Aleksander Rembieliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aleksander Ireneusz Adam Rembieliński herbu Lubicz (ur. 16 grudnia 1820 w Warszawie, zm. 14 lutego 1872 tamże) – polski przemysłowiec, właściciel ziemski m.in. Krośniewic[1].

Syn Rajmunda Rembielińskiego i Antoniny Weltz. Po ojcu odziedziczył Krośniewice[2], a jego brat Eugeniusz Rembieliński – Jedwabne. W roku 1847 wybudował w Ostrowach cukrownię, która była wówczas największą w Królestwie Polskim.

W 1854 roku w Hamburgu poślubił Pelagię córkę XIII Ordynata Konstantego Zamoyskiego. Miał z nią synów: Stanisława i Konstantego Rembielińskich.

W 1859 roku w Warszawie rozpoczął budowę pałacu Rembielińskiego w Warszawie. Zmarł w wieku 52 lat w Warszawie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jakub Selder, Od Gomolińskich do Rembielińskich, Ridero IT Publishing, 2021, ISBN 978-83-8273-209-2.
  2. Historia w latach 1793–1870. Gmina Krośniewice.