Światowy Kongres Esperanto w 1908 roku
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||
| Data |
17–22 sierpnia 1908 roku | ||
| Uczestnicy |
1500 | ||
| |||
IV Światowy Kongres Esperanto w 1908 roku – Światowy Kongres Esperanto odbył się w Dreźnie w dniach 17–22 sierpnia 1908 roku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W skład komitetu organizacyjnego kongresu weszli Heinrich Gustav Arnhold, Marie Hankel, Eduard Mybs i Albert Schramm[1].
W przygotowania do kongresu włączyły się władze Drezna, przydzielając na jego organizację subwencję, dekorując miasto oraz udostępniając salę w Vereinshaus na otwarcie i zamknięcie kongresu. 24 policjantów ukończyło kurs esperanto, aby pomagać uczestnikom w poruszaniu się po mieście. Języka uczyli się również kelnerzy w hotelach i restauracjach. Przed rozpoczęciem obrad zaplanowano otwarcie 15 sierpnia wystawy w Instytucie Technicznym, a w niedzielę 16 sierpnia nabożeństwa w języku esperanto. Oficjalne otwarcie kongresu zaplanowano na 17 sierpnia[2]. W kongresie udział wzięło 2000 esperantystów[3]. Pierwszego dnia obrad mowę powitalną wygłosił Ludwik Zamenhof[1]. Został on też wybrany honorowym prezydentem kongresu. Prezydentem został Eduard Mybs, wiceprezydentami: Marie Hankel i Albert Schramm, sekretarzem generalnym Gaston Moch, sekretarzami lokalnymi: Gabriel Chavet, René Ladevèze i Winckelmann. Wybrano również wiceprezydentów narodowych: francuskiego: Carta, brytyjskiego: Pollena, niemieckiego Schmidta i polskiego Grabowskiego. Po przemówieniach przedstawicieli: Ministerstwa Edukacji Japonii, którym był Simnura[4] (prawdopodobnie chodziło o profesora językoznawstwa Sinmura Iduru. On i Kuroita Kacumi byli pierwszymi Japończykami, którzy uczestniczyli w kongresach[5]), Paul Straub jako przedstawiciel rządu Stanów Zjednoczonych[6], Pujulà jako przedstawiciel Barcelony, Adolphe Moynier jako przedstawiciel Czerwonego Krzyża. Następnie odczytano przesłane telegramy z pozdrowieniami i kongres zaakceptował propozycję E. Mybsa wysłania telegramu do króla Saksonii Fryderyka Augusta. Po pozdrowieniach przekazywanych przez przedstawicieli narodowych i ogłoszeniach obrady w tym dniu zamknięto. Pozdrowienia przedstawicieli narodowych kontynuowano w dniu następnym[4]. Uczestnicy kongresu spotykali się w sekcjach tematycznych: lekarzy, marynarzy, szachistów itp. Uczestnicy w strojach narodowych wzięli udział w tradycyjnym balu. Na kończącej obrady sesji w dniu 22 sierpnia przedstawiono wyniki obrad sekcji i podjęto decyzje związane z organizacją pracy Komitetu Językowego[7][2].
W trakcie obrad odbyła się wycieczka statkiem do Miśni, do Saskiej Szwajcarii[7], do uzdrowiska Weisse Hich, gdzie latem urządzono kolonię esperantystów. Po raz pierwszy dla uczestników przedstawienie sztuki „Ifigeia w Taurydzie” Goethego przygotował teatr zawodowy z udziałem znanej aktorki Hedwigi Reicher[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Przemówienie na czwartym Światowym Kongresie Esperantystów – białostockie towarzystwo esperantystów [online] [dostęp 2022-05-14] (pol.).
- ↑ a b c L. Z., Przed kongresem, „Pola Esperantisto”, anno.onb.ac.at, 1908, s. 107-109 [dostęp 2022-05-14].
- ↑ Kongres esperantystów, „Kurier Lwowski” (384), anno.onb.ac.at, 1 sierpnia 1908, s. 9 [dostęp 2022-05-14].
- ↑ a b LA KVARA UNlVERSALA KONGRESO DE ESPERANTO, „Lingvo Internacia” (9), anno.onb.ac.at, 1908, s. 387-448 [dostęp 2022-05-15].
- ↑ Tekstaro de Esperanto [online], tekstaro.com [dostęp 2022-05-15].
- ↑ Mike Saelee, Research Guides: Esperanto: Topics in Chronicling America: Introduction [online], guides.loc.gov [dostęp 2022-05-15] (ang.).
- ↑ a b L Z., El la kongresaj impresoj, „Pola Esperantisto” (8-9), anno.onb.ac.at, 1908, s. 125-138 [dostęp 2022-05-15].