Diopsidae: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne, źródła/przypisy |
||
| Linia 18: | Linia 18: | ||
U Diopsidae występuje wyraźny [[dymorfizm płciowy]] w długości szypułek, co jest często przywoływane jako przykład [[dobór płciowy|doboru płciowego]]. U jednego z najlepiej poznanych gatunków, ''[[Teleopsis dalmanni]]'' (znany też jako ''Cyrtodiopsis dalmanni'' i ''Diopsis dalmanni'') samice dobierają się w pary z samcami o najdłuższych szypułkach, czemu towarzyszy skomplikowany rytuał<ref>T. Chapman, A. Pomiankowski & K. Fowler (2005). "Quick guide: stalk-eyed flies". Current Biology 15: R533–R535. doi:10.1016/j.cub.2005.07.015. http://www.current-biology.com/content/article/fulltext?uid=PIIS0960982205007542.</ref>. |
U Diopsidae występuje wyraźny [[dymorfizm płciowy]] w długości szypułek, co jest często przywoływane jako przykład [[dobór płciowy|doboru płciowego]]. U jednego z najlepiej poznanych gatunków, ''[[Teleopsis dalmanni]]'' (znany też jako ''Cyrtodiopsis dalmanni'' i ''Diopsis dalmanni'') samice dobierają się w pary z samcami o najdłuższych szypułkach, czemu towarzyszy skomplikowany rytuał<ref>T. Chapman, A. Pomiankowski & K. Fowler (2005). "Quick guide: stalk-eyed flies". Current Biology 15: R533–R535. doi:10.1016/j.cub.2005.07.015. http://www.current-biology.com/content/article/fulltext?uid=PIIS0960982205007542.</ref>. |
||
Pierwsze badania nad biologią Diopsidae skupiały się na funkcji szypułek ocznych, ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływu na pole widzenia owada oraz zdolność do szacowania odległości. Obecnie, Diopsidae są ważnymi [[Organizmy modelowe|organizmami modelowymi]] w doświadczeniach sprawdzających teorie ewolucji wtórnych cech płciowych. Badania takie są prowadzone m.in. na [[University of Maryland]] i w [[University College London]]. Badania te pozwoliły częściowo odpowiedzieć na istotne pytania w biologii ewolucyjnej, przede wszystkim dlaczego wyewoluowała preferencja samic wobec najwyraźniej przypadkowej cechy. Dowiedziono, że długość szypułek Diopsidae jest ściśle zależna od warunków środowiskowych, co oznacza, że najlepiej przystosowane samce są w stanie osiągnąć znaczną długość szypułek nawet w niesprzyjających warunkach. Samice kopulujące z takimi samcami osiągałyby tym samym korzyść dla swojego potomstwa, w postaci korzystnych alleli genów. Ponadto, w niektórych populacjach ''T. dalmanni'' samice są nosicielkami genu [[odchylenie mejotyczne|odchylenia mejotycznego]] (ang. meiotic drive) na chromosomie X, co przyczynia się do przewagi płci żeńskiej u potomstwa. W tych populacjach samce posiadające gen supresorowy odchylenia mejotycznego mają dłuższe szypułki, co oznacza, że samice kopulujące z tymi samcami osiągną dodatkową korzyść, w postaci licznego potomstwa płci męskiej w zdominowanej przez samice populacji. Gen warunkujący długie szypułki jest położony w bliskości genu pozwalającego spłodzić samcowi więcej potomstwa płci męskiej. |
Pierwsze badania nad biologią Diopsidae skupiały się na funkcji szypułek ocznych, ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływu na pole widzenia owada oraz zdolność do szacowania odległości. Obecnie, Diopsidae są ważnymi [[Organizmy modelowe|organizmami modelowymi]] w doświadczeniach sprawdzających teorie ewolucji wtórnych cech płciowych. Badania takie są prowadzone m.in. na [[University of Maryland]] i w [[University College London]]. Badania te pozwoliły częściowo odpowiedzieć na istotne pytania w biologii ewolucyjnej, przede wszystkim dlaczego wyewoluowała preferencja samic wobec najwyraźniej przypadkowej cechy. Dowiedziono, że długość szypułek Diopsidae jest ściśle zależna od warunków środowiskowych, co oznacza, że najlepiej przystosowane samce są w stanie osiągnąć znaczną długość szypułek nawet w niesprzyjających warunkach<ref>P. David, T. Bjorksten, K. Fowler & A. Pomiankowski (2000). "Condition-dependent signalling of genetic variation in stalk-eyed flies". Nature 406: 186–188. {{doi|10.1038/35018079}}</ref>. Samice kopulujące z takimi samcami osiągałyby tym samym korzyść dla swojego potomstwa, w postaci korzystnych alleli genów. Ponadto, w niektórych populacjach ''T. dalmanni'' samice są nosicielkami genu [[odchylenie mejotyczne|odchylenia mejotycznego]] (ang. meiotic drive) na chromosomie X, co przyczynia się do przewagi płci żeńskiej u potomstwa,ref>G. S. Wilkinson, D. C. Presgraves &. L. Crymes (1998). "Male eyespan in stalk-eyed flies indicates genetic quality by meiotic drive suppression". Nature 391: 276–279. {{doi|10.1038/34640}}</ref>. W tych populacjach samce posiadające gen supresorowy odchylenia mejotycznego mają dłuższe szypułki, co oznacza, że samice kopulujące z tymi samcami osiągną dodatkową korzyść, w postaci licznego potomstwa płci męskiej w zdominowanej przez samice populacji. Gen warunkujący długie szypułki jest położony w bliskości genu pozwalającego spłodzić samcowi więcej potomstwa płci męskiej<ref>Zimmer, Carl (2008). "The Evolution of Extraordinary Eyes: The Cases of Flatfishes and Stalk-eyed Flies". Evolution Education and Outreach 1: 487. {{doi|10.1007/s12052-008-0089-9}}</ref>. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 18:41, 2 wrz 2009
| {{{nazwa łacińska}}} | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Rodzina |
Diopsidae |
Diopsidae – rodzina muchówek. Charakterystyczną cechą tych owadów jest osadzenie oczu na długich szypułkach; podobne struktury występują u przedstawicieli Drosophilidae i Tephritidae, ale u Diopsidae wzdłuż szypułek przebiegają czułki. Do rodziny należy kilkaset gatunków, najwięcej znanych jest z tropików Starego Świata[1]. Dwa gatunki występują w Ameryce Północnej, a z Europy znany jest jeden gatunek, opisany z Węgier dopiero w 1996 roku[2]. Osobniki dorosłe spotykane są na niskiej roślinności w wilgotnych biotopach, często w pobliżu strumieni i rzek.
