Édouard Colonne
| |
| Imię i nazwisko |
Judas Colonne |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
  
| |
| |
Édouard Colonne, właśc. Judas Colonne[1][2] (ur. 23 lipca 1838 w Bordeaux, zm. 28 marca 1910 w Paryżu[1][2]) – francuski dyrygent.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był uczniem Eugène’a Sauzaya i Narcisse’a Girarda, następnie kształcił się w Konserwatorium Paryskim u Antoine’a-Elie Elwarta i Ambroise’a Thomasa[1][2]. Już w czasie studiów występował z orkiestrą Opéra de Paris i Quatuor Lamoureux[1]. Później występował wspólnie z orkiestrą Jules’a Pasdeloupa[2]. W 1871 roku założył Concerts du Grand Hôtel[2]. W 1873 roku wspólnie z wydawcą Georges’em Hartmannem założył towarzystwo Concerts National, przekształcone następnie w Concerts Châtelet (1874) i Concerts Colonne (1878)[1][2]. Od 1892 do 1893 roku był dyrygentem paryskiej Opéra Garnier[1]. Gościnnie występował w Wielkiej Brytanii, Portugalii, Rosji[1] i Stanach Zjednoczonych[2].
Odznaczony Palmami Akademickimi w 1878[3], a także krzyżem kawalerskim w 1880[4] i krzyżem oficerskim Orderu Legii Honorowej w 1900[5].
W swojej działalności propagował twórczość współczesnych kompozytorów francuskich, m.in. Berlioza, Masseneta, Francka, Saint-Saënsa, Lalo, Bizeta i Chaussona[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 2. Część biograficzna cd. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1984, s. 231. ISBN 83-224-0223-6.
- ↑ a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 694. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ Hugues Imbert: Portraits et études. Paryż: Librairie Fischbacher, 1894, s. 47.
- ↑ Malou Haine: 400 lettres de musiciens au Musée royal de Mariemont. Liège: Mardraga, 1995, s. 245. ISBN 2-87009-578-3.
- ↑ N° de Notice : L0573071. www.leonore.archives-nationales.culture.gouv.fr. [dostęp 2021-10-20]. (fr.).