Ćwiczenie instruktażowo-metodyczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ćwiczenie instruktażowo-metodyczne – rodzaj ćwiczeń wojskowych będących jednocześnie formą metodycznego przygotowania kierownika ćwiczenia taktycznego z wojskami[1].

Charakterystyka ćwiczeń[edytuj | edytuj kod]

  • Istotą ćwiczenia jest realizowanie jednocześnie dwóch przedsięwzięć szkoleniowych – ćwiczenia instruktażowo-metodycznego i ćwiczenia z wojskami. Ćwiczenie z wojskami służy kierownikowi ćwiczenia instruktażowo-metodycznego do instruowania podwładnych w zakresie przygotowania i prowadzenia podobnych ćwiczeń. Zazwyczaj dowódca wyższego szczebla prowadzi ćwiczenie instruktażowo-metodyczne z podwładnymi dowódcami na bazie pierwszego w oddziale ćwiczenia taktycznego. Kierownik ćwiczenia instruktażowo-metodycznego nie powinien ingerować w przebieg ćwiczenia z wojskami, a jedynie wykorzystuje fakt jego prowadzenia do realizacji swoich celów metodyczno-szkoleniowych[2][3].
  • Celem ćwiczenia zaprezentowanie przyszłym kierownikom ćwiczeń sposobu przygotowania i przeprowadzenia ćwiczenia,ujednolicenie sposobu organizacji i prowadzenia ćwiczeń oraz doskonalenie umiejętności organizacyjnych i metodycznych kierowników ćwiczeń[4].
  • Treścią ćwiczenia jest: miejsce, rola i zadania kierownika ćwiczenia w procesie przygotowania i prowadzenia ćwiczenia z wojskami, metodyka prowadzenia zasadniczych etapów ćwiczenia, organizowanie i prowadzenie kierowania ogniem, przygotowanie dokumentacji do ćwiczeń i inne wynikające z potrzeb[5].

Prowadzenie ćwiczenia[edytuj | edytuj kod]

Ćwiczenie instruktażowo-metodyczne realizowane jest na operacyjnym i taktycznym poziomie dowodzenia. Przygotowanie ćwiczenia instruktażowo-metodycznego rozpoczyna się od udzielenia wytycznych kierownikowi ćwiczenia z wojskami, na podstawie którego będzie ono realizowane. W czasie trwania ćwiczenia z wojskami wszyscy szkoleni obserwują sposób ich prowadzenia przez kierownika, działanie zespołów funkcjonalnych kierownictwa ćwiczenia, ćwiczących dowódców i wojsk. Prowadzący ćwiczenie instruktażowo-metodyczne koncentruje się na działalności kierownika ćwiczenia z wojskami i omawia sposób jego działania, a przede wszystkim jak osiągane są zakładane cele szkoleniowe.
W czasie ćwiczenia instruktażowo-metodycznego mogą też być rozpatrywane inne zagadnienia takie jak: udział pododdziałów rodzajów wojsk w ćwiczeniu, realizacji zadań w warunkach szczególnych, możliwości obiektów szkoleniowych, zastosowania środków pozoracji pola walki itp[5].

Ćwiczenie instruktażowo-metodyczne kończy się udzieleniem wytycznych szkolonym w zakresie przygotowania i prowadzenia ćwiczeń z wojskami w danej fazie szkolenia[3].

Zajęcia instruktażowo-metodyczne[edytuj | edytuj kod]

Formą podobną do ćwiczenia instruktażowo-metodycznego realizowaną na bazie zajęć i na niższych szczeblach dowodzenia (pluton, kompania, batalion) oraz w szkolnictwie wojskowym są zajęcia instruktażowo-metodyczne[6].
Ich istotą jest realizowanie jednocześnie dwóch przedsięwzięć szkoleniowych: zajęcia instruktażowo-metodycznego i zajęcia programowego. Na bazie zajęcie programowego kierownik zajęcia instruktażowo-metodycznego instruuje podwładnych w zakresie przygotowania i prowadzenia zajęć.
Celem zajęć instruktażowo-metodycznych jest przygotowanie kierownika zajęć do prowadzenia najbardziej złożonych zajęć wynikających z programu szkolenia. Zajęcia instruktażowo-metodyczne ujednolicają sposoby organizowania i prowadzenia tych zamierzeń szkoleniowych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]