Przejdź do zawartości

Lactobacillus reuteri: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m MalarzBOT: dodanie daty do szablonu fakt na podstawie edycji http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lactobacillus%20reuteri&diff=prev&oldid=44127351
WP:SK, porządki w przypisach, drobne redakcyjne, usunięcie zbędnych linków
Linia 1: Linia 1:
{{Dopracować|linki=06-2015|zweryfikować poprawność tłumaczenia}}
{{Dopracować|data=06-2015|zweryfikować poprawność tłumaczenia}}


{{Bakteria infobox
{{Bakteria infobox
Linia 13: Linia 13:
| cytat= N/A
| cytat= N/A
}}
}}
'''''Lactobacillus reuteri''''' – gatunek [[Bakterie Gram-dodatnie|Gram-dodatniej bakterii]] z rodzaju ''[[Lactobacillus]]'', która naturalnie zasiedla [[Jelito|jelita]] u [[Ssaki|ssaków]] i [[Ptaki|ptaków]]. Pierwszy raz opisano ją w [[1980]] roku. Jest wykorzystywana jako [[probiotyk]].
'''''Lactobacillus reuteri''''' – gatunek [[Bakterie Gram-dodatnie|Gram-dodatniej bakterii]] z rodzaju ''[[Lactobacillus]]'', która naturalnie zasiedla [[Jelito|jelita]] u [[Ssaki|ssaków]] i [[Ptaki|ptaków]]. Pierwszy raz opisano ją w 1980 roku. Jest wykorzystywana jako [[probiotyk]].


== Historia ==
== Historia ==
=== Odkrycie ===
=== Odkrycie ===
Bakterie ''L. reuteri'' były opisywane już na przełomie [[XIX wiek|XIX]]/[[XX wiek|XX]] wieku<ref>Orla-Jensen, S. 1919. ''The lactic acid Bacteria''. Det Kongelige Danske Videnskasbernes Selskab. Naturvidenskabelige mathematiske Afdeling, NS 8.5.2</ref>, lecz klasyfikowano je błędnie jako ''[[Lactobacillus fermentum]]''. Bakterie te zaczął rozróżniać w latach 60. niemiecki mikrobiolog [[Gerhard Reuter]], opisując ''L. reuteri'' jako „''L. fermentum'' biotyp II”<ref name=Reuter>{{Cytuj pismo | autor = Reuter G. | tytuł = Das vorkommen von laktobazillen in lebensmitteln und ihr verhalten im menschlichen intestinaltrakt | czasopismo = Zbl Bak Parasit Infec Hyg I Orig | wolumin = 197 | wydanie = S | strony = 468–487 | rok = 1965 | język = }}</ref>. ''L. reuteri'' została zidentyfikowana jako odrębny gatunek w [[1980]] roku przez Kandlera i współpracowników<ref>{{cytuj pismo | autor = Kandler, Otto | autor2 = Stetter, Karl-Otto | autor3 = Köhl, Ruth | tytuł = Lactobacillus reuteri sp. nov., a New Species of Heterofermentative Lactobacilli | czasopismo = Zentralblatt für Bakteriologie: I. Abt. Originale C: Allgemeine, angewandte und ökologische Mikrobiologie| wolumin = 1 | wydanie = 3 | strony = 264-269 | rok = 1980 | doi = 10.1016/S0172-5564(80)80007-8 | język = }}</ref>. Stwierdzili oni istotne różnice pomiędzy ''L. reuteri'' i innymi biotypami ''L. fermentum'' i zaproponowali sklasyfikowanie bakterii jako osobnego gatunku. Jako nazwę gatunkową wybrano „reuteri” na cześć [[Gerhard Reuter|Gerharda Reutera]].
Bakterie ''L. reuteri'' były opisywane już na przełomie XIX/XX wieku<ref>Orla-Jensen, S. 1919. ''The lactic acid Bacteria''. Det Kongelige Danske Videnskasbernes Selskab. Naturvidenskabelige mathematiske Afdeling, NS 8.5.2</ref>, lecz klasyfikowano je błędnie jako ''[[Lactobacillus fermentum]]''. Bakterie te zaczął rozróżniać w latach 60. niemiecki mikrobiolog [[Gerhard Reuter]], opisując ''L. reuteri'' jako „''L. fermentum'' biotyp II”<ref name=Reuter>{{Cytuj pismo | autor = Reuter G. | tytuł = Das vorkommen von laktobazillen in lebensmitteln und ihr verhalten im menschlichen intestinaltrakt | czasopismo = Zbl Bak Parasit Infec Hyg I Orig | wolumin = 197 | wydanie = S | strony = 468–487 | rok = 1965 | język =}}</ref>. ''L. reuteri'' została zidentyfikowana jako odrębny gatunek w 1980 roku przez Kandlera i współpracowników<ref>{{cytuj pismo | autor = Kandler, Otto | autor2 = Stetter, Karl-Otto | autor3 = Köhl, Ruth | tytuł = Lactobacillus reuteri sp. nov., a New Species of Heterofermentative Lactobacilli | czasopismo = Zentralblatt für Bakteriologie: I. Abt. Originale C: Allgemeine, angewandte und ökologische Mikrobiologie| wolumin = 1 | wydanie = 3 | strony = 264-269 | rok = 1980 | doi = 10.1016/S0172-5564(80)80007-8 | język = }}</ref>. Stwierdzili oni istotne różnice pomiędzy ''L. reuteri'' i innymi biotypami ''L. fermentum'' i zaproponowali sklasyfikowanie bakterii jako osobnego gatunku. Jako nazwę gatunkową wybrano „reuteri” na cześć Gerharda Reutera.


