12 Samodzielny Batalion Piechoty Zmotoryzowanej (Ukraina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
12 Samodzielny Batalion Piechoty Zmotoryzowanej „Kijów”
ilustracja
Historia
Państwo

 Ukraina

Nazwa wyróżniająca

Kijów

Działania zbrojne
wojna w Donbasie
Organizacja
Dyslokacja

Berdyczów, obwód żytomierski

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota zmotoryzowana

Podległość

26 Brygada Artylerii

12 Samodzielny Batalion Piechoty Zmotoryzowanej „Kijów”batalion Wojsk Lądowych Ukrainy, podporządkowany 26 Brygadzie Artylerii. Jako batalion obrony terytorialnej brał udział w konflikcie na wschodniej Ukrainie. Batalion stacjonuje w Berdyczowie w obwodzie żytomierskim[1].

Wykorzystanie bojowe[edytuj | edytuj kod]

Batalion wysłano do strefy walk na wschodzie Ukrainy 10 czerwca 2014 roku. W nocy z 13 na 14 czerwca Kijów zajął pozycję pod Ługańskiem. 22 lipca żołnierze batalionu zostali ostrzelani z wyrzutni rakietowych w rejonie wsi Metałist w obwodzie donieckim, w wyniku czego siedmiu odniosło rany, w tym jeden śmiertelne. 22 sierpnia pododdział batalionu został ostrzelany przez wrogie czołgi w Ługańsku. Dwóch żołnierzy zginęło, a sześciu zostało rannych. W nocy z 3 na 4 września ostrzelano obóz Kijowa we wsi Dmytriwka z systemów Smiercz. Po ostrzale batalion opuścił Dmytriwkę i zmienił pozycję. Zastępca dowódcy batalionu podał później, że zniszczeniu uległa część sprzętu oraz trzy z pięciu transporterów opancerzonych. W kolejnym komunikacie podał, iż utracono też część dokumentacji i pomocy od wolontariuszy, w tym mundury zimowe. W dniach 17-18 września batalionowi udało się utrzymać swoje pozycje pod Ługańskiem, które zostały zaatakowane. W wyniku ostrzału z dwóch stron, jeden z jego żołnierzy zginął, a kilku zostało rannych. Na dzień 25 października żołnierze Kijowa pełnili służbę na dwunastu różnych punktach kontrolnych w obwodzie ługańskim. W listopadzie 2014 roku żołnierze batalionu nie przepuścili zmierzających w kierunku Ługańska ciężarówek i autobusów, które ich zdaniem miały zaopatrzyć separatystów w m.in. amunicję. 3 grudnia dwustu żołnierzy batalionu przeniesiono ze strefy walk do 169 Centrum Szkoleniowego Sił Zbrojnych Ukrainy w Deśnie, a 6 grudnia batalion powrócił do ówczesnego miejsca stałej dyslokacji – Kijowa[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Załącznik nr 5 – Podporządkowanie batalionów piechoty zmechanizowanej, [w:] Przemysław Gawryś, Wykorzystanie sił obrony terytorialnej na przykładzie konfliktu na wschodniej Ukrainie, Gdynia: Akademia Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte, 2017, s. 126.
  2. Rozdział III – Działalność batalionów obrony terytorialnej, [w:] Przemysław Gawryś, Wykorzystanie sił obrony terytorialnej na przykładzie konfliktu na wschodniej Ukrainie, Gdynia: Akademia Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte, 2017, s. 70-71.