Ścięgno Achillesa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ścięgno Achillesa
Achilles tendon
tendo Achillis, tendo calcaneus
Ilustracja

Ścięgno Achillesa, ścięgno piętowe (łac. tendo Achillis, tendo calcaneus) – największe ścięgno w organizmie człowieka[1], tworzone przez łączące się ścięgna mięśnia brzuchatego łydki (łac. musculus gastrocnemius) i mięśnia płaszczkowatego (łac. musculus soleus)[2]. Jest szerokie i płaskie w części szczytowej, natomiast stopniowo zwęża się i grubieje ku dołowi. Kończy się wyraźnym poszerzeniem w miejscu jego przyczepu na guzie piętowym[2].

Nazwa tego ścięgna wywodzi się od mitycznego Achillesa[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ścięgno. W: Wielka Encyklopedia Medyczna. Enrico Cravetto (red.). T. 21: ści–uni. Warszawa: Planeta DeAgostini, 2011, s. 14. ISBN 978-83-268-0321-5.
  2. a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 900–901, ISBN 978-83-200-4323-5.
  3. Achilles' tendon w bazie Who Named It (ang.)