== Występowanie ==
== Występowanie ==
Na początku 1980 roku, krótko po uznaniu bakterii ''L. reuteri'' jako odrębnego gatunku, naukowcy zaczęli odkrywać, że ''L. reuteri'' występuje w wielu różnych naturalnych środowiskach; zaczęto izolować ją też z wielu produktów żywnościowych (głównie z produktów mlecznych i mięsa{{r|Reuter}}<ref>{{Cytuj pismo | autor = Lerche M, Reuter G | tytuł = Das vorkommen aerob wachsender grampositiver stabchen des genus Lactobacuillus beijerinck im darminhalt erwachsener menchen | czasopismo = Zbl Bak Parasit Infec Hyg I Orig | wolumin = 185 | wydanie = S | strony = 446–481 | rok = 1965 | język = }}</ref><ref>{{Cytuj pismo | autor = Dellaglio F, Arrizza FS, Leda A | tytuł = Classification of citrate fermenting lactobacilli isolated from lamb stomach, sheep milk, and pecorino romano cheese | czasopismo = Zbl Bakt Hyg Abt Orig | wolumin = C2 | strony = 349–356 | rok = 1981 | język = }}</ref>.
Na początku 1980 roku, krótko po uznaniu bakterii ''L. reuteri'' jako odrębnego gatunku, naukowcy zaczęli odkrywać, że ''L. reuteri'' występuje w wielu różnych naturalnych środowiskach; zaczęto izolować ją też z wielu produktów żywnościowych (głównie z produktów mlecznych i mięsa{{r|Reuter}}<ref>{{Cytuj pismo | autor = Lerche M, Reuter G | tytuł = Das vorkommen aerob wachsender grampositiver stabchen des genus Lactobacuillus beijerinck im darminhalt erwachsener menchen | czasopismo = Zbl Bak Parasit Infec Hyg I Orig | wolumin = 185 | wydanie = S | strony = 446–481 | rok = 1965 | język =}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | autor = Dellaglio F, Arrizza FS, Leda A | tytuł = Classification of citrate fermenting lactobacilli isolated from lamb stomach, sheep milk, and pecorino romano cheese | czasopismo = Zbl Bakt Hyg Abt Orig | wolumin = C2 | strony = 349–356 | rok = 1981 | doi= 10.1016/S0721-9571(81)80028-2}}</ref>.
Zainteresowanie bakterią ''L. reuteri'' zaczęło wzrastać od momentu, kiedy odkryto, że jest to bakteria kolonizująca jelita zdrowych zwierząt. W 1960 roku Gerhard Reuter jako pierwszy wyizolował ''L. reuteri'' z ludzkich próbek [[Kał|kału]] i jelit. Badania te w późniejszym okresie zostały kilkakrotnie powtórzone przez innych badaczy<ref>Molin G, Jeppsson B, Johansson ML, et al. (March 1993). "Numerical taxonomy of Lactobacillus spp. associated with healthy and diseased mucosa of the human intestines". J. Appl. Bacteriol. 74 (3): 314–23. doi:10.1111/j.1365-2672.1993.tb03031.x. PMID 8468264.</ref>. Te same eksperymenty, mające na celu wyizolowanie ''L. reuteri'' z jelit zdrowych zwierząt, wykonywano również na innych gatunkach zwierząt, potwierdzając powszechne występowanie ''L. reuteri''. Odkryto ją w jelitach [[Owca domowa|owiec]] i kurczaków<ref>Sarra PG, Dellaglio F, Bottazzi V (1985). "Taxonomy of lactobacilli isolated from the alimentary tract of chickens".SystApplMicrobiol 6: 86–9. doi:10.1016/s0723-2020(85)80017-5.</ref>, świń<ref>Naito S, Hayashidani H, Kaneko K, Ogawa M, Benno Y (August 1995). "Development of intestinal lactobacilli in normal piglets". J. Appl. Bacteriol. 79 (2): 230–6. doi:10.1111/j.1365-2672.1995.tb00940.x. PMID 7592119</ref>. Ponadto, badania w poszukiwaniu 18 najważniejszych gatunków [[Flora bakteryjna jelita|flory bakteryjnej]] u różnych zwierząt, włączając ''[[Lactobacillus acidophilus]]'', wykazały, że ''L. reuteri'' jest jedyną bakterią stanowią główną składową z gatunku ''Lactobacillus'' w jelitach każdego gospodarza spośród badanych zwierząt<ref>Mitsuoka T (1992). "The human gastrointestinal tract". In Wood BJB. The lactic acid bacteria in health and disease. 1. The lactic acid bacteria. New York: Elsevier Applied Science. pp. 69–114.</ref>. Obecnie jest to jedna z najbardziej rozpowszechnionych bakterii naturalnie występujących w jelitach. Podobne badania wykazały, że każde zwierzę ma sobie właściwy szczep ''L. reuteri''<ref>Molin G, Johansson ML, Ståhl M, et al. (April 1992). "Systematics of the Lactobacillus population on rat intestinal mucosa with special reference to Lactobacillus reuteri". Antonie Van Leeuwenhoek 61 (3): 175–83. doi:10.1007/BF00584224. PMID 1325752.</ref><ref>Casas IA, Dobrogosz WJ (1997). "Lactobacillus reuteri: An overview of a new probiotic for humans and animals". MicroecolTherap 25: 221–31.</ref>. Uniwersalność ''L. reuteri'' i związana z nim specyficzność, doprowadziła do tego, że naukowcy zaczęli się doszukiwać jej roli w utrzymywaniu zdrowia danego organizmu<ref>Casas, Ivan A., Dobrogosz, Walter J. (December 1, 2000). "Validation of the Probiotic Concept: Lactobacillus reuteri Confers Broad-spectrum Protection against Disease in Humans and Animals". Microbial Ecology in Health and Disease 12 (4).</ref>.
Zainteresowanie bakterią ''L. reuteri'' zaczęło wzrastać od momentu, kiedy odkryto, że jest to bakteria kolonizująca jelita zdrowych zwierząt. W 1960 roku Gerhard Reuter jako pierwszy wyizolował ''L. reuteri'' z ludzkich próbek [[kał]]u i jelit. Badania te w późniejszym okresie zostały kilkakrotnie powtórzone przez innych badaczy<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Molin | imię = G. | nazwisko2 = Jeppsson | imię2 = B. | nazwisko3 = Johansson | imię3 = ML. | nazwisko4 = Ahrné | imię4 = S. | nazwisko5 = Nobaek | imię5 = S. | tytuł = Numerical taxonomy of Lactobacillus spp. associated with healthy and diseased mucosa of the human intestines | czasopismo = J Appl Bacteriol | wolumin = 74 | numer = 3 | strony = 314-323| rok = 1993 | doi = 10.1111/j.1365-2672.1993.tb03031.x | pmid = 8468264}}</ref>. Te same eksperymenty, mające na celu wyizolowanie ''L. reuteri'' z jelit zdrowych zwierząt, wykonywano również na innych gatunkach zwierząt, potwierdzając powszechne występowanie ''L. reuteri''. Odkryto ją w jelitach [[Owca domowa|owiec]] i kurczaków<ref>{{cytuj pismo | autor = Sarra, P.G. | autor2 = Dellaglio, F. | autor3 = Bottazzi, V. | tytuł = Taxonomy of Lactobacilli Isolated from the Alimentary Tract of Chickens | czasopismo = Systematic and Applied Microbiology | wolumin = 6 | wydanie = 1 | strony = 86-89 | rok = 1985 | doi = 10.1016/S0723-2020(85)80017-5 | język = }}</ref>, świń<ref>{{cytuj pismo | autor = Naito, S. | autor2 = Hayashidani, H. | autor3 = Kaneko, K. | autor4 = Ogawa, M. | autor5 = Benno, Y. | tytuł = Development of intestinal lactobacilli in normal piglets | czasopismo = Journal of Applied Bacteriology | wolumin = 79 | wydanie = 2 | strony = 230-236 | rok = 1995 | doi = 10.1111/j.1365-2672.1995.tb00940.x | pmid = 7592119}}</ref>. Ponadto badania w poszukiwaniu 18 najważniejszych gatunków [[Flora bakteryjna jelita|flory bakteryjnej]] u różnych zwierząt, włączając ''[[Lactobacillus acidophilus]]'', wykazały, że ''L. reuteri'' jest jedyną bakterią stanowią główną składową z gatunku ''Lactobacillus'' w jelitach każdego gospodarza spośród badanych zwierząt<ref>Mitsuoka T (1992). "The human gastrointestinal tract". In Wood BJB. The lactic acid bacteria in health and disease. 1. The lactic acid bacteria. New York: Elsevier Applied Science. s. 69–114.</ref>. Obecnie jest to jedna z najbardziej rozpowszechnionych bakterii naturalnie występujących w jelitach. Podobne badania wykazały, że każde zwierzę ma sobie właściwy szczep ''L. reuteri''<ref>{{cytuj pismo | autor = Molin, G. | autor2 = Johansson, M-L. | autor3 = Ståhl, M. | autor4 = Ahrné, S. | autor5 = Andersson, R. | tytuł = Systematics of theLactobacillus population on rat intestinal mucosa with special reference toLactobacillus reuteri | czasopismo = Antonie van Leeuwenhoek | wolumin = 61 | wydanie = 3 | strony = 175-183 | rok = 1992 | doi = 10.1007/BF00584224 | pmid = 1325752}}</ref><ref>Casas IA, Dobrogosz WJ (1997). "Lactobacillus reuteri: An overview of a new probiotic for humans and animals". Microecol Therap 25: 221–31.</ref>. Uniwersalność ''L. reuteri'' i związana z nim specyficzność, doprowadziła do tego, że naukowcy zaczęli się doszukiwać jej roli w utrzymywaniu zdrowia danego organizmu<ref name=Casas2000>{{cytuj pismo | autor = Casas, Ivan A. | autor2 = Dobrogosz, Walter J. | tytuł = Validation of the Probiotic Concept: Lactobacillus reuteri Confers Broad-spectrum Protection against Disease in Humans and Animals | czasopismo = Microbial Ecology in Health and Disease | wolumin = 12 | wydanie = 4 | strony = 247-285 | rok = 2000 | doi = 10.1080/08910600050216246-1 | język = }}</ref>.


