Mut
| ||||
| Mut w hieroglifach |
| ||||
 Amon i Mut | ||||
| Występowanie | ||||
|---|---|---|---|---|
| Wcielenie zwierzęce |
krowa | |||
| Teren kultu | ||||
| Rodzina | ||||
| Mąż | ||||
| Dzieci | ||||
Mut – w mitologii egipskiej bogini, żona Amona, matka Chonsu[1]; bogini nieba, opiekuńcze bóstwo Górnego Egiptu[potrzebny przypis].
Początkowo wyobrażana była pod postacią sępa, a potem w postaci ludzkiej kobiety z czapką w formie sępa oraz koroną pschent[2].
Kult Mut był czasie Średniego Państwa ograniczony do nomu dziesiątego[2], po tym jednak jak w epoce Nowego Państwa uznano ją za żonę Amona[3] kult jest stał się znacznie szerszy. Miała swój okręg świątynny w Karnaku ufundowany przez Amenhotepa III, a w nim świątynię, połączoną aleją procesyjną z główną świątynią Karnaku - świątynią Amona[4]. Corocznie, w czasie wielkiego święta Opet, odbywała się uroczysta procesja z udziałem faraona, w której posąg Mun wynoszono ze świątyni i wraz z posągami Amona oraz Chonsu niesiono i przewożono przez Nil na prawy brzeg do Medinet Habu[5]. Podobną coroczną procesję z tymi samymi posągami urządzano w ramach Pięknego Święta Doliny, gdy wędrowały one z Karnaku do grobów królewskich w Deir el-Bahari[5].
Inna świątynia Mut, również stojąca koło świątyni Amona, została ufundowana w ówczesnym głównym ośrodku politycznym Dolnego Egiptu, mieście Tanis przez Psusennesa I, a przebudowana przez późniejszych władców. Miał to być dolnoegipski odpowiednik kompleksu świątynnego Amona, Mut i Chonsu z Teb w Górnym Egipcie[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dembska Albertyna, 1995: Kultura starożytnego Egiptu: słownik, hasła Mut i Chonsu. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
- ↑ a b Dembska, hasło Mut
- ↑ B.J. Kemp, 2009: Starożytny Egipt. Anatomia Cywilizacji, PIW Warszawa, strona 310
- ↑ Dembska, hasła Mut i świątynia Mut
- ↑ a b Kemp s. 306, 310, 311
- ↑ Grimal N., 2004: Dzieje starożytnego Egiptu, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 325-327. ISBN 83-06-02917-8