Zotto
| książę Benewentu | |
| Okres | |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci | |
Zotto (również Zotton lub Zottone) (zm. ok. 590[1]) – był dowódcą wojskowym (łaciński dux) Longobardów w regionie Mezzogiorno. Jest uważany za założyciela księstwa Benewentu ok. 570 i jego pierwszego władcę[2][3].
Wraz ze swymi oddziałami przedostał się w sierpniu 570 do Kampanii, gdzie walczył z Bizantyjczykami, których regularnie zwyciężał. Założył obóz w Benewencie, który stał się stolicą nowego księstwa. Próbował przejąć Neapol, lecz bez powodzenia i musiał porzucić jego oblężenie w 581.
Jako książę nie do końca pozostał niezależny. Północ półwyspu była pod kontrolą króla Longobardów Alboina, który miał słabe wpływy na południu. W końcu poddał się pod władzę królewską w 589.
Zmarł około 590, a następcą został Arechis, wyznaczony przez króla Agilulfa[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Strzelczyk 2014 ↓, s. 261.
- ↑ Paweł Diakon ↓, III, 33.
- ↑ a b Strzelczyk 2014 ↓, s. 187.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Źródła
- Paweł Diakon: Historia rzymska. Historia Longobardów. Tłumaczenie i komentarz Ignacy Lewandowski. Warszawa: Instytut Wydawniczy "Pax", 1995. ISBN 83-21114520.
- Opracowania
- Jerzy Strzelczyk: Longobardowie. Ostatni z wielkiej wędrówki ludów. V–VIII wiek. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2014. ISBN 978-83-01-17837-6.