=== ''L. reuteri'' jako środek przeciwko drobnoustrojom ===
=== ''L. reuteri'' jako środek przeciwko drobnoustrojom ===
Pod koniec lat 80. XX wieku [[Walter Dobrogosz]], [[Ivan Casas]] i ich współpracownicy odkryli, że ''L. reuteri'' za sprawą [[Fermentacja|fermentacji]] [[Gliceryna|glicerolu]] produkuje i wydziela [[Antybiotyki|antybiotyk]] o szerokim spektrum. Na cześć Gerharda Reutera nazwano go [[reuteryna|reuteryną]]<ref>Talarico TL, Casas IA, Chung TC, Dobrogosz WJ (1988). "Production and isolation of reuterin, a growth inhibitor produced by Lactobacillus reuteri". Antimicrobial Agents and Chemotherapy 32 (12): 1854–8. PMC 176032.PMID 3245697. Retrieved 2015-01-19</ref>. Powstawanie reuteryny to wynik szeregu reakcji chemicznych<ref>Hall RH, Stern ES (1950). "Acid-catalysed hydration of acrylalde. Kinetics of the reaction and isolation of β-hydroxypropionaldehyde". J ChemSoc: 490–8. doi:10.1039/jr9500000490.</ref><ref>Nielsen AT, Moore DW, Schuetze Jr. A. "13C and 1H NMR study of formaldehyde reactions with acetaldehyde and acrolein. Synthesis of 2-(hydroxymethyl)-1,3-propanediol". Pol J Chem 55: 1393–1403.</ref><ref>Vollenweider S, Grassi G, König I, Puhan Z (May 2003). "Purification and structural characterization of 3-hydroxypropionaldehyde and its derivatives". J. Agric. Food Chem. 51 (11): 3287–93. doi:10.1021/jf021086d.PMID 12744656.</ref>. Odkryto, że reuteryna hamuje wzrost części szkodliwych bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, a także [[Drożdże|drożdży]], grzybów i pierwotniaków<ref>Talarico TL, Dobrogosz WJ (May 1989). "Chemical characterization of an antimicrobial substance produced byLactobacillusreuteri". Antimicrob. Agents Chemother. 33 (5): 674–9. doi:10.1128/aac.33.5.674. PMC 172512.PMID 2751282.</ref>.
Pod koniec lat 80. XX wieku [[Walter Dobrogosz]], [[Ivan Casas]] i ich współpracownicy odkryli, że ''L. reuteri'' za sprawą [[Fermentacja|fermentacji]] [[Gliceryna|glicerolu]] produkuje i wydziela [[Antybiotyki|antybiotyk]] o szerokim spektrum. Na cześć Gerharda Reutera nazwano go [[reuteryna|reuteryną]]<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Talarico | imię = TL. | nazwisko2 = Casas | imię2 = IA. | nazwisko3 = Chung | imię3 = TC. | nazwisko4 = Dobrogosz | imię4 = WJ. | tytuł = Production and isolation of reuterin, a growth inhibitor produced by Lactobacillus reuteri | czasopismo = Antimicrob Agents Chemother | wolumin = 32 | numer = 12 | strony = 1854-1858 | rok = 1988 | doi = 10.1128/AAC.32.12.1854 | pmid = 3245697 |pmc= 176032|url=http://aac.asm.org/content/32/12/1854.full.pdf}}
</ref>. Powstawanie reuteryny to wynik szeregu reakcji chemicznych<ref>{{cytuj pismo | autor = Hall, R. H. | autor2 = Stern, E. S. | tytuł = 96. Acid-catalysed hydration of acraldehyde. Kinetics of the reaction and isolation of [small beta]-hydroxypropaldehyde | czasopismo = Journal of the Chemical Society| wolumin = | wydanie = | strony = 490-498 | rok = 1950 | doi = 10.1039/JR9500000490 | język = }}</ref><ref>Nielsen AT, Moore DW, Schuetze Jr. A. "<sup>13</sup>C and <sup>1</sup>H NMR study of formaldehyde reactions with acetaldehyde and acrolein. Synthesis of 2-(hydroxymethyl)-1,3-propanediol". Pol J Chem 55: 1393–1403.</ref><ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Vollenweider | imię = S. | nazwisko2 = Grassi | imię2 = G. | nazwisko3 = König | imię3 = I. | nazwisko4 = Puhan | imię4 = Z. | tytuł = Purification and structural characterization of 3-hydroxypropionaldehyde and its derivatives | czasopismo = J Agric Food Chem | wolumin = 51 | numer = 11 | strony = 3287-3293 | rok = 2003 | doi = 10.1021/jf021086d | pmid = 12744656}}</ref>. Odkryto, że reuteryna hamuje wzrost części szkodliwych [[Bakterie Gram-dodatnie|bakterii Gram-dodatnich]] i [[Bakterie Gram-ujemne|Gram-ujemnych]], a także [[Drożdże|drożdży]], grzybów i pierwotniaków<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Talarico | imię = TL. | nazwisko2 = Dobrogosz | imię2 = WJ. | tytuł = Chemical characterization of an antimicrobial substance produced by Lactobacillus reuteri | czasopismo = Antimicrob Agents Chemother | wolumin = 33 | numer = 5 | strony = 674-679 | rok = 1989 | doi = 10.1128/AAC.33.5.674 | pmid = 2751282 |pmc=172512|url=http://aac.asm.org/content/33/5/674.full.pdf}}</ref>.


