Henry Helm Clayton: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne |
||
Linia 17: | Linia 17: | ||
== Życiorys == |
== Życiorys == |
||
Syn doktora Henry'ego H. Claytona |
Syn doktora Henry'ego H. Claytona z powodu złego stanu zdrowia nie uczęszczał do szkoły, ale uczył się w domu. W 1878 roku zaczął badać lokalne burze. Ponieważ interesowała go meteorologia przez dwa lata od 1884 roku uczył się w Obserwatorium [[Uniwersytet Michigan|Uniwersytetu Michigan]]. W tym czasie był współredaktorem ''American Meteorological Journal'' . Po trzech miesiącach pracy w [[Harvard College Observatory]] Abbott Lawrence Rotch zaproponował mu pracę asystenta w [[ Obserwatorium Blue Hill |Blue Hill Observatory]] w [[Milton (Massachusetts)|Milton]] w stanie [[Massachusetts]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Historical Timeline : Blue Hill Observatory and Science Center – Climate and Weather Observation, Research and Education |data dostępu = 2020-04-16 |url = https://bluehill.org/observatory/about-us/historical-timeline/ |język = en}}</ref>. Tam Clayton zajmował się obserwacjami chmur i wiatru. Wyniki pozwoliły mu na na sformułowanie prawa Egnell-Claytona<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = True Tales: Full of Hot Air |data = |data dostępu = 2020-04-16 |url = https://www.thecantoncitizen.com/2013/05/02/true-tales-full-of-hot-air/ |język = en-US}}</ref>, które mówi m. innymi, że szybkość wiatru rośnie wraz z wysokością<ref>{{Cytuj |autor = Napier Shaw |tytuł = Manual of Meteorology |data = 2015-02-12 |data dostępu = 2020-04-16 |isbn = 978-1-107-47549-6 |wydawca = Cambridge University Press |s = 308 |url = https://books.google.pl/books?id=iBZEBgAAQBAJ&pg=PA308&lpg=PA308&dq=Egnell-Clayton+law&source=bl&ots=5aHYGokP_j&sig=ACfU3U0WyfzXaDhgpRJioBXndA8FT4Xsog&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwiVpfPb1e3oAhWn3eAKHebHBCYQ6AEwAHoECAwQLw#v=onepage&q=Egnell-Clayton%20law&f=false |język = en}}</ref>. |
||
W 1894 roku zaprosił |
W 1894 roku Clayton zaprosił konstruktora latawców [[William Abner Eddy|Williama Abnera Eddy'ego]] do Obserwatorium w Blue Hill. 4 sierpnia 1894 roku udało im się przy pomocy pięciu latawców wynieść [[termograf]] na wysokość 436 metrów<ref>{{Cytuj |autor = John H. Conover |tytuł = The Blue Hill Meteorological Observatory: The First 100 Years, 1885–1985 |data = 2018-04-27 |data dostępu = 2020-04-16 |isbn = 978-1-940033-82-2 |wydawca = Springer |s = 66 |url = https://books.google.pl/books?id=Pd9YDwAAQBAJ&pg=PA66&dq=kite+4+august+1894&hl=pl&sa=X&ved=0ahUKEwjqyP208u3oAhVgwsQBHYauDRsQ6AEIKDAA#v=onepage&q=kite%204%20august%201894&f=false |język = en}}</ref>. Dzięki tym doświadczeniom i modernizacji latawców pogodowych w kolejnych latach Clayton opracował skuteczną metodę badania wyższych warstw atmosferycznych, która była stosowana w wielu obserwatoriach [[Aerologia|aerologicznych na]] całym świecie do lat 40. XX wieku. 28 lutego 1898 roku wypuszczony przez niego [[Latawiec|latawiec skrzynkowy]] [[ Lawrence Hargrave |Hargrava]] o powierzchni wynoszącej osiem metrów kwadratowych osiągnął wysokość 3801 metrów<ref>{{Cytuj |autor = Maxwell Eden |tytuł = The Magnificent Book of Kites: Explorations in Design, Construction, Enjoyment & Flight |data = 2002-08 |data dostępu = 2020-04-16 |isbn = 978-1-4027-0094-1 |wydawca = Sterling Publishing Company, Inc. |s = 142 |url = https://books.google.pl/books?id=buvtiiXX4lMC&pg=PA142&lpg=PA142&dq=hargrave+kite+28+february+1898&source=bl&ots=JmhYIwxvXz&sig=ACfU3U1f4Hggwe7hNwrlZsZOkyqv8DUMcg&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwiGjdT98e3oAhXM2KQKHUjJDd0Q6AEwCnoECAcQLA#v=onepage&q=hargrave%20kite%2028%20february%201898&f=false |język = en}}</ref>. W 1905 roku kierował wyprawą Rotcha i [[Léon Teisserenc de Bort|Léona-Philippe Teisserenca de Borta]], która miała przy pomocy latawców i balonów pogodowych zbadać warunki atmosferyczne w [[Ocean Atlantycki|północnym Atlantyku]]<ref>{{Cytuj |autor = Jamie L. Pietruska |tytuł = Looking Forward... |data = |s = 185}}</ref>. |
