Hala Krawcula
Hala Krawcula – polana pod szczytem Krawcowego Wierchu (1075 m) w Beskidzie Żywieckim. Położona jest na południowych, podszczytowych, rozległych i niemal płaskich stokach Krawcowego Wierchu, na wysokości około 1040-1060 m[1].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W przeszłości była intensywnie użytkowana pastersko, stąd tradycyjna nazwa "hala", odnosząca się do funkcjonującego tu przez dziesięciolecia gospodarstwa pasterskiego. Z powodów nieopłacalności ekonomicznej w 2. połowie XX w. wypas na wysoko położonych polanach w polskich Karpatach załamał się[2]. Aktualnie jednak (2019 r.) w ramach czynnej ochrony zbiorowisk łąkowych na hali znów prowadzony jest kulturowy wypas owiec, a część łąk jest regularnie koszona. Występuje tu kilka typów zbiorowisk łąkowych, m.in. łąka mieczykowo-mietlicowa (Gladiolo-Agrostietum) oraz młaka z kozłkiem całolistnym i turzycą żółtą (Valeriano-Caricetum flave)[3]. Na Hali Krawcula rośnie też m.in. rzadki w Polsce i chroniony prawnie dzwonek piłkowany[4].
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Od grudnia 1976 r. na hali funkcjonuje schronisko turystyczne bacówka PTTK na Krawcowym Wierchu[5]. Znajduje się tu również skrzyżowanie znakowanych szlaków turystycznych, wiata i stoły dla turystów oraz miejsce do palenia ogniska. Z hali rozciąga się rozległa panorama, zwłaszcza w kierunku południowym, gdzie widoki sięgają aż po słowacką Małą Fatrę.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Trzy Kopce – przełęcz Bory Orawskie – Gruba Buczyna – Krawców Wierch – bacówka PTTK na Krawcowym Wierchu – Kubieszówka – Glinka
Złatna – Straceniec – bacówka PTTK na Krawcowym Wierchu
słowacki szlak graniczny
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2012-09-10].
- ↑ Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
- ↑ Maria Janicka: "Szlakiem przez Karpaty". Gruba Buczyna, w: "Przyroda Polska" Nr 10 (977), październik 2019, s. 16-17
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Żywiecki. Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 73–77. ISBN 978-83-925599-4-8.
