 1993[2].