W tamtym okresie organizmy jelitowe zdolne do zwalczania innych organizmów, szkodliwych dla zdrowia innych, cieszyły się dużym zainteresowaniem. Naukowcy odkryli, że ''L. reuteri'' może wydzielać wystarczającą ilość reuteryny, która może powodować pożądane efekty przeciwbakteryjne. Co więcej, okazało się, że do zabicia „dobrych” bakterii jelitowych (m.in. ''L. reuteri'' i innych gatunków ''[[Lactobacillus]]'') potrzeba 4-5 razy większej ilości reuteryny. To pozwoliłoby ''L. reuteri'' usunąć „najeźdźców” zachowując w stanie nienaruszonym naturalną mikroflorę jelit<ref>Casas, Ivan A., Dobrogosz, Walter J. (December 1, 2000). "Validation of the Probiotic Concept: Lactobacillus reuteri Confers Broad-spectrum Protection against Disease in Humans and Animals". Microbial Ecology in Health and Disease 12 (4).</ref>.
W tamtym okresie organizmy jelitowe zdolne do zwalczania innych organizmów, szkodliwych dla zdrowia innych, cieszyły się dużym zainteresowaniem. Naukowcy odkryli, że ''L. reuteri'' może wydzielać wystarczającą ilość reuteryny, która może powodować pożądane efekty przeciwbakteryjne. Co więcej, okazało się, że do zabicia „dobrych” bakterii jelitowych (m.in. ''L. reuteri'' i innych gatunków ''[[Lactobacillus]]'') potrzeba 4-5 razy większej ilości reuteryny. To pozwoliłoby ''L. reuteri'' usunąć „najeźdźców” zachowując w stanie nienaruszonym naturalną mikroflorę jelit{{r|Casas2000}}.


