Kościół św. Marcina w Lelowie
nr rej. A/887/2021 z 08.10.2021[1] (dawne nr-y: 209/56 z dnia 4.10.1956, 425/67 z 21.06.1967 oraz 212/78 z 27.01.1978[2]) | |||||||||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||||||||
widok od frontu | |||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||
Adres |
ul. Klasztorna | ||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||
Parafia | |||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa śląskiego | |||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego | |||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Lelów | |||||||||||||||||
50°41′03,2″N 19°37′33,2″E/50,684222 19,625889 |
Kościół świętego Marcina – rzymskokatolicki kościół parafialny w Lelowie należący do dekanatu lelowskiego diecezji kieleckiej. Kościół stanowi Sanktuarium Matki Bożej Pocieszycielki Lelowskiej[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Świątynia została wzniesiona w XIV wieku przez Kazimierza Wielkiego. Po trzech wiekach kościół został spalony - w 1638 roku. Została w tym czasie odbudowana i gruntownie przebudowana. Około 1831 roku ołtarz z cudownym obrazem Matki Bożej Pocieszenia został przeniesiony do kościoła parafialnego z kościoła pofranciszkańskiego rozebranego przez władze carskie. Pod wieczór w dniu 4 września 1939 roku niemieccy okupanci postanowili spalić zabytkową świątynię, tak, aby zostało zniszczone w niej wszystko, czego nie zdołano wywieźć, a więc również obraz Matki Bożej. Świątynia została spalona, jak również demonstracyjnie został podpalony krucyfiks z XVIII wieku. Czterech mieszkańców, którzy odmówili podpalenia krucyfiksu, zostało zamordowanych. Byli to Ignacy Trenda (dziś będący Sługą Bożym), Jan Ilczuk, Władysław Filewski i Stanisław Brodziński. Pomimo podpalenia przez niemieckiego okupanta, rzeźba Ukrzyżowanego w cudowny sposób ocalała. Obecnie jest umieszczona w prezbiterium świątyni. Kościół został odbudowany po II wojnie światowej. Namalowany nowy obraz Matki Bożej Pocieszenia poświęcony został w 1948 roku w kościele franciszkanów w Krakowie przez biskupa pomocniczego łucko-żytomierskiego Michała Godlewskiego i przeniesiony w uroczystej procesji do Lelowa. W 1949 r. pątnicy z Krakowa ofiarowali pozłacane korony, które poświęcił kardynał Adam Sapieha i biskup kielecki Czesław Kaczmarek[3]. Biskup Kaczmarek w dniu 24 czerwca 1949 roku ukoronował nimi obraz, a 16 czerwca 1960 roku nadał kościołowi godność sanktuarium[4][5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spis obiektów nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków z terenu województwa śląskiego (stan na 22 grudnia 2021 r.) (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2021-12-25]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2018-03-08] .
- ↑ a b U Matki Bożej Pocieszenia w Lelowie [online], niedziela.pl [dostęp 2022-02-17] (pol.).
- ↑ Kościół św. Marcina w Lelowie. Jura Krakowsko-Częstochowska i region północno-zachodni. [dostęp 2018-03-08]. (pol.).
- ↑ Nowenna do M.B. Pocieszenia [online], www.parafialelow.kielce.opoka.org.pl [dostęp 2022-02-17] .