Świątynia Luksorska
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/67/Flickr_-_archer10_%28Dennis%29_-_Egypt-3B-036.jpg/250px-Flickr_-_archer10_%28Dennis%29_-_Egypt-3B-036.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bc/Luxor-Tempel_Pylon_08.jpg/250px-Luxor-Tempel_Pylon_08.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/54/Luxor_Temple_R12.jpg/250px-Luxor_Temple_R12.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fb/Luxor05%28js%29.jpg/250px-Luxor05%28js%29.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f0/Abu_el-Haggag_R01.jpg/250px-Abu_el-Haggag_R01.jpg)
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
I, III, VI |
Numer ref. | |
Region[b] |
Kraje arabskie |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
1979. |
Świątynia Luksorska (egip. .Ipet-resejet – Harem Południowy – miejsce liczby, wyliczania, poznania (wszystkiego tego co jest)) – znana także jako Świątynia Narodzin Amona. Jedna z budowli starożytnego Egiptu, które można obejrzeć w Luksorze, w południowym Egipcie. Jest jednym z dwóch (po świątyni w Karnaku) najważniejszych zabytków wschodniego brzegu Teb.
Budowę świątyni rozpoczął Amenhotep III, jego następcy kontynuowali, rozbudowując świątynię. Ostateczny kształt otrzymała za czasów Ramzesa II.
Świątynie Amona w Luksorze i Karnaku połączone są ze sobą Aleją Sfinksów o długości ok. 3 km. Aleja prowadziła wzdłuż Nilu do wielkich, szerokich na 65 m pylonów ustawionych przez Ramzesa II.
Przed pylonami stanęły dwa 25 m wysokości obeliski (jeden z nich został wywieziony w 1833 r. do Paryża i ustawiony w 1836 r., na Place de la Concorde) oraz sześć posągów Ramzesa, królowej Nefertari i ich córki Maritamon w pozycji siedzącej. Do naszych czasów przetrwały tylko dwa z nich (trzeci jest odrestaurowany). Pylony zdobione są reliefami o tematyce batalistycznej, sławiącej zwycięstwo Ramzesa nad Hetytami w bitwie pod Kadesz.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fd/Aegypten1959-042_hg.jpg/220px-Aegypten1959-042_hg.jpg)
Za pylonami znajduje się dziedziniec Ramzesa II otoczony podwójną kolumnadą. Bezpośrednio za pylonami, po prawej stronie znajduje się kaplica Hatszepsut, po lewej, na ruinach świątyni, zbudowano meczet Abu al-Haggag[1].
Dziedziniec Ramzesa z dziedzińcem Amenhotepa III łączy kolumnada Amenhotepa (trójnawowa długa sala). U wejścia do kolumnady Amenhotepa postawiono dwa, ogromnych rozmiarów posągi Ramzesa III (Ramzes nakazał ustawienie 10 swoich podobizn w tej świątyni). Kolumny mają głowice w kształcie rozwiniętych kwiatów papirusu.
Dziedziniec Amenhotepa poprzedza salę hypostylową, za którą znajduje się najstarsza część świątyni, sanktuarium poświęcone triadzie bóstw tebańskich: Amonowi, Chonsu i Mut.
Podczas prac wykopaliskowych prowadzonych w 1989 r., na dziedzińcu odnaleziono 20 posągów królewskich ukrytych pod posadzką jeszcze w starożytności. Najstarsze z nich pochodzą z czasów Amenhotepa.
W czasach rzymskich na terenie świątyni mieścił się obóz wojskowy. Chrześcijanie używali świątyni jako kościoła.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- wirtualna wycieczka. pano4d.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-16)].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Praca zbiorowa: Przewodniki Wiedzy i Życia – Egipt. Warszawa: Hachette Livre Polska sp. z o.o., 2009, s. 186. ISBN 978-83-7575-648-7.