Niektóre badania podały w wątpliwość to, że produkcja reuteryny ma zasadnicze znaczenie dla zdrowia. Na początku 2008 roku, potwierdzono zdolność ''L. reuteri'' do wytwarzania reuteryny w przewodzie pokarmowym, co polepsza jej zdolność do hamowania wzrostu bakterii ''[[Pałeczka okrężnicy|E. coli]]''<ref>Cleusix V, Lacroix C, Vollenweider S, Le Blay G (January 2008). "Glycerol induces reuterin production and decreases Escherichia coli population in an in vitro model of colonic fermentation with immobilized human feces". FEMS Microbiol. Ecol. 63 (1): 56–64. doi:10.1111/j.1574-6941.2007.00412.x. PMID 18028400.</ref>. Klaster genów kontrolujących biosyntezę reuteryny i [[Witamina B12|kobalaminy]] w genomie ''L. reuteri'' jest genomową wyspą pozyskaną od nietypowego źródła<ref>Morita H, Toh H, Fukuda S, et al. (June 2008). "Comparative genome analysis of Lactobacillus reuteri and Lactobacillusfermentum reveal a genomic island for reuterin and cobalamin production". DNA Res. 15 (3): 151–61. doi:10.1093/dnares/dsn009. PMC 2650639. PMID 18487258.</ref>.
Niektóre badania podały w wątpliwość to, że produkcja reuteryny ma zasadnicze znaczenie dla zdrowia. Na początku 2008 roku potwierdzono zdolność ''L. reuteri'' do wytwarzania reuteryny w przewodzie pokarmowym, co polepsza jej zdolność do hamowania wzrostu bakterii ''[[Pałeczka okrężnicy|E. coli]]''<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Cleusix | imię = V. | nazwisko2 = Lacroix | imię2 = C. | nazwisko3 = Vollenweider | imię3 = S. | nazwisko4 = Le Blay | imię4 = G. | tytuł = Glycerol induces reuterin production and decreases Escherichia coli population in an in vitro model of colonic fermentation with immobilized human feces | czasopismo = FEMS Microbiol Ecol | wolumin = 63 | numer = 1 | strony = 56-64 | rok = 2008 | doi = 10.1111/j.1574-6941.2007.00412.x | pmid = 18028400 |url=http://femsec.oxfordjournals.org/content/femsec/63/1/56.full.pdf}}</ref>. Klaster genów kontrolujących biosyntezę reuteryny i [[Witamina B12|kobalaminy]] w genomie ''L. reuteri'' jest genomową wyspą pozyskaną od nietypowego źródła<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Morita | imię = H. | nazwisko2 = Toh | imię2 = H. | nazwisko3 = Fukuda | imię3 = S. | nazwisko4 = Horikawa | imię4 = H. | nazwisko5 = Oshima | imię5 = K. | tytuł = Comparative genome analysis of Lactobacillus reuteri and Lactobacillus fermentum reveal a genomic island for reuterin and cobalamin production. | czasopismo = DNA Res | wolumin = 15 | numer = 3 | strony = 151-61 | miesiąc = Jun | rok = 2008 | doi = 10.1093/dnares/dsn009 | pmid = 18487258 |pmc=2650639|url=http://dnaresearch.oxfordjournals.org/content/15/3/151.full.pdf}}</ref>.