||
Clayton próbował wykorzystać wyniki swoich badań meteorologicznych do poprawy [[Prognoza pogody|prognoz pogody]] |
Clayton próbował wykorzystać wyniki swoich badań meteorologicznych do poprawy [[Prognoza pogody|prognoz pogody]]. W szczególności szukał sposobu na sporządzanie wiarygodnych prognoz długoterminowych w oparciu o okresowo powtarzające się warunki pogodowe. Już w 1886 roku wprowadził krótkoterminowe lokalne prognozy pogody, poprzez wykorzystanie do sygnalizacji flag, które były podnoszone w obserwatorium i dobrze widoczne w okolicy<ref>{{Cytuj |tytuł = History : Blue Hill Observatory and Science Center – Climate and Weather Observation, Research and Education |data dostępu = 2020-04-16 |url = http://bluehill.org/observatory/about-us/history/ |język = en}}</ref>. Clayton odpowiadał za przekształcenie Narodowej Służby Pogody, która należała wcześniej do Armii Amerykańskiej, w cywilną agencję<ref>Clayton, H. Helm. [https://www.jstor.org/stable/1763297?seq=1#metadata_info_tab_contents "A Plea for Civilian Control of the U. S. Weather-Bureau]." ''Science'' 9, no. 209 (1887): 113-14. [Dostęp 2020-04-16]</ref>. Doprowadziło to do powstania w 1891 roku w departamencie Rolnictwa [[National Oceanic and Atmospheric Administration|United States Weather Bureau]]. Potem wrócił do obserwatorium w Blue Hill, gdzie pracował do 1909 roku. W latach 1896–97 publikował cotygodniowe prognozy pogody w ''Blue Hill Weather Bulletin'' . W latach 1913–1922 Clayton pracował w [[Argentyna|argentyńskiej]] służbie meteorologicznej<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Science Up in the Air |czasopismo = The New York Herald |data = 1922-12-03 |data dostępu = 2020-04-16 |issn = 2576-6953 |s = 26 |url = https://chroniclingamerica.loc.gov/lccn/sn83045774/1922-12-03/ed-1/seq-106/}}</ref>. W tym czasie zaczął interesować się wpływem [[Aktywność słoneczna|aktywności Słońca]] na pogodę. Po powrocie założył prywatne biuro pogodowe ''Cleyton Weather Service'' w Canton w stanie Massachusetts i pracował jako konsultant dla prywatnych firm<ref>{{Cytuj |autor = Jamie L. Pietruska |tytuł = Looking Forward... |data = |s = 191}}</ref>. Ponadto kontynuował prace badawcze<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Sunspots have little effect on weather, scientists belive |czasopismo = Evening Star |data = 1926-04-11 |data dostępu = 2020-04-16 |issn = 2331-9968 |s = 15 |url = https://chroniclingamerica.loc.gov/lccn/sn83045462/1926-04-11/ed-1/seq-63/}}</ref>. W ramach współpracy z [[Charles Greeley Abbot|Charlesem Greeleyem Abbotem]], dyrektorem [[Smithsonian Astrophysical Observatory]], próbował znaleźć korelacje między wahaniami [[Stała słoneczna|stałej słonecznej]], a pogodą<ref>{{Cytuj |autor = David H . Devorkin |tytuł = Charles Greeley Abbot 1872—1973 |data = |data dostępu = 2020-04-16 |url = http://www.nasonline.org/publications/biographical-memoirs/memoir-pdfs/abbot_charles.pdf}}</ref>. Owocem współpracy Claytona z [[Smithsonian Institution|Smithsonian]] było wydanie kompilacji światowych danych meteorologicznych ''World Weather Records''<ref>{{Cytuj |autor = Henry Helm Clayton, Sir Gilbert Thomas Walker |tytuł = World Weather Records, Collected from Official Sources |data = 1927 |data dostępu = 2020-04-16 |wydawca = Smithsonian Institution |url = https://books.google.pl/books/about/World_Weather_Records_Collected_from_Off.html?id=xFATAAAAIAAJ&redir_esc=y |język = en}}</ref>, . |
||
Clayton był członkiem założycielem [[Amerykańskie Towarzystwo Meteorologiczne|Amerykańskiego Towarzystwa Meteorogicznego]], członkiem [[Amerykańska Akademia Sztuk i Nauk|Amerykańskiej Akademi sztuk i Nauk]] (1893) i wieloletnim prezydentem Boston Scientific Society. |
