Przejdź do zawartości

Widłozębowce: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Usunięta treść Dodana treść
Kenraiz (dyskusja | edycje)
Nowe na DNA
(Brak różnic)

Wersja z 23:40, 2 lut 2021

Widłozębowce
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

mchy

Klasa

prątniki

Podklasa

Dicranidae

Rząd

widłozębowce

Nazwa systematyczna
{{{nazwa łacińska}}} H. Philib. ex M. Fleisch.[1]

Widłozębowce[3] (Dicranales) – rząd mchów (prątników) z podklasy Dicranidae. Obejmuje 13[4] lub 15[1] rodzin. Rośliny te występują na wszystkich kontynentach[4]. W Polsce występują przedstawiciele 6 rodzin z tego rzędu[3].

Morfologia

Gametofit
Rośliny o różnej wielkości, od bardzo drobnych do okazałych, o łodyżkach zwykle wzniesionych[4]. Listki skrętoległe lub dwurzędowe[4]. często wąskie i sierpowato wygięte[5].
Sporofit
Seta zwykle długa. Zarodnie jajowate do walcowatych, często wygięte. Perystom zwykle obecny i pojedynczy, z ząbkami zwykle dwudzielnymi[4].

Systematyka

Rząd widłozębowce Dicranales H. Philib. ex M. Fleisch. należy do podklasy Dicranidae Doweld, klasy prątniki Bryopsida Rothm., podgromady Bryophytina Engler, gromady mchy Bryophyta Schimp.[1]

Do rzędu w ujęciu Goffineta i in. należy 15 rodzin[1].

Wykaz rodzin[1][3]

Przypisy

  1. a b c d e f B. Goffinet, W.R. Buck, A.J. Shaw: Classification: mosses. University of Connecticut, 2008–. [dostęp 2021-02-02]. (ang.).
  2. Michael A. Ruggiero, Dennis P. Gordon, Thomas M. Orrell, Nicolas Bailly, Thierry Bourgoin, Richard C. Brusca, Thomas Cavalier-Smith, Michael D. Guiry, Paul M. Kirk. A Higher Level Classification of All Living Organisms. „PLOS ONE”. 10(6): e0130114, 2015. DOI: 10.1371/journal.pone.0119248. 
  3. a b c Ryszard Ochyra, Jan Żarnowiec, Halina Bednarek-Ochyra: Census Catalogue of Polish Mosses. Kraków: Polish Academy of Sciences, Institute of Botany, 2003, s. 24-25. ISBN 83-85444-84-X.
  4. a b c d e A.J.E. Smith: The Moss Flora of Britain and Ireland. Cambridge i in.: Cambridge University Press, 2004, s. 397. ISBN 978-0-521-54672-0.
  5. Bronisław Szafran: Mchy (Musci). T. I. Warszawa: PAN, PWN, 1957, s. 110.