⚫
Chociaż ''L. reuteri'' występuje naturalnie u ludzi, nie występuje u wszystkich osób. Dlatego w celu osiągnięcia i utrzymania wysokiego poziomu bakterii ''L. reuteri'' potrzebna jest jej suplementacja. Wykazano, że doustnie przyjmowana ''L. reuteri'' efektywnie kolonizuje jelita zdrowych ludzi; [[Kolonizacja bakteryjna|kolonizacja]] zaczyna się szybko (w ciągu kilku dni od spożycia), aczkolwiek poziom bakterii spada w ciągu kilku miesięcy po zaprzestaniu ich przyjmowania<ref>{{cytuj pismo | autor = Wolf, B. W. | autor2 = Garleb, K. A. | autor3 = Ataya, D. G. | autor4 = Casas, I. A. | tytuł = Safety and Tolerance of Lactobacillus reuteri in Healthy Adult Male Subjects | czasopismo = Microbial Ecology in Health and Disease | wolumin = 8 | wydanie = 2 | strony = 41-50 | rok = 1995 | doi = 10.3109/08910609509141381 | język = }}</ref>. Co więcej, ''L. reuteri'' można znaleźć w kobiecym mleku, a przyjmowanie suplementów przez matkę zwiększa ilość ''L. reuteri'' obecnych w produkowanym przez nią pokarmie i co za tym idzie - prawdopodobieństwo przekazania ich do organizmu dziecka{{fakt|data=2015-11}}.
== Korzyści ==
=== Wyniki kliniczne u ludzi ===
⚫
Chociaż ''L. reuteri'' występuje naturalnie u ludzi, nie występuje u wszystkich osób. Dlatego w celu osiągnięcia i utrzymania wysokiego poziomu bakterii ''L. reuteri'' potrzebna jest jej suplementacja. Wykazano, że doustnie przyjmowana ''L. reuteri'' efektywnie kolonizuje jelita zdrowych ludzi; [[Kolonizacja bakteryjna|kolonizacja]] zaczyna się szybko (w ciągu kilku dni od spożycia), aczkolwiek poziom bakterii spada w ciągu kilku miesięcy po zaprzestaniu ich przyjmowania<ref>Wolf BW, Garleb KA, Ataya DG, Casas IA (1995). "Safety and tolerance of Lactobacillus reuteri in healthy adult male subjects". Microbial Ecol Health Dis 8 (2): 41–50. doi:10.3109/08910609509141381</ref>. Co więcej, ''L. reuteri'' można znaleźć w kobiecym mleku, a przyjmowanie suplementów przez matkę zwiększa ilość ''L. reuteri'' obecnych w produkowanym przez nią pokarmie i co za tym idzie - prawdopodobieństwo przekazania ich do organizmu dziecka.{{fakt|data=2015-11}}


== Preparaty ==
== Preparaty ==
* BioGaia – probiotyczne krople dla dzieci i tabletki do żucia
* ''BioGaia'' – probiotyczne krople dla dzieci i tabletki do żucia
* mleko modyfikowane Nestlé NAN PRO z ''L. reuteri''
* mleko modyfikowane ''Nestlé Nan pro'' z ''L. reuteri''


{{Przypisy|2}}
{{Przypisy|2}}

Wersja z 18:51, 21 lis 2015

Szablon:Bakteria infobox Lactobacillus reuteri – gatunek Gram-dodatniej bakterii z rodzaju Lactobacillus, która naturalnie zasiedla jelita u ssaków i ptaków. Pierwszy raz opisano ją w 1980 roku. Jest wykorzystywana jako probiotyk.

Historia

Odkrycie

Bakterie L. reuteri były opisywane już na przełomie XIX/XX wieku[1], lecz klasyfikowano je błędnie jako Lactobacillus fermentum. Bakterie te zaczął rozróżniać w latach 60. niemiecki mikrobiolog Gerhard Reuter, opisując L. reuteri jako „L. fermentum biotyp II”[2]. L. reuteri została zidentyfikowana jako odrębny gatunek w 1980 roku przez Kandlera i współpracowników[3]. Stwierdzili oni istotne różnice pomiędzy L. reuteri i innymi biotypami L. fermentum i zaproponowali sklasyfikowanie bakterii jako osobnego gatunku. Jako nazwę gatunkową wybrano „reuteri” na cześć Gerharda Reutera.

