Znak orła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Znak orła
Gatunek

kostiumowy
młodzieżowy

Kraj produkcji

Polska

Oryginalny język

polski

Główne role

Krzysztof Kołbasiuk
Bożena Adamek
Adam Baumann
Ryszard Filipski
Wojciech Alaborski

Liczba odcinków

14

Edukacja. 1308
Słowo zakonu. 1308
Pierścień. 1309–1312
Niezałatwione rachunki. 1318
Wici. 1318
Sprzymierzeńcy. 1318
Zaproszenie. 1331
Gdyby zdradził. 1331
Komu służycie. 1331
Ostrzeżenie. 1331
Będziecie go mieli. 1331
Cena milczenia. 1331
Dwa podarunki. 1331
Najwyższa godność. 1331
Produkcja
Produkcja

Zespół Filmowy „Profil”

Reżyseria

Hubert Drapella

Scenariusz

Alina Korta
Bohdan Poręba
Hubert Drapella

Muzyka

Maciej Małecki

Zdjęcia

Jerzy Stawicki
Jacek Stachlewski

Scenografia

Wiesław Śniadecki

Czas trwania odcinka

25 min

Pierwsza emisja
Data premiery

16 lutego 1978

Stacja telewizyjna

TVP

Znak orła – polski kolorowy, kostiumowy serial telewizyjny dla młodzieży z 1977 roku.

Scenariusz serialu oparty jest na wcześniejszym polskim serialu telewizyjnym Gniewko, syn rybaka Bohdana Poręby z 1969 roku. Fabuła oparta jest na historycznych postaciach (Władysław Łokietek, komtur Henryk von Plauen, Kazimierz Wielki) i prawdziwych zdarzeniach z historii Polski.

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Gniewko, po śmierci wszystkich bliskich z rąk Brandenburczyków, ucieka z rodzinnej wsi Rybitwy do Gdańska. Tam trafia na podstępnego Hanysza. Wkrótce zostaje oddany na wychowywanie do Sulisława, rycerza z polskiej załogi Gdańska. Chłopak chce dorównać swojemu opiekunowi i gdy ten rusza pomagać Łokietkowi w tłumieniu buntu mieszczaństwa w Krakowie, Gniewko wyrusza jego śladem. W drodze do Krakowa ponownie spotyka Hanysza, zabójcę archidiakona z dworu książęcego.

Po kilku latach Gniewko towarzyszy już Sulisławowi w wyprawach. Tropiąc Brandenburczyków, którzy przed laty zamordowali całą jego rodzinę, Gniewko ratuje życie córce kasztelana łęczyckiego. W obozie Łokietka Gniewko otrzymuje „Znak orła”, na dowód zaufania, którym obdarza go książę oraz specjalną misję do wypełnienia. W obozie ukrywa się Hanysz, który jest szpiegiem Krzyżaków. Gniewko, mimo zasadzki urządzonej przez nieprzyjaciela wypełnia misję.

W kolejnych odcinkach akcja przenosi się do 1331 roku. Gniewko nadal posługuje się „Znakiem orła”, wypełniając zadania powierzone mu już przez króla Władysława. W czasie jednej z wypraw spotyka pierwszy raz po latach uratowaną niegdyś Agnieszkę, córkę kasztelana. Gniewko w tajnej misji, ukryty na zamku w Malborku jest świadkiem szantażowania starosty wielkopolskiego przez Krzyżaków. Gniewko rusza na dwór księcia Kazimierza, ostrzec go przed zamachem. Doradcą na dworze księcia jest Hanysz, który donosi Krzyżakom o podsłuchaniu ich planów przez Gniewka.

Hanysz wkrada się w łaski kasztelana Łęczyckiego. Organizuje zasadzkę, w której Krzyżacy zabijają podróżującego kasztelana. Hanysz pozornie ratuje życie córce kasztelana, licząc, że Agnieszka, ukochana Gniewka, doprowadzi go do niego. Złapany przez Krzyżaków Gniewko zostaje poddany okrutnym torturom. W uwolnieniu się pomaga mu starosta Wielkopolski, wciąż szantażowany przez Krzyżaków.

Gniewko dociera w końcu do Łokietka. Wyjawia mu plany zakonu. Król organizuje zasadzkę. W bitwie pod Płowcami ginie Sulisław. Król Władysław przekazuje miecz starego rycerza Gniewkowi i pasuje go do stanu rycerskiego.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]