Clayton był członkiem założycielem [[Amerykańskie Towarzystwo Meteorologiczne|Amerykańskiego Towarzystwa Meteorogicznego]], członkiem [[Amerykańska Akademia Sztuk i Nauk|Amerykańskiej Akademi sztuk i Nauk]] (1893) i wieloletnim prezydentem Boston Scientific Society<ref>{{Cytuj |autor = Jamie L. Pietruska |tytuł = Looking Forward... |s = 183}}</ref>. |
||
Clayton w 1892 roku ożenił się z Frances Fawn Comyn. Mieli troje dzieci: Henry Comyn, Lawrence Locke i Frances Lindley<ref>{{Cytuj |tytuł = Henry Helm Clayton (1861-1946) - Find A Grave... |data dostępu = 2020-04-15 |opublikowany = www.findagrave.com |url = https://www.findagrave.com/memorial/70614857/henry-helm-clayton |język = en}}</ref>. |
Clayton w 1892 roku ożenił się z Frances Fawn Comyn. Mieli troje dzieci: Henry Comyn, Lawrence Locke i Frances Lindley<ref>{{Cytuj |tytuł = Henry Helm Clayton (1861-1946) - Find A Grave... |data dostępu = 2020-04-15 |opublikowany = www.findagrave.com |url = https://www.findagrave.com/memorial/70614857/henry-helm-clayton |język = en}}</ref>. |
||
== II Puchar Gordon Bennetta == |
== II Puchar Gordon Bennetta == |
||
W 1907 roku wziął udział w zawodach o [[II Puchar Gordona Bennetta (balonowy)|Puchar Gordona Bennetta]] w [[Saint Louis]] na niemieckim balonie ''Pommern''. Chociaż wcześniej nie latał balonem<ref>''[https://archive.org/stream/wienerluftschif06unkngoog#page/n266/mode/2up Zum Gordon Bennett-Wettbewerb]''. In: ''Wiener Luftschiffer-Zeitung''. Band 6, Nr. 12, 1907, S. 257–258</ref> |
W 1907 roku wziął udział w zawodach o [[II Puchar Gordona Bennetta (balonowy)|Puchar Gordona Bennetta]] w [[Saint Louis]] na niemieckim balonie ''Pommern''. Chociaż wcześniej nie latał balonem<ref>''[https://archive.org/stream/wienerluftschif06unkngoog#page/n266/mode/2up Zum Gordon Bennett-Wettbewerb]''. In: ''Wiener Luftschiffer-Zeitung''. Band 6, Nr. 12, 1907, S. 257–258</ref> poleciał z [[Oskar Erbslöh|Oskarem Erbslöhem]] jako pilotem i udało im się wygrać zawody. Podczas 40-godzinnej podróży balon doleciał do [[Asbury Park]] w [[New Jersey]] przebywając trasę 1400 kilometrów<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Henry H. Clayton |czasopismo = The Fairmont West Virginian |data = 1908-10-08 |data dostępu = 2020-04-15 |issn = 2471-2183 |url = https://chroniclingamerica.loc.gov/lccn/sn86092557/1908-10-08/ed-1/seq-1/}}</ref>. |
||
== Wybór prac == |
|||
* Henry H. Clayton, Sterling P. Fergusson ''Measurements of cloud heights and velocities''. John Wilson and Son, Cambridge 1892 |
|||
* Sterling P. Fergusson, Henry H. Clayton ''Exploration of the air by means of kites''. John Wilson and Son, Cambridge 1897 |
|||
* Henry H. Clayton ''[https://www.jstor.org/stable/26260938?seq=1#metadata_info_tab_contents Variation in solar radiation and the weather]''. Smithsonian Inst., Washington 1920 |
|||
* Henry H. Clayton ''World Weather''. Macmillan, New York 1923 |
|||
* Henry H. Clayton ''The bearing of polar meteorology on world weather''. W: W. L. G. Joerg (Hrsg.) ''Problems of polar research'', New York 1928, s. 27–37 |
|||
* Henry H. Clayton ''The sunspot period''. Smithsonian Inst., Washington 1939 |
|||
* Henry H. Clayton ''Solar relations to weather and life''. The Clayton Weather Service, Canton, Massachusetts, 1943 |
|||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
== Bibliografia == |
|||
* Jamie L. Pietruska ''[https://books.google.pl/books?id=gpY-DwAAQBAJ&pg=PA183&lpg=PA183&dq=Henry+Helm+Clayton&source=bl&ots=zTrEIHV7wC&sig=ACfU3U0hZVovWE-5f4Vrd_YT9Qf-K6xwfQ&hl=pl&sa=X&ved=2ahUKEwjIvrj2yezoAhV1D2MBHdqbAEo4FBDoATAAegQICxAr#v=onepage&q=Henry%20Helm%20Clayton&f=false Looking Forward: Prediction and Uncertainty in Modern America] University'' of Chicago Press 2017 ISBN 978-0-226-47500-4 |
Wersja z 00:38, 17 kwi 2020
Data i miejsce urodzenia |
12 marca 1861 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 października 1946 |
Zawód, zajęcie |
meteorolog |
Henry Helm Clayton (ur. 12 marca1861 w Murfreesboro, zm. 26 października 1946 w Canton) – amerykański meteorolog.