Występowanie

Na początku 1980 roku, krótko po uznaniu bakterii L. reuteri jako odrębnego gatunku, naukowcy zaczęli odkrywać, że L. reuteri występuje w wielu różnych naturalnych środowiskach; zaczęto izolować ją też z wielu produktów żywnościowych (głównie z produktów mlecznych i mięsa[2][4][5]. Zainteresowanie bakterią L. reuteri zaczęło wzrastać od momentu, kiedy odkryto, że jest to bakteria kolonizująca jelita zdrowych zwierząt. W 1960 roku Gerhard Reuter jako pierwszy wyizolował L. reuteri z ludzkich próbek kału i jelit. Badania te w późniejszym okresie zostały kilkakrotnie powtórzone przez innych badaczy[6]. Te same eksperymenty, mające na celu wyizolowanie L. reuteri z jelit zdrowych zwierząt, wykonywano również na innych gatunkach zwierząt, potwierdzając powszechne występowanie L. reuteri. Odkryto ją w jelitach owiec i kurczaków[7], świń[8]. Ponadto badania w poszukiwaniu 18 najważniejszych gatunków flory bakteryjnej u różnych zwierząt, włączając Lactobacillus acidophilus, wykazały, że L. reuteri jest jedyną bakterią stanowią główną składową z gatunku Lactobacillus w jelitach każdego gospodarza spośród badanych zwierząt[9]. Obecnie jest to jedna z najbardziej rozpowszechnionych bakterii naturalnie występujących w jelitach. Podobne badania wykazały, że każde zwierzę ma sobie właściwy szczep L. reuteri[10][11]. Uniwersalność L. reuteri i związana z nim specyficzność, doprowadziła do tego, że naukowcy zaczęli się doszukiwać jej roli w utrzymywaniu zdrowia danego organizmu[12].

L. reuteri jako środek przeciwko drobnoustrojom

Pod koniec lat 80. XX wieku Walter Dobrogosz, Ivan Casas i ich współpracownicy odkryli, że L. reuteri za sprawą fermentacji glicerolu produkuje i wydziela antybiotyk o szerokim spektrum. Na cześć Gerharda Reutera nazwano go reuteryną[13]. Powstawanie reuteryny to wynik szeregu reakcji chemicznych[14][15][16]. Odkryto, że reuteryna hamuje wzrost części szkodliwych bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, a także drożdży, grzybów i pierwotniaków[17].

W tamtym okresie organizmy jelitowe zdolne do zwalczania innych organizmów, szkodliwych dla zdrowia innych, cieszyły się dużym zainteresowaniem. Naukowcy odkryli, że L. reuteri może wydzielać wystarczającą ilość reuteryny, która może powodować pożądane efekty przeciwbakteryjne. Co więcej, okazało się, że do zabicia „dobrych” bakterii jelitowych (m.in. L. reuteri i innych gatunków Lactobacillus) potrzeba 4-5 razy większej ilości reuteryny. To pozwoliłoby L. reuteri usunąć „najeźdźców” zachowując w stanie nienaruszonym naturalną mikroflorę jelit[12].

Niektóre badania podały w wątpliwość to, że produkcja reuteryny ma zasadnicze znaczenie dla zdrowia. Na początku 2008 roku potwierdzono zdolność L. reuteri do wytwarzania reuteryny w przewodzie pokarmowym, co polepsza jej zdolność do hamowania wzrostu bakterii E. coli[18]. Klaster genów kontrolujących biosyntezę reuteryny i kobalaminy w genomie L. reuteri jest genomową wyspą pozyskaną od nietypowego źródła[19].

Chociaż L. reuteri występuje naturalnie u ludzi, nie występuje u wszystkich osób. Dlatego w celu osiągnięcia i utrzymania wysokiego poziomu bakterii L. reuteri potrzebna jest jej suplementacja. Wykazano, że doustnie przyjmowana L. reuteri efektywnie kolonizuje jelita zdrowych ludzi; kolonizacja zaczyna się szybko (w ciągu kilku dni od spożycia), aczkolwiek poziom bakterii spada w ciągu kilku miesięcy po zaprzestaniu ich przyjmowania[20]. Co więcej, L. reuteri można znaleźć w kobiecym mleku, a przyjmowanie suplementów przez matkę zwiększa ilość L. reuteri obecnych w produkowanym przez nią pokarmie i co za tym idzie - prawdopodobieństwo przekazania ich do organizmu dziecka[potrzebny przypis].

