Przejdź do zawartości

Zegar słoneczny w Prachaticach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zegar słoneczny w Prachaticach
Sluneční hodiny Prachatice
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Czechy

Miejscowość

Prachatice

Miejsce

Malé náměstí

Typ obiektu

zegar słoneczny

Styl architektoniczny

modernizm

Projektant

Zdeněk Šimek

Materiał

marmur zbuzański

Całkowita wysokość

3,6 m

Data odsłonięcia

1970

Ważniejsze przebudowy

2024

Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Zegar słoneczny w Prachaticach”
Ziemia49°00′49,1519″N 14°00′01,0350″E/49,013653 14,000288

Zegar słoneczny w Prachaticach (czes. Sluneční hodiny Prachatice) – największy zegar słoneczny w Czechach (dawniej także w Czechosłowacji)[1] i jeden z największych zegarów tego typu w Europie Środkowej[2], zlokalizowany w północno-wschodniej części starego miasta w Prachaticach (kraj południowoczeski), na narożniku ulic Zvolenskiej i Zahradní (Malé náměstí), w pobliżu Bramy Dolnej (Píseckiej)[2].

Zegar zajmuje powierzchnię około 5,1 x 3,1 metra, a jego wskazówka ma długość około 3,6 metra. Godziny wyryte są na ośmiu blokach różnej wielkości[2].

Obiekt z marmuru zbuzańskiego (Praga) powstał podczas realizacji nowej zabudowy tego rejonu miasta z lat 60. i 70. XX wieku. Autorem projektu był zainteresowany tematyką astronomiczną rzeźbiarz Zdeněk Šimek (1927-1970), członek grupy artystycznej „Trasa” powstałej w 1954. Stworzył on czternaście różnych propozycji rzeźb dla Prachatic. Zegar konsultowany był z astronomem oraz matematykiem, gdyż konieczne było prawidłowe określenie położenia i wymiarów wszystkich jego części składowych. Wstępne założenia zostały stworzone w 1969. Rzeźbę ukończono już po śmierci autora. Miasto przejęło zegar na własność 6 grudnia 1971. We wrześniu 2023 na skutek zmęczenia materiału ułamała się część wskazówki. Naprawę ukończono w kwietniu 2024 – użyto marmuru włoskiego, bowiem praski kamieniołom zakończył wydobycie w 1993[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ladislav Kochánek, 1000 československých nej, Albatros, Praga, 1983, s. 97
  2. a b c d Jana Hulešová, Sluneční hodiny: Prachatice [online], prachatice.eu, 2013 [dostęp 2024-09-06].