Życiorys
Syn doktora Henry'ego H. Claytona z powodu złego stanu zdrowia nie uczęszczał do szkoły, ale uczył się w domu. W 1878 roku zaczął badać lokalne burze. Ponieważ interesowała go meteorologia przez dwa lata od 1884 roku uczył się w Obserwatorium Uniwersytetu Michigan. W tym czasie był współredaktorem American Meteorological Journal . Po trzech miesiącach pracy w Harvard College Observatory Abbott Lawrence Rotch zaproponował mu pracę asystenta w Blue Hill Observatory w Milton w stanie Massachusetts[1]. Tam Clayton zajmował się obserwacjami chmur i wiatru. Wyniki pozwoliły mu na na sformułowanie prawa Egnell-Claytona[2], które mówi m. innymi, że szybkość wiatru rośnie wraz z wysokością[3].
W 1894 roku Clayton zaprosił konstruktora latawców Williama Abnera Eddy'ego do Obserwatorium w Blue Hill. 4 sierpnia 1894 roku udało im się przy pomocy pięciu latawców wynieść termograf na wysokość 436 metrów[4]. Dzięki tym doświadczeniom i modernizacji latawców pogodowych w kolejnych latach Clayton opracował skuteczną metodę badania wyższych warstw atmosferycznych, która była stosowana w wielu obserwatoriach aerologicznych na całym świecie do lat 40. XX wieku. 28 lutego 1898 roku wypuszczony przez niego latawiec skrzynkowy Hargrava o powierzchni wynoszącej osiem metrów kwadratowych osiągnął wysokość 3801 metrów[5]. W 1905 roku kierował wyprawą Rotcha i Léona-Philippe Teisserenca de Borta, która miała przy pomocy latawców i balonów pogodowych zbadać warunki atmosferyczne w północnym Atlantyku[6].
Clayton próbował wykorzystać wyniki swoich badań meteorologicznych do poprawy prognoz pogody. W szczególności szukał sposobu na sporządzanie wiarygodnych prognoz długoterminowych w oparciu o okresowo powtarzające się warunki pogodowe. Już w 1886 roku wprowadził krótkoterminowe lokalne prognozy pogody, poprzez wykorzystanie do sygnalizacji flag, które były podnoszone w obserwatorium i dobrze widoczne w okolicy[7]. Clayton odpowiadał za przekształcenie Narodowej Służby Pogody, która należała wcześniej do Armii Amerykańskiej, w cywilną agencję[8]. Doprowadziło to do powstania w 1891 roku w departamencie Rolnictwa United States Weather Bureau. Potem wrócił do obserwatorium w Blue Hill, gdzie pracował do 1909 roku. W latach 1896–97 publikował cotygodniowe prognozy pogody w Blue Hill Weather Bulletin . W latach 1913–1922 Clayton pracował w argentyńskiej służbie meteorologicznej[9]. W tym czasie zaczął interesować się wpływem aktywności Słońca na pogodę. Po powrocie założył prywatne biuro pogodowe Cleyton Weather Service w Canton w stanie Massachusetts i pracował jako konsultant dla prywatnych firm[10]. Ponadto kontynuował prace badawcze[11]. W ramach współpracy z Charlesem Greeleyem Abbotem, dyrektorem Smithsonian Astrophysical Observatory, próbował znaleźć korelacje między wahaniami stałej słonecznej, a pogodą[12]. Owocem współpracy Claytona z Smithsonian było wydanie kompilacji światowych danych meteorologicznych World Weather Records[13], .