U Diopsidae występuje wyraźny dymorfizm płciowy w długości szypułek, co jest często przywoływane jako przykład doboru płciowego. U jednego z najlepiej poznanych gatunków, Teleopsis dalmanni (znany też jako Cyrtodiopsis dalmanni i Diopsis dalmanni) samice dobierają się w pary z samcami o najdłuższych szypułkach, czemu towarzyszy skomplikowany rytuał[3].
Pierwsze badania nad biologią Diopsidae skupiały się na funkcji szypułek ocznych, ze szczególnym uwzględnieniem ich wpływu na pole widzenia owada oraz zdolność do szacowania odległości. Obecnie, Diopsidae są ważnymi organizmami modelowymi w doświadczeniach sprawdzających teorie ewolucji wtórnych cech płciowych. Badania takie są prowadzone m.in. na University of Maryland i w University College London. Badania te pozwoliły częściowo odpowiedzieć na istotne pytania w biologii ewolucyjnej, przede wszystkim dlaczego wyewoluowała preferencja samic wobec najwyraźniej przypadkowej cechy. Dowiedziono, że długość szypułek Diopsidae jest ściśle zależna od warunków środowiskowych, co oznacza, że najlepiej przystosowane samce są w stanie osiągnąć znaczną długość szypułek nawet w niesprzyjających warunkach[4]. Samice kopulujące z takimi samcami osiągałyby tym samym korzyść dla swojego potomstwa, w postaci korzystnych alleli genów. Ponadto, w niektórych populacjach T. dalmanni samice są nosicielkami genu odchylenia mejotycznego (ang. meiotic drive) na chromosomie X, co przyczynia się do przewagi płci żeńskiej u potomstwa,ref>G. S. Wilkinson, D. C. Presgraves &. L. Crymes (1998). "Male eyespan in stalk-eyed flies indicates genetic quality by meiotic drive suppression". Nature 391: 276–279. Szablon:Doi</ref>. W tych populacjach samce posiadające gen supresorowy odchylenia mejotycznego mają dłuższe szypułki, co oznacza, że samice kopulujące z tymi samcami osiągną dodatkową korzyść, w postaci licznego potomstwa płci męskiej w zdominowanej przez samice populacji. Gen warunkujący długie szypułki jest położony w bliskości genu pozwalającego spłodzić samcowi więcej potomstwa płci męskiej[5].
- ↑ G. S. Wilkinson & G. N. Dodson (1997). "Function and evolution of antlers and eye stalks in flies". in J. Choe & B. Crespi. The Evolution of Mating Systems in Insects and Arachnids. Cambridge: Cambridge University Press. s. 310–327. ISBN 0-521-58976-2.
- ↑ L. Papp, M. Földvári & P. Paulovics (1997). "Sphyracephala europaea sp. n. (Diptera: Diopsidae) from Hungary represents a family new to Europe". Folia Entomologica Hungarica 58: 137–146.
- ↑ T. Chapman, A. Pomiankowski & K. Fowler (2005). "Quick guide: stalk-eyed flies". Current Biology 15: R533–R535. doi:10.1016/j.cub.2005.07.015. http://www.current-biology.com/content/article/fulltext?uid=PIIS0960982205007542.
- ↑ P. David, T. Bjorksten, K. Fowler & A. Pomiankowski (2000). "Condition-dependent signalling of genetic variation in stalk-eyed flies". Nature 406: 186–188. Szablon:Doi
- ↑ Zimmer, Carl (2008). "The Evolution of Extraordinary Eyes: The Cases of Flatfishes and Stalk-eyed Flies". Evolution Education and Outreach 1: 487. Szablon:Doi