Przejdź do zawartości

Żleb Karczmarza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żleb Karczmarza z Doliny Wielickiej (z lewej)
Zaśnieżony Żleb Karczmarza z ogromnym stożkiem piargowym

Żleb Karczmarza (słow. Krčmárov žľab) – żleb we wschodniej ścianie masywu Gerlacha, opadający z Lawiniastej Przełączki w kierunku Długiego Stawu Wielickiego. Jest to jeden z największych żlebów w Tatrach, jego długość to ok. 800 m. W dolnych partiach ma ok. 100 m szerokości, natomiast w górnych zwęża się i ma jedynie kilkanaście metrów szerokości. Jest bardzo stromy, nawet latem zdarza się, że jest wypełniony śniegiem. Stanowi jedną z nielicznych w Tatrach drogę typu alpejskiego. Jest również bardzo niebezpieczny z racji samoczynnych lawin kamiennych. U jego wylotu znajduje się Długi Staw Wielicki. Zsypujący się żlebem kamienny gruz utworzył ogromny stożek piargowy, który zasypał już znaczną część Długiego Stawu i nadal go zasypuje.

Pochodzenie nazwy żlebu nie jest do końca jasne. Ivan Bohuš, podając przypuszczalną etymologię tej nazwy, przytacza relację Franza Dénesa, spiskoniemieckiego taternika i badacza Tatr, w roczniku Węgierskiego Towarzystwa Karpackiego (MKE), w której ten podawał, iż przyłapał w owym żlebie zasadzającego się na kozice kłusownika, karczmarza z którejś podtatrzańskich wsi, pouczył go o niewłaściwym postępowaniu i na pamiątkę nazwał bezimienny dotąd żleb Żlebem Karczmarza[1]. Józef Nyka przypuszcza, że bardziej prawdopodobne byłoby pochodzenie nazwy od nazwiska (Karczmarz lub słowackiego Krčmár), niż od zajęcia kłusownika[2].

Powyżej Żlebu Karczmarza znajduje się mniejszy Żleb Darmstädtera, którego piargi również zasypują Długi Staw.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wejścia żlebem na Gerlach:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ivan Bohuš: Od A po Z o názvoch Vysokých Tatier, wyd. Štatne lesy TANAP-u, Tatranská Lomnica 1996, ISBN 978-80-967522-7-0 s. 149
  2. Józef Nyka: Nazewnicze nagrobki w Tatrach [w:] "Wierchy" R. 82 (2016), Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK, Kraków 2019, ISSN 0137-6829, s. 111

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]