Wierzchołek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
  • wierzchołek[1]:

1. najwyżej położona część czegoś

2. w figurach geometrycznych: punkt, w którym łączą się dwie proste, tworząc kąt

Geometria i stereometria[edytuj | edytuj kod]

Teoria grafów[edytuj | edytuj kod]

Inne[edytuj | edytuj kod]

  • wierzchołek – w geografii najwyższa część wypukłej formy terenu, oddzielona od stoków krawędzią, w przypadku jej braku, wierzchołek jest trudny do wyróżnienia. Często błędnie stosowane jako synonim szczytu
  • Wierzchołek chmury – najwyższa widoczna część chmury
  • wierzchołek (ang. vertex) – w grafice trójwymiarowej pojęcie pokrywające się częściowo z terminem wierzchołka wielokąta lub wielościanu, niosące jednak częstokroć dodatkowe informacje o modelowanej scenie.

Integralne części wsi w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Wg TERYT jest ich 2

Jeziora[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wierzchołek. Słownik języka polskiego PWN. [dostęp 2016-11-01].