Aleksandr Sizonienko
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
239 cm |
Aleksandr Aleksiejewicz Sizonienko (ros. Александр Алексеевич Сизоненко; ur. 20 lipca 1959 we wsi Zaporoże, w obwodzie chersońskim, zm. 5 stycznia 2012 w Petersburgu) − radziecki koszykarz.
Życiorys
Nikt w rodzinie Sizonienki nie wyróżniał się szczególnie wysokim wzrostem, podobnie jak Aleksandr we wczesnym dzieciństwie. Zaczął gwałtownie rosnąć w czasie nauki w szkole, co wywołało zaniepokojenie lekarzy. W wieku 14 lat po raz pierwszy trafił na stół operacyjny.
Był prawdopodobnie najwyższym człowiekiem, który uprawiał wyczynowo koszykówkę. O rozpoczęciu kariery zawodniczej zadecydowało przypadkowe spotkanie z trenerem koszykówki. W latach 1976-1978 występował w drużynie Spartak Leningrad. Śmierć jednego z czołowych zawodników drużyny Aleksandra Biełowa spowodowała, że zespół zaczął pozbywać się zawodników, mających problemy zdrowotne, w tym Sizonienki. W 1979 przeniósł się do Stroitiela Kujbyszew, w którym występował przez siedem sezonów. Za swój największy sukces uznawał zdobycie 42 punktów w meczu z Żalgirisem Kowno. Dwunastokrotnie występował w radzieckiej drużynie narodowej. W 1986 narastające problemy zdrowotne spowodowały, że zakończył karierę sportową.
W 1991 został uznany w księdze rekordów Guinessa za najwyższego człowieka świata (2,39 m). Według różnych danych jego wzrost określa się w granicach 237-242 cm.
W 1991 wystąpił w roli jednego z gigantów w filmie fantasy Sedem jednou ranou, w reżyserii Dušana Trančika[1].
W 1987 poślubił Suzanę, z którą miał syna Aleksandra (ur. 1994). Po rozwodzie mieszkał z matką w Petersburgu. Przez lata cierpiał na osteoporozę i problemy hormonalne.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Sedem jednou ranou (1991) – IMDb [online], www.imdb.com [dostęp 2017-11-21].