Papyrus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Papyrus
Ilustracja
Styl

antykwa

Twórca

Chris Costello

Data stworzenia

1982

Data publikacji

1983

Znaki arabskie

N

Znaki cyrylicy

N

Znaki greckie

N

Znaki hebrajskie

N

Znaki IPA

N

Znaki łacińskie

T

Papyrusantykwy krój, opracowany w 1982 roku, przez grafika Chrisa Costello[1]. Charakterystycznym elementem tego fonta są linie przypominające pociągnięcia pędzelka po papirusie. Pociągnięcia pędzla są symulowane przez różną grubość linii, a pisanie po papirusie wyszczerbienia na brzegach glifów.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Autor stworzył ten krój w wieku 23 lat, zaraz po studiach. Jego inspiracją były teksty biblijne, oraz bliskowschodnie[1][2][3].

W 1983 roku Costello sprzedał swój font londyńskiej firmie Letraset za 750 dolarów (uwzględniając inflację ok. 2500 dolarów)[2][4]. Później prawami do fonta Papyrus zaczęła zarządzać firma Internation Typeface Corporating. Jak stwierdził autor w wywiadzie dla CBS News, oprócz początkowej kwoty dostaje również niewielkie tantiemy przy dalszej odsprzedaży praw do użycia[1].

W latach 90. font został kupiony przez Microsoft i został włączony do wielu programów Windowsa. Razem z pakietem MS Office trafił również później na MacOs[2][3].

Przykłady użycia[edytuj | edytuj kod]

Przykłady użycia i fonty z podobnymi glify symulujące pisanie na papirusie (wyszczerbione):

  • Microsoft Office zawiera ten font[2].
  • Tytuł filmu Jamesa Camerona Avatar[1]. Choć podobieństwo do oryginału jest odległe[4][5], to logo w wersji rysunkowej i części drugiej zostało zmienione[6].
  • Tytuł filmu Łowca krokodyli[3].
  • Tytuły na okładkach albumów zespołu Lamb of God (oprócz albumu Burn the Priest).
  • Czcionka kwestii wypowiadanych przez postać z gry Undertale o imieniu Papyrus.

Opinie i krytyka[edytuj | edytuj kod]

Papyrus jest jednym z fontów na temat którego powstają krytyczne opinie w internecie, jednak zwykle bez konkretnych zarzutów poza pozoranctwem (ang. material dishonesty)[4][1]. Pozoranctwo ma tu polegać na tym, że elektroniczny font próbuje udawać prawdziwe pismo na papirusie.

Sam autor w wywiadzie w 2017 roku przyznał, że uważa, że jego font jest nadużywany i stosowany w miejscach, w których nie powinien zostać użyty[1].

Projektant i pisarz David Kadavy, w swojej obronie Papyrusa, porównywał ten font do Garamond(inne języki), w szczególności jeśli chodzi o dbanie o odpowiedni balans grubości linii (zwężenia w odpowiednich miejscach). Kadavy zwrócił również uwagę na prawidłową spójność krzywizn glifów oraz dobry kerning między małymi literami. Przyznał jednak częściowo rację krytykom, że font mógłby lepiej pozorować pisanie na papirusie stosując nowszą technologię umożliwiającą wariacje we wcięciach dzięki kontekstowym modyfikacjom (ang. contextual alternates)[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Justin Carissimo: Papyrus font creator reacts to viral "Avatar" skit from "Saturday Night Live". [w:] CBS News [on-line]. 2017-10-01. [dostęp 2023-01-26]. (ang.).
  2. a b c d Martin Schmetzer, Papyrus Font Free Download [online], Free Fonts Family, 6 sierpnia 2018 [dostęp 2023-01-26] (ang.).
  3. a b c The Papyrus Font Free Download [online], Free Fonts Vault, 4 maja 2020 [dostęp 2023-01-26] (ang.).
  4. a b c Why Papyrus is One of the World’s Most Hated Fonts | HipFonts [online], hipfonts.com, 7 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-26] (ang.).
  5. a b In Defense of Papyrus: Avatar Uses the World's Second-Most-Hated Font to Signal the Downfall of Civilization [online], Design for Hackers, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2023-01-26] (ang.).
  6. Jacob Stolworthy, Disney+ makes key Avatar change to delight of fans [online], The Independent, 24 marca 2020 [dostęp 2023-01-26] (ang.).