Clayton był członkiem założycielem Amerykańskiego Towarzystwa Meteorogicznego, członkiem Amerykańskiej Akademi sztuk i Nauk (1893) i wieloletnim prezydentem Boston Scientific Society[14].
Clayton w 1892 roku ożenił się z Frances Fawn Comyn. Mieli troje dzieci: Henry Comyn, Lawrence Locke i Frances Lindley[15].
II Puchar Gordon Bennetta
W 1907 roku wziął udział w zawodach o Puchar Gordona Bennetta w Saint Louis na niemieckim balonie Pommern. Chociaż wcześniej nie latał balonem[16] poleciał z Oskarem Erbslöhem jako pilotem i udało im się wygrać zawody. Podczas 40-godzinnej podróży balon doleciał do Asbury Park w New Jersey przebywając trasę 1400 kilometrów[17].
Wybór prac
- Henry H. Clayton, Sterling P. Fergusson Measurements of cloud heights and velocities. John Wilson and Son, Cambridge 1892
- Sterling P. Fergusson, Henry H. Clayton Exploration of the air by means of kites. John Wilson and Son, Cambridge 1897
- Henry H. Clayton Variation in solar radiation and the weather. Smithsonian Inst., Washington 1920
- Henry H. Clayton World Weather. Macmillan, New York 1923
- Henry H. Clayton The bearing of polar meteorology on world weather. W: W. L. G. Joerg (Hrsg.) Problems of polar research, New York 1928, s. 27–37
- Henry H. Clayton The sunspot period. Smithsonian Inst., Washington 1939
- Henry H. Clayton Solar relations to weather and life. The Clayton Weather Service, Canton, Massachusetts, 1943
Przypisy
- ↑ Historical Timeline : Blue Hill Observatory and Science Center – Climate and Weather Observation, Research and Education [online] [dostęp 2020-04-16] (ang.).
- ↑ True Tales: Full of Hot Air [online] [dostęp 2020-04-16] (ang.).
- ↑ Napier Shaw , Manual of Meteorology, Cambridge University Press, 12 lutego 2015, s. 308, ISBN 978-1-107-47549-6 [dostęp 2020-04-16] (ang.).
- ↑ John H. Conover , The Blue Hill Meteorological Observatory: The First 100 Years, 1885–1985, Springer, 27 kwietnia 2018, s. 66, ISBN 978-1-940033-82-2 [dostęp 2020-04-16] (ang.).
- ↑ Maxwell Eden , The Magnificent Book of Kites: Explorations in Design, Construction, Enjoyment & Flight, Sterling Publishing Company, Inc., sierpień 2002, s. 142, ISBN 978-1-4027-0094-1 [dostęp 2020-04-16] (ang.).
- ↑ Jamie L. Pietruska , Looking Forward..., s. 185 .
- ↑ History : Blue Hill Observatory and Science Center – Climate and Weather Observation, Research and Education [online] [dostęp 2020-04-16] (ang.).
- ↑ Clayton, H. Helm. "A Plea for Civilian Control of the U. S. Weather-Bureau." Science 9, no. 209 (1887): 113-14. [Dostęp 2020-04-16]
- ↑ Science Up in the Air, „The New York Herald”, 3 grudnia 1922, s. 26, ISSN 2576-6953 [dostęp 2020-04-16] .
- ↑ Jamie L. Pietruska , Looking Forward..., s. 191 .
- ↑ Sunspots have little effect on weather, scientists belive, „Evening Star”, 11 kwietnia 1926, s. 15, ISSN 2331-9968 [dostęp 2020-04-16] .
- ↑ David H . Devorkin , Charles Greeley Abbot 1872—1973 [online] [dostęp 2020-04-16] .
- ↑ Henry Helm Clayton , Sir Gilbert Thomas Walker , World Weather Records, Collected from Official Sources, Smithsonian Institution, 1927 [dostęp 2020-04-16] (ang.).
- ↑ Jamie L. Pietruska , Looking Forward..., s. 183 .
- ↑ Henry Helm Clayton (1861-1946) - Find A Grave... [online], www.findagrave.com [dostęp 2020-04-15] (ang.).
- ↑ Zum Gordon Bennett-Wettbewerb. In: Wiener Luftschiffer-Zeitung. Band 6, Nr. 12, 1907, S. 257–258
- ↑ Henry H. Clayton, „The Fairmont West Virginian”, 8 października 1908, ISSN 2471-2183 [dostęp 2020-04-15] .
Bibliografia
- Jamie L. Pietruska Looking Forward: Prediction and Uncertainty in Modern America University of Chicago Press 2017 ISBN 978-0-226-47500-4