Wskaźnik Allgöwera

Wskaźnik Allgӧwera (in. wskaźnik wstrząsu ang. Shock Index) – stosunek częstości tętna do skurczowego ciśnienia tętniczego, pozwalający w przybliżeniu określić stopień ciężkości wstrząsu.

Historia

Wskaźnik Allgöwera został wprowadzony w 1967 roku przez szwajcarskich lekarzy Martina Allgöwera i Christiana Burriego.

Wzór matematyczny

Wzór na wskaźnik Allgöwera , gdzie częstotliwość tętna (HR) jest podana jako liczba wyczuwanych uderzeń w ciągu minuty (/min), a skurczowe ciśnienie tętnicze (SBP) w milimetrach słupa rtęci (mmHg):

Parser nie mógł rozpoznać (Błąd konwersji. Serwer („https://wikimedia.org/api/rest_”) zgłosił: „Cannot get mml. Server problem.”): {\displaystyle {\text{SI}}={\frac {{\text{HR}}_{\text{/min}}}{{\text{SBP}}_{\text{mmHg}}}}} .

Interpretacja wskaźnika Allgӧwera

Rozpoznanie	wartość wskaźnika Allgӧwera
	wg Mutschlera	wg Larsena	wg Sowy
bez wstrząsu	< 0,6	< 0,5	< 0,8
zagrażający wstrząs	≥ 0,6 – < 1 ,0	≥ 0,5 – < 1 ,0	≥ 0,8 – < 1 ,0
rozwinięty wstrząs	≥ 1,0 – < 1,4	brak danych	≥ 1,0
ciężki wstrząs	> 1,4	> 1,5	brak danych
duża utrata krwi	brak danych	brak danych	> 2,5

Znaczenie kliniczne

Wskaźnik Allgӧwera tylko w przybliżeniu pozwala określić stopień ciężkości wstrząsu, natomiast pozwala oszacować ryzyko wczesnego zgonu oraz potencjalne zapotrzebowania na transfuzję krwi. Wskaźnik Allgӧwera jest używany w medycynie ratunkowej do oceny utraty krwi oraz ciężkości wstrząsu hipowolemicznego. Analiza pacjentów niemieckiego rejestru TraumaRegister DGU wykazała wzrost ryzyka wczesnego zgonu u pacjentów po urazach z 10,9% u tych u których wynosił on < 0,6 do 39,8% u tych u których jego wartość była wyższa niż 1,4.

Zobacz też

• wstrząs