Alicja Abczyńska

Alicja Henryka Kaltenberg-Abczyńska
Ciocia Stasia
	sanitariuszka
Data i miejsce urodzenia	9 lutego 1900 ; Malkowicze
Data i miejsce śmierci	26 kwietnia 1989 ; Warszawa
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Armia Krajowa
Jednostki	Batalion „Zośka”
Stanowiska	łączniczka
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa,; Powstanie warszawskie
	Odznaczenia
	;

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka Henryka i Pauliny Berntowej^[1]^[3]^[4], siostra Piotra Kaltenberga^[3]. Początkowo pracowała jako sekretarka w Centralnej Szkole Pożarniczej, była też łączniczką ŁODR-u^[4]. W trakcie powstania warszawskiego została sanitariuszką AK i członkinią Batalionu „Zośka”. Przydzielona do rejonu Stare Miasto^[1], leczyła rannych powstańców w szpitalach przy ulicy Mławskiej i Zakroczymskiej^[3]. Gdy okupanci zajęli dzielnicę, dostała się do niewoli^[1]. Końcówkę wojny spędziła w obozach we Flossenbürgu i Ravensbrück, po jej zakończeniu wróciła do kraju^[1].

Zmarła 26 kwietnia 1989 w Warszawie, pochowano ją na miejscowym cmentarzu ewangelicko-augsburskim^[2].

Alicja Abczyńska została uhonorowana^[3]^[4]:

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Powstańcze Biogramy - Alicja Abczyńska [online], www.1944.pl [dostęp 2020-04-16] (pol.).
↑ ^a ^b Alicja Abczyńska [online], timenote.info [dostęp 2020-04-16] (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Alicja Henryka Kaltenberg - Abczyńska [online], Encyklopedia Medyków Powstania Warszawskiego [dostęp 2020-04-16] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Żołnierze Armii Krajowej – wykładowcy, pracownicy, absolwenci i studenci Centralnej Szkoły Pożarniczej [online], armiakrajowa.org.pl [dostęp 2020-04-16] .