Preparaty

  • BioGaia – probiotyczne krople dla dzieci i tabletki do żucia
  • mleko modyfikowane Nestlé Nan pro z L. reuteri
  1. ↑ Orla-Jensen, S. 1919. The lactic acid Bacteria. Det Kongelige Danske Videnskasbernes Selskab. Naturvidenskabelige mathematiske Afdeling, NS 8.5.2
  2. ↑ a b Reuter G.. Das vorkommen von laktobazillen in lebensmitteln und ihr verhalten im menschlichen intestinaltrakt. „Zbl Bak Parasit Infec Hyg I Orig”. 197 (S), s. 468–487, 1965. 
  3. ↑ Kandler, Otto, Stetter, Karl-Otto, Köhl, Ruth. Lactobacillus reuteri sp. nov., a New Species of Heterofermentative Lactobacilli. „Zentralblatt für Bakteriologie: I. Abt. Originale C: Allgemeine, angewandte und ökologische Mikrobiologie”. 1 (3), s. 264-269, 1980. DOI: 10.1016/S0172-5564(80)80007-8. 
  4. ↑ Lerche M, Reuter G. Das vorkommen aerob wachsender grampositiver stabchen des genus Lactobacuillus beijerinck im darminhalt erwachsener menchen. „Zbl Bak Parasit Infec Hyg I Orig”. 185 (S), s. 446–481, 1965. 
  5. ↑ Dellaglio F, Arrizza FS, Leda A. Classification of citrate fermenting lactobacilli isolated from lamb stomach, sheep milk, and pecorino romano cheese. „Zbl Bakt Hyg Abt Orig”. C2, s. 349–356, 1981. DOI: 10.1016/S0721-9571(81)80028-2. 
  6. ↑ G. Molin, B. Jeppsson, ML. Johansson, S. Ahrné i inni. Numerical taxonomy of Lactobacillus spp. associated with healthy and diseased mucosa of the human intestines. „J Appl Bacteriol”. 74 (3), s. 314-323, 1993. DOI: 10.1111/j.1365-2672.1993.tb03031.x. PMID: 8468264. 
  7. ↑ Sarra, P.G., Dellaglio, F., Bottazzi, V.. Taxonomy of Lactobacilli Isolated from the Alimentary Tract of Chickens. „Systematic and Applied Microbiology”. 6 (1), s. 86-89, 1985. DOI: 10.1016/S0723-2020(85)80017-5. 
  8. ↑ Naito, S., Hayashidani, H., Kaneko, K., Ogawa, M. i inni. Development of intestinal lactobacilli in normal piglets. „Journal of Applied Bacteriology”. 79 (2), s. 230-236, 1995. DOI: 10.1111/j.1365-2672.1995.tb00940.x. PMID: 7592119. 
  9. ↑ Mitsuoka T (1992). "The human gastrointestinal tract". In Wood BJB. The lactic acid bacteria in health and disease. 1. The lactic acid bacteria. New York: Elsevier Applied Science. s. 69–114.
  10. ↑ Molin, G., Johansson, M-L., Ståhl, M., Ahrné, S. i inni. Systematics of theLactobacillus population on rat intestinal mucosa with special reference toLactobacillus reuteri. „Antonie van Leeuwenhoek”. 61 (3), s. 175-183, 1992. DOI: 10.1007/BF00584224. PMID: 1325752. 
  11. ↑ Casas IA, Dobrogosz WJ (1997). "Lactobacillus reuteri: An overview of a new probiotic for humans and animals". Microecol Therap 25: 221–31.
  12. ↑ a b Casas, Ivan A., Dobrogosz, Walter J.. Validation of the Probiotic Concept: Lactobacillus reuteri Confers Broad-spectrum Protection against Disease in Humans and Animals. „Microbial Ecology in Health and Disease”. 12 (4), s. 247-285, 2000. DOI: 10.1080/08910600050216246-1. 
  13. ↑ TL. Talarico, IA. Casas, TC. Chung, WJ. Dobrogosz. Production and isolation of reuterin, a growth inhibitor produced by Lactobacillus reuteri. „Antimicrob Agents Chemother”. 32 (12), s. 1854-1858, 1988. DOI: 10.1128/AAC.32.12.1854. PMID: 3245697. PMCID: PMC176032. 
  14. ↑ Hall, R. H., Stern, E. S.. 96. Acid-catalysed hydration of acraldehyde. Kinetics of the reaction and isolation of [small beta]-hydroxypropaldehyde. „Journal of the Chemical Society”, s. 490-498, 1950. DOI: 10.1039/JR9500000490. 
  15. ↑ Nielsen AT, Moore DW, Schuetze Jr. A. "13C and 1H NMR study of formaldehyde reactions with acetaldehyde and acrolein. Synthesis of 2-(hydroxymethyl)-1,3-propanediol". Pol J Chem 55: 1393–1403.
  16. ↑ S. Vollenweider, G. Grassi, I. König, Z. Puhan. Purification and structural characterization of 3-hydroxypropionaldehyde and its derivatives. „J Agric Food Chem”. 51 (11), s. 3287-3293, 2003. DOI: 10.1021/jf021086d. PMID: 12744656. 
  17. ↑ TL. Talarico, WJ. Dobrogosz. Chemical characterization of an antimicrobial substance produced by Lactobacillus reuteri. „Antimicrob Agents Chemother”. 33 (5), s. 674-679, 1989. DOI: 10.1128/AAC.33.5.674. PMID: 2751282. PMCID: PMC172512. 
  18. ↑ V. Cleusix, C. Lacroix, S. Vollenweider, G. Le Blay. Glycerol induces reuterin production and decreases Escherichia coli population in an in vitro model of colonic fermentation with immobilized human feces. „FEMS Microbiol Ecol”. 63 (1), s. 56-64, 2008. DOI: 10.1111/j.1574-6941.2007.00412.x. PMID: 18028400. 
  19. ↑ H. Morita, H. Toh, S. Fukuda, H. Horikawa i inni. Comparative genome analysis of Lactobacillus reuteri and Lactobacillus fermentum reveal a genomic island for reuterin and cobalamin production.. „DNA Res”. 15 (3), s. 151-61, Jun 2008. DOI: 10.1093/dnares/dsn009. PMID: 18487258. PMCID: PMC2650639. 
  20. ↑ Wolf, B. W., Garleb, K. A., Ataya, D. G., Casas, I. A.. Safety and Tolerance of Lactobacillus reuteri in Healthy Adult Male Subjects. „Microbial Ecology in Health and Disease”. 8 (2), s. 41-50, 1995. DOI: 10.3109/08910609509141381. 
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lactobacillus_reuteri&oldid=44128124”