Zygmunt Kadłubowski

Zygmunt Kadłubowski
Zygmunt Anastazjusz Kadłubowski
Data i miejsce urodzenia	2 maja 1879 ; Czostków
Data i miejsce śmierci	7 kwietnia 1961 ; Suwałki
Miejsce spoczynku	Suwałki, cm. przy ul. Bakałarzewskiej
Zawód, zajęcie	urzędnik, prawnik, polityk
Partia	Związek Ludowo-Narodowy
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zygmunt Anastazjusz Kadłubowski (ur. 2 stycznia 1879 w Czostkowie, zm. 7 kwietnia 1961 w Suwałkach) – działacz społeczny i poseł na Sejm II Rzeczypospolitej I Kadencji, urzędnik pracujący w wielu instytucjach służących odbudowie państwa polskiego po I wojnie światowej.

Życiorys

Dzieciństwo

Był synem wójta gminy – Bolesława Kadłubowskiego i Aleksandry Kasyldy z domu Obryckich. Zdobył wykształcenie domowe. Jego ojciec zmarł, gdy Zygmunt miał 15 lat (został zaocznie skazany na śmierć za udział w powstaniu styczniowym)^[1]. Miał 3 braci: Michała, Stanisława oraz Antoniego.

Wykształcenie i działalność

Złożył egzaminy: urzędniczy i uprawniający do pełnienia funkcji obrońcy sądowego. Pracował następnie jako kancelista, urzędnik Komisji Guberialnej ds. włościańskich, sekretarz ds. włościańskich na powiaty kalwaryjski i augustowski oraz referent Okręgowego Zarządu Dóbr Państwa i Rolnictwa na gubernię suwalską i łomżyńską. Prowadził kancelarię porad prawnych w swoim mieszkaniu (obecnie ul. Kościuszki 94 w Suwałkach^[2]). W czasie I wojny światowej w gubernialnym Komitecie Obywatelskim w Suwałkach i Wilnie. Organizator, kierownik biura i wiceprezes Komitetu Opieki nad Biednymi w Suwałkach, prowadził m.in. piekarnię i sklep spółdzielczy. W 1918 tymczasowy sędzia pow. suwalskiego i organizator Zw. Robotników Chrześcijańskich (wieloletni przewodniczący), w 1920 członek okręgowej Rady Obywatelskiej w Suwałkach. Organizator ochotniczego pułku suwalskiego (późniejszy 41 Suwalski Pułk Piechoty), odznaczonego Orderem Virtuti Militari. Pełnomocnik Komitetu Obrony Państwa na pow. suwalski (1920); członek zarządu Rady Ludowej okręgu Suwałki. W okresie międzywojennym prezes Rady Nadzorczej Banku Udziałowego w Suwałkach^[1]. Za zasługi na polu pracy społecznej otrzymał 31 stycznia 1939 roku Złoty Krzyż Zasługi.

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej I kadencji (1922–1927)

W wyniku wyborów przeprowadzonych 5 listopada 1922 wszedł do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z ramienia Związku Ludowo-Narodowego (lista nr 8, okręg Grodno). Reprezentował w nim Suwalszczyznę. Kierował się patriotyzmem w swoich działaniach, który zaszczepił w nim ojciec. Utożsamiał się z programem swojej partii, popierał m.in. włączenie Kresów Wschodnich do Rzeczypospolitej. Dążył do usprawnienia i polepszenia sytuacji organów państwowych. Będąc w Komisji Prawniczej, walczył z korupcją i starał się dostosowywać tworzone prawo do potrzeb ludności. Uznawał sprawiedliwość za jedną z najwyższych wartości. Skupiał się na prawnym aspekcie tworzenia ustaw i ich modyfikacji. Dbał o gospodarkę leśną, przemysł górniczy oraz służbę zdrowia. Szczególnie starał się otoczyć opieką ludzi potrzebujących – swoimi działaniami w tym kierunku propagował ideę pomocy biednym^[3].

