Świt żeglarski
Świt żeglarski, świt nawigacyjny lub świt nautyczny – czas przed wschodem Słońca, gdy horyzont i krajobraz stają się na tyle widoczne, że możliwa staje się nawigacja w oparciu o oświetlone brzaskiem obiekty na ziemi lub morzu, a na niebie są jeszcze widoczne najjaśniejsze gwiazdy, wobec których można określić pozycję (astronawigacja żeglarska).
Świt żeglarski występuje w czasie, gdy środek tarczy Słońca znajduje się już wyżej niż 12° poniżej linii horyzontu, ale ciągle poniżej 6° poniżej linii horyzontu[1][2].
W Polsce w miesiącach wiosenno-letnich, przez pewien okres nie ma nocy astronomicznej lub zmierzchu astronomicznego, gdyż po zmierzchu żeglarskim następuje bezpośrednio świt żeglarski (Słońce nie schodzi poniżej 12 stopnia pod horyzont). W zależności od szerokości geograficznej trwa między 13 a 29 czerwca.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Mariusz Roszak: Zmierzchy, świty oraz białe noce. Astronomia.pl, 2004-07-02. [dostęp 2013-05-22]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2013-04-29)].
- ↑ Iwona Wytrzyszczak (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu): Wykład z podstaw astronomii dla studentów I roku geografii zaocznej, rok 2005/2006. s. 33. [dostęp 2013-05-22].
