Ćwiczenia taktyczno-specjalne
Ćwiczenia taktyczno-specjalne – typ ćwiczenia, które należy stosować w szkoleniu bojowym pododdziałów do batalionu lub dywizjonu rodzajów wojsk włącznie. To ćwiczenia pododdziałów łączności, logistycznych, artylerii, rozpoznania itp.
Charakterystyka ćwiczeń[edytuj | edytuj kod]
Ćwiczenia taktyczno-specjalne (łączności, logistyczne, artyleryjskie, rozpoznawcze, itp.) to rodzaj ćwiczenia, który stosowany jest w szkoleniu bojowym pododdziałów rodzajów wojsk i służb od plutonu do batalionu[1].
- Celem ćwiczeń jest zgrywanie dowództw i pododdziałów rodzajów wojsk w warunkach zbliżonych do rzeczywistych oraz wyrabianie nawyków i umiejętności niezbędnych w walce[2][3].
- Istotą tych ćwiczeń jest realizacja zadań taktycznych oraz ogniowych wynikających z wojennego przeznaczenia pododdziałów rodzajów wojsk. Zgrywane systemy powinny dotyczyć także sposobu wykorzystania środków walki w ramach zabezpieczenia bojowego[2].
- Treścią ćwiczeń jest szkolenie, doskonalenie, trenowanie, zgrywanie dowódców wszystkich szczebli dowodzenia rodzaju sił i wojsk uczestniczących w ćwiczeniu w zakresie koordynacji dowodzenia i działań[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Poradnik metodyczny 2006 ↓, s. 16.
- ↑ a b c Leśniewski 2012 ↓, s. 154.
- ↑ Krakowski i Redziak 2005 ↓, s. 12.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Krakowski, Zbigniew Redziak: Metodyka przygotowania i prowadzenia ćwiczenia taktycznego z wojskami. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2005.
- Zbigniew Leśniewski: Doskonalenie kadr w organizacjach wojskowych. Wybrane zagadnienia dydaktyki obronnej. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2012. ISBN 978-83-7523-174-8.
- Edward Pietrzyk (zal.): Poradnik metodyczny do przygotowania i prowadzenia ćwiczeń (zajęć) z wojskami (kompania, pluton, drużyna). Warszawa: Dowództwo Wojsk Lądowych (Pion szkolenia), 2006.