Życie prywatne

Żonaty ze Stefanią z domu Stankiewicz. Ich związek nie wydał na świat ani jednego potomka, a Stefania owdowiała męża 11 lat przed jego własną śmiercią. Był wyznania rzymskokatolickiego. W 1921 na swoje własne żądanie został zwolniony przez gen. Józefa Hallera z funkcji Pełnomocnika Obywatelskiego Komitetu Wykonawczego Obrony Państwa na powiat suwalski. Zygmunt trafił do więzienia w Suwałkach jako więzień śledczy w 1934 roku i został z niego zwolniony 28 czerwca tego samego roku. W 1948 wstąpił do Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego^[4].

Ostatnie lata

Ostatnie zdjęcie Zygmunta Kadłubowskiego

Prawie do końca życia pełnił funkcję adwokata. Jego legitymacja adwokacka była ważna od 1956 do 1960 roku^[4]. Zmarł w wieku 82 lat 7 kwietnia 1961 roku o godzinie 17:30 w Suwałkach^[5]. Został pochowany na Rzymskokatolickim cmentarzu parafialnym w Suwałkach.

Przypisy

↑ ^a ^b Parlamentarzyści – Pełny opis rekordu [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2018-04-08] .
↑ Rejestry mieszkańców i książki meldunkowe miejscowości powiatów augustowskiego, suwalskiego i sejneńskiego. Archiwum Państwowe w Suwałkach
↑ Sprawozdania stenograficzne z posiedzeń Sejmu Rzeczypospolitej 1922-1927 nr: 11, 33, 36, 38, 79, 120, 131, 167, 170, 171, 314, 327 329, 336 Biblioteka Cyfrowa UMCS, Lublin
↑ ^a ^b Archiwum własne rodziny Błażewiczów
↑ Księga Unikat Zmarłych Rzym-kat parafii Suwałki za rok 1961 – archiwum parafii konkatedralnej św. Aleksandra w Suwałkach

Bibliografia

Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
T. i W. Rzepeccy, Sejm i Senat 1922-27
Sprawozdania stenograficzne z posiedzeń Sejmu Rzeczypospolitej 1922-1927 nr: 11, 33, 36, 38, 79, 120, 131, 167, 170, 171, 314, 327 329, 336 Biblioteka Cyfrowa UMCS, Lublin
Rejestry mieszkańców i książki meldunkowe miejscowości powiatów augustowskiego, suwalskiego i sejneńskiego 527/232 Archiwum Państwowe w Suwałkach
Księga Unikat Zmarłych Rzym-kat Parafii Suwałki za rok 1961 Parafia konkatedralna św. Aleksandra w Suwałkach
Akta urodzeń, małżeństw i zgonów parafii rzymskokatolickiej w Filipowie 1879 sygn.63/151/0/1/95 Archiwum Państwowe w Suwałkach
Protokoły posiedzeń Rady Ludowej Okręgu Suwalskiego sygn. 15 Archiwum państwowe w Suwałkach
Archiwum własne rodziny Błażewiczów, Suwałki

[:0-1] Parlamentarzyści – Pełny opis rekordu [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2018-04-08] .

[2] Rejestry mieszkańców i książki meldunkowe miejscowości powiatów augustowskiego, suwalskiego i sejneńskiego. Archiwum Państwowe w Suwałkach

[3] Sprawozdania stenograficzne z posiedzeń Sejmu Rzeczypospolitej 1922-1927 nr: 11, 33, 36, 38, 79, 120, 131, 167, 170, 171, 314, 327 329, 336 Biblioteka Cyfrowa UMCS, Lublin

[:1-4] Archiwum własne rodziny Błażewiczów

[5] Księga Unikat Zmarłych Rzym-kat parafii Suwałki za rok 1961 – archiwum parafii konkatedralnej św. Aleksandra w Suwałkach

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]