Ścieżka edukacyjna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ścieżki edukacyjne – termin stosowany w polskiej oświacie, określający zestaw treści i umiejętności o istotnym znaczeniu wychowawczym, których realizacja może odbywać się w ramach nauczanych przedmiotów lub w postaci odrębnych zajęć. Decyzje o sposobie realizacji ścieżek edukacyjnych podejmuje zespół nauczycieli uczących w danym oddziale klasowym. Zakres treści poszczególnych Ścieżek edukacyjnych został ustalony w przepisie nazywanym podstawą programową kształcenia ogólnego. Obowiązek realizacji w polskich szkołach został wprowadzony w dniu 1 września 1999 roku.

Począwszy od II etapu edukacyjnego (klasy IV–VI szkoły podstawowej) obowiązują następujące ścieżki edukacyjne:

  • edukacja czytelnicza i medialna,
  • edukacja ekologiczna,
  • edukacja prozdrowotna,
  • wychowanie do życia w społeczeństwie:
    • wychowanie do życia w rodzinie,
    • wychowanie regionalne – dziedzictwo kulturowe w regionie,
    • wychowanie patriotyczne i obywatelskie.

W gimnazjum (III etap edukacyjny) wprowadzono następujące ścieżki edukacyjne:

  • edukacja czytelnicza i medialna,
  • edukacja ekologiczna,
  • edukacja europejska,
  • edukacja filozoficzna,
  • edukacja prozdrowotna,
  • edukacja regionalna – dziedzictwo kulturowe w regionie,
  • kultura polska na tle cywilizacji śródziemnomorskiej,
  • obrona cywilna.

Likwidacja ścieżek edukacyjnych nastąpiła wraz ze zmianą norm edukacyjnych w 2008 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]