Kościół Adwentystów Dnia Siódmego w Niemczech

Wnętrze kaplicy we Freiburgu

Kościół Adwentystów Dnia Siódmego w Niemczech (właściwie: Wolny Kościół Adwentystów Dnia Siódmego – Freikirche der Siebenten-Tags-Adventisten) – adwentystyczny związek wyznaniowy w Niemczech, będący częścią globalnego Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego. Kościół liczy 570 zborów i 35 tysięcy wiernych.

Historia

Do Europy adwentyści dotarli po roku 1874. Przybył wtedy do Bazylei John Nevins Andrews, jako oficjalny misjonarz KADS. W 1988 roku przybył do Niemiec Ludwig Richard Conradi, znany ze skutecznego krzewienia adwentyzmu. W 1889 roku założył siedzibę Kościoła w Hamburgu. Conradi założył także szkołę adwentystyczną w Friedensau, w pobliżu Magdeburga, nazwano ją Friedensau Misyjne Seminarium .

Adwentyści natrafiali na wiele utrudnień w Niemczech ze strony państwa, do najważniejszych należało nie posyłanie dzieci do szkoły niedzielnej, a drugim był negatywny stosunek do służby wojskowej. Skutkowało to uwięzieniami. Po pewnym czasie władze zgodziły się na szkoły sobotnie. Odmowa służby wojskowej wynikała z niechęci brania broni do ręki, co uzasadniano przykazaniem „nie zabijaj” oraz zakazem pracy w sabat .

Zbór adwentystyczny w Chociebużu

W czasie I wojny światowej z powodu odmowy służby wojskowej wielu młodych adwentystów zostało rozstrzelanych. W atmosferze odpowiedzialności za rozstrzeliwanych młodych wyznawców Conradi podjął decyzję uczestnictwa adwentystów w działaniach wojennych, co spowodowało odłączenie się od adwentystów przeciwników służby wojskowej, którzy utworzyli Kościół Adwentystów Dnia Siódmego Ruch Reformacyjny. W 1915 roku władze ogólnoświatowego Kościoła potępiły decyzję Conradiego, ogłaszając, że „Kościół jest negatywnie nastawiony do wszelkiej przemocy”, dopuszczając uczestnictwo adwentystów w działaniach wojennych głównie w służbach medycznych. Potwierdzające stanowiska podejmowano jeszcze w roku 1920 i 1922, oceniono, że Conradi zawiódł jako kościelny przywódca .

W latach 30. XX wieku adwentyści wspierali Hitlera, ponieważ byli przekonani, że Hitler jest gwarantem wolności religijnej. W Friedensau, miasteczku z wysokim procentem adwentystów, 99,9% mieszkańców zagłosowało na nazistów podczas wyborów parlamentarnych . Hitler cieszył się popularnością wśród adwentystów ze względu na wegetarianizm, unikanie alkoholu, kawy i herbaty. Zdravko Plantak przypuszcza, że wspieranie Hitlera przez niemieckich adwentystów wynikało z braku dostępu do wiarygodnych źródeł informacji. 26 listopada 1933 roku III Rzesza zabroniła prowadzenia legalnej działalności dla adwentystów oraz innych małych kościołów. Jednak po upływie zaledwie 2 tygodni ponownie zalegalizowano adwentystów, ponieważ uznano, że jest to związek wyznaniowy o „pozytywnym” charakterze. 29 kwietnia 1936 roku reformowanym adwentystom zabroniono prowadzenia działalności. Wkrótce potem zwierzchnicy ADS wydali dyrektywę, w której zabraniali swoim wyznawcom utrzymywania kontaktów z reformowanymi adwentystami . Polecono też wyłączyć z Kościoła wszystkich adwentystów o żydowskim pochodzeniu. Pomimo tego wielu adwentystów nie posłuchało tego nakazu i udzielali pomocy Żydom .

Austriaccy adwentyści poparli Anschluss. W roku 1938 w ramach usuwania żydowskich słów „szkołę sobotnią” zamieniono na „szkołę biblijną”, a „sabat” na „dzień odpocznienia” .

Statystyki

W 1901 w Niemczech było 1 959 wiernych skupionych w 3 diecezjach i 63 zborach.

W roku 1999 KADS w Niemczech liczył 35 599 ochrzczonych dorosłych osób oraz 11 300 dzieci, skupionych w 569 zborach, obsługiwanych przez 360 pastorów.

Zobacz też

• Kościół Adwentystów Dnia Siódmego w RP

Bibliografia

• Christine E. King: The Nazi State and the New Religions: Five Case Studies in Non-Conformity. E. Mellen Press, 1982. (ang.).
• Władysław Polok: Geneza i wczesny rozwój adwentyzmu europejskiego. Podkowa Leśna: Wydawnictwo Signa Temporis, 2008.
• Corrie Schroder: Seventh Day Adventists. UCBS, 2003.
• Zdravko Plantak: The Silent Church: Human Rights and Adventist Social Ethics (Seventh-Day Adventism, Human Rights and Modern Adventist Soc). New York: St. Martin's Press, 1998. ISBN 978-0-333-72448-4.

Linki zewnętrzne

• Statement of the Seventh-day Adventist Church in Germany regardingthe centennial anniversary of the outbreak of the First World War
• Harold Aloma, Fatal Flirting: The Nazi State and the Seventh-day Adventist Church andrews.edu
• Erwin Sicher, Seventh-day Adventist Publications and The Nazi Temptation