Zespół dworski w Sieciechowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zespół dworski w Sieciechowicach
Symbol zabytku nr rej. A-439 z 21.01.1977 [A-629/M]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Sieciechowice

Typ budynku

dwór

Położenie na mapie gminy Iwanowice
Mapa konturowa gminy Iwanowice, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Sieciechowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Sieciechowicach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Sieciechowicach”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Zespół dworski w Sieciechowicach”
Ziemia50°14′36,2″N 19°58′24,0″E/50,243389 19,973333

Zespół dworski w Sieciechowicach – zespół dworski znajdujący się w Sieciechowicach, w gminie Iwanowice, w powiecie krakowskim.

Dwór wraz z parkiem, został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[1].

Obok nieistniejącego już drewnianego, pochodzącego z XVIII w. dworu, wybudowano w ostatnim dwudziestoleciu XIX w. piętrowy budynek nakryty dachem polskim.

Pod koniec XVIII w. wieś należała do wojskiego krakowskiego Antoniego Bobrownickiego. W XIX w. i na początku XX w. była własnością rodu Kęszyckich[2]. Od końca lat 20. XX w. mniejsza część majątku (339 ha) należała do sukcesorów Heleny Kęszyckiej (1838–1907), a większa (900 ha) do Stanisława Reya (1894–1971).

W czasie II wojny światowej, administratorem większej części był Leon Krzeczunowicz (1901–1945), uczestnik walk o Lwów w 1918 roku, współzałożyciel paramilitarnej organizacji Uprawa, aresztowany przez gestapo, zamordowany w obozie Dora w Turyngii 19 marca 1945 roku[3].

Po wojnie majątek znacjonalizowano. Pomieszczenia dworskie wykorzystywano kolejno jako szkoła podstawowa, lecznica dla zwierząt oraz przedszkole[2].

Okalający dwór park krajobrazowy składał się z części przeznaczonej do nauki jazdy konnej, warzywnika oraz części ze stawami[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. a b c Zespół Dworski, Sieciechowice - Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2020-07-16] (pol.).
  3. Piotr Libicki: Dwory i pałace wiejskie w Małopolsce i na Podkarpaciu. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS Sp. z o.o., 2012, s. 407–408. ISBN